Τα ανέμελα παιδιά της πίστας…

Τους τελευταίους μήνες οι τραγουδιστές της πίστας δίνουν ένα ρεσιτάλ ανεμελιάς. Άλλους τους βλέπουμε να κάνουν δηλώσεις υπέρ «των κάποιων καλών που έχει ο νεοναζισμός».

Κάποιους άλλους τους βλέπουμε να λένε χαζομαρούλες για ανάπηρους και να σηκώνουν το λάβαρο της επανάστασης, με προσοχή, μη και γλιστρήσουν από τις σαμπάνιες που έχουν χυθεί στο πάτωμα.

Άλλοι πάλι ζαλισμένοι από τα εκκλησιαστικά λιβάνια τους φταίνε οι πωλήσεις των cd τους από τους μαύρους και παίρνουν το μέρος του «Αγγέλου τιμωρού με την σβάστικα».

Και μόλις προχθές ένα άλλος αποφασίζει να χαιρετίσει ναζιστικά μετά από μια συναυλία.

Είναι το πιο εκτός τόπου και χρόνου σύμπαν στην Ελλάδα του σήμερα.

Είναι μια άλλη «χώρα» μέσα στην χώρα.

Ένας πλανήτης που περιστρέφεται καθημερινά γύρω από τον εαυτό του.

Κάποτε ήταν οι εκφραστές της καψούρας της μεσαίας τάξης που το έπαιζε πλούσια με πιστωτικές κάρτες και διακοποδάνεια.

Σήμερα είναι οι εκφραστές των φόβων της.

Το παιχνίδι το ξέρουν καλά.

Ένα από τα καλά της εποχής: Το ξεγύμνωμα των πάντων.

Όλα αποκαλύπτονται με μια ταχύτητα μοναδική.

Κανένας δεν μπορεί να κρυφτεί.

Σαν κάτι να τον πνίγει, σαν να θέλει να αποκαλύψει ποιος πραγματικά ήταν τόσα χρόνια.

Οι άλλοτε βασιλιάδες της πίστας είναι γυμνοί.

Και η δημόσια έκθεση τους προκαλεί αποστροφή.

Σε κάποιους.

Γιατί υπάρχουν και αυτοί που δεν νοιάζονται.

Αυτοί θα συνεχίσουν να τους συντηρούν.

Σε αυτούς ποντάρουν για το μέλλον τους.

Βαγγέλης Μακρής

Lifo