Μπερδεύτηκα… εμείς τελικά με ποιους είμαστε;

Ένα από τα πολλά κουφά που μας χαρακτηρίζουν ως λαό, και που ποτέ δεν κατάλαβα, τουλάχιστον με βάση την λογική, είναι αυτή η εμμονή των πάσης φύσης «προοδευτικών» και λοιπών «αγωνιστών της δημοκρατίας» υπέρ του … Ισλάμ!

Η βασική μου απορία έχει να κάνει με το ποια σχέση μπορεί να έχει το Ισλάμ, με την δημοκρατία;

Καταλαβαίνω πολύ καλά, ότι όλα όσα πέρασε η χώρα μας στα χέρια των Αγγλοαμερικανών, και της Δύσης γενικότερα, δημιούργησαν ισχυρά αντιδυτικά, και κυρίως αντιαμερικανικά αντανακλαστικά σε αριστερούς (και μη) συμπατριώτες μας.

Οπότε, μάλλον ίσχυσε και συνεχίζει να ισχύει το διαχρονικό «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου»…

Με το φτωχό μου λοιπόν το μυαλό, και προσπαθώντας να βάλω τα πράγματα σε μια τάξη, θεωρώ ότι μάλλον ισχύουν τα παρακάτω:

Επειδή τα τελευταία 20 περίπου χρόνια, εξέλιπε ο κομμουνιστικός κίνδυνος για τους Αμερικανούς, έφτιαξαν έναν νέο: την παγκόσμια τρομοκρατία.

Και επειδή η παγκόσμια τρομοκρατία, όπου υπάρχει, έχει σχέση με τους φονταμενταλιστές του Ισλάμ (βλ. αλ Κάιντα, κλπ), η Αμερική, που χρειάζεται οπωσδήποτε δράκους για να επιβιώσει οικονομικά αλλά και κοινωνικά, στράφηκε με μένος εναντίον του πιο πρόσφορου εχθρού, δηλαδή του Ισλάμ, που εδώ που τα λέμε δίνει και μπόλικες αφορμές.

Ξεχνώντας (βολικά πάντα) ότι ένα μεγάλο μέρος του επιθετικού Ισλάμ, δημιουργήθηκε από την ίδια (π.χ. Ταλιμπάν), σε άλλες εποχές, όπου τα πράγματα ήταν μαύρο και άσπρο (ψυχρός πόλεμος).

Και μέσα σε αυτή την γενική ανακατάταξη, οι αριστερές και δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας μας, όντας αντιαμερικανικές, έσπευσαν να αγκαλιάσουν τον κάθε τρελαμένο με καλάσνικοφ και κελεμπία. Αρκεί να δήλωνε τον αντιαμερικανισμό του.

Και αν στη παραπάνω εξίσωση προσθέσουμε και τον υφέρποντα αντισιωνισμό που μας χαρακτήριζε ανέκαθεν, αφού οι «δολοπλόκοι Εβραίοι και το κακό Ισραήλ, που είναι  τσιράκια των Αμερικάνων», μας μισούν, τότε εύκολα εξηγείται όλος αυτός ο οίστρος που χαρακτηρίζει τον σημερινό Έλληνα, και που έχει να κάνει με την υπεράσπιση του κάθε Σαντάμ, του Κάθε Καντάφι, κλπ.

Στην δε πρώιμη εποχή Πασόκ, τα παραπάνω ήταν και επίσημη εξωτερική εθνική μας πολιτική, αφού ελπίζαμε στη στήριξη των Αράβων για επενδύσεις κλπ, ενώ το τότε σοσιαλιστικό και περήφανο κυβερνών κόμμα μας προέτρεπε να διαβάζουμε το «πράσινο βιβλίο» του ημιπαράφρονα Καντάφι, που αγκαλιάζονταν κάθε τόσο με τους Πασόκους, και ειδικά με τον Ανδρέα.

Βέβαια, όσο βλέπουμε τώρα ρωσικές επενδύσεις, άλλες τόσες βλέπαμε και από τους Άραβες τότε.

Το μόνο που θυμάμαι εγώ να είδαμε, είναι κάτι βομβιστικές ενέργειες στη Πάτρα, κάτι καταλήψεις κρουαζιερόπλοιων, και κάτι αεροπειρατείες από το αεροδρόμιο της Αθήνας.

Για τέτοια συμπαράσταση μιλάμε…

Και όλα αυτά θα ήταν δευτερεύοντα και γραφικά, αν δεν ίσχυε το εξής:

Απ ότι είμαι σε θέση να γνωρίζω, αυτοί που μας κατέσφαζαν επί αιώνες ήταν οι Μουσουλμάνοι, και οι Οθωμανοί.

Μάλιστα, εδώ και πάνω από 100 χρόνια, οπότε εξαφανίσαμε τις φουστανέλες και τα τσιγκελωτά μουστάκια, η Ελλάδα είναι πιο δυτική και από τη Δύση.

Τα δε τελευταία 50 χρόνια, έχουμε ταυτιστεί σε κάθε επίπεδο με την αμερικανική νοοτροπία και τον αμερικανικό τρόπο ζωής, που χάρη στην λεγόμενη pax Americana, κυριαρχεί σε όλο σχεδόν τον πλανήτη.

Φοράμε τζιν, ακούμε ροκ, βλέπουμε Αλ Πατσίνο, CSI, και Sex n’ the City, πίνουμε Ουίσκια με το λίτρο, και γενικά ζούμε και εμείς ένα είδος φτωχομπινέδικου αμερικανικού ονείρου.

Και αυτό δεν είναι κακό, αφού η κάθε εποχή έχει την κυρίαρχη «πολιτισμική αυτοκρατορία» της.

Ακόμη και στο Ισλαμαμπάντ, ή στην Σαγκάη, το ντύσιμο, η τρέχουσα κουλτούρα, και όλα τα άλλα, είναι κατά βάση αμερικανικά.

Ασχέτως πολιτικής.

Και εδώ έρχεται ο διπολισμός, ή η σχιζοφρένεια, που δεν μπορώ να καταλάβω.

Γιατί πρέπει ντε και καλά, οι λεγόμενοι «αριστεροί», και αυτοπροσδιοριζόμενοι ως «προοδευτικοί» (π.χ. Κουράκης, κ.ά.) να συντάσσονται με ότι πιο οπισθοδρομικό έχει να προσφέρει σήμερα η ανθρωπότητα, δηλαδή το Ισλάμ, και δη το φονταμενταλιστικό;

Και να υπάρχουν γυναίκες καπάτσες, μορφωμένες,  και απελευθερωμένες, ντεμέκ αριστερές, που να μη βλέπουν, ή να μη θέλουν να δουν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται η γυναίκα στις ισλαμικές χώρες.

Εκεί όπου επικρατεί ο νόμος της Σαρίας, και όπου το Κοράνι όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει.

Τι στο καλό τρέχει;

Πρόκειται περί ψυχασθένειας;

Είναι δυνατόν να είσαι μια σύγχρονη γυναίκα, να εργάζεσαι και να ζεις σε μια σύγχρονη Ελλάδα, και να στηρίζεις με νύχια και με δόντια τους τρελαμένους με τα καλάσνικοφ και τα κοράνια, που αν είχαν την ευκαιρία θα σε τύλιγαν σε μια μπούρκα και θα σε έστελναν στο χωράφι να τσαπίζεις από το πρωί μέχρι το βράδυ, ενώ αυτοί θα χοροπηδούσαν σαν μαϊμούδες, πυροβολώντας στον αέρα και φωνάζοντας «αλαχού ακμπάρ»;

Και που αν δεν παντρευόσουν αυτόν στον οποίον ο μπαμπάς σου σε πούλησε όταν ήσουν πέντε χρονώ, με αντάλλαγμα δυο κότες και μια κατσίκα, να σε ρίχνουν σε έναν λάκκο, και να σε  λιθοβολεί όλο το χωριό;

Είναι δυνατόν, επειδή διαφωνούμε με  τους Αμερικάνους για τις ιμπεριαλιστικές τους πολιτικές, να κλείνουμε τα μάτια στη λογική, η οποία μας λέει ότι αν το φονταμενταλιστικό Ισλάμ αφεθεί ελεύθερο, μαύρο φίδι που μας έφαγε όλους;

Δεν καταλαβαίνουμε ότι το μέλλον θα χαρακτηριστεί από μια μεγάλη σύγκρουση (που ήδη ξεκίνησε) μεταξύ φιλελεύθερης Δύσης, και θεοκρατικού αναχρονιστικού Ισλάμ;

Και πως εμείς, όπως εξελιχτήκαμε, και όπως θέλουμε να εξελιχτούμε, θα πρέπει να συντασσόμαστε με την Δύση;

Ακόμη και οι αριστεροί εξ ημών;

Και όσον αφορά στην Συρία, στην οποία θέλουν να επιτεθούν οι Αμερικάνοι, εκεί είναι που δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς παίζει.

Ποιος είναι ο καλός και ποιος ο κακός;

Αλλά επιτεθούν δεν επιτεθούν, αυτό που ξέρω είναι ότι δυο χρόνια τώρα, οι Σύριοι  σφάζονται μεταξύ τους. Ούτως ή άλλως.

Και να αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τι ακριβώς συμβαίνει εκεί, όπου η λογική έχει εξαφανιστεί προ πολλού.

Πριν από μερικές ημέρες κυκλοφόρησε ένα βιντεάκι στο διαδίκτυο, που έδειχνε κάποιους γενειοφόρους αντάρτες να σταματούν στην άκρη του δρόμου τρία φορτηγά, να κατεβάζουν για έλεγχο τους έντρομους οδηγούς τους, που προσπαθούν να βγάλουν μεροκάματο για να ταίσουν τις οικογένειές τους, και αφού τους υποβάλλουν σε ανάκριση για να δουν αν είναι Σιίτες ή Σουνίτες (π.χ. πόσες φορές πρέπει να προσεύχεσαι το πρωί, κλπ), να τους εκτελούν σαν σκυλιά… και μετά να αρχίζουν να χοροπηδούν στην άσφαλτο, καίγοντας παράλληλα και τα φορτηγά!!!!

Για τέτοιες καταστάσεις Μάου Μάου μιλάμε.

Για καταστάσεις όπου όταν σε σταματούν για έλεγχο οι φίλοι του Κουράκη, και τα ινδάλματα των «αριστερών», δεν είναι για να δουν την κάρτα καυσαερίων σου, ούτε αν έχεις περάσει ΚΤΕΟ…

Εμείς όμως με ποιους είμαστε;

Strange Attractor

ΥΓ- Έχω μια φίλη, φανατική οπαδό και ψηφοφόρο του Αλέξη, που εκτός από την «προοδευτική αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ, λατρεύει τα σκυλάκια (έχει δυο), αλλά και τους διάφορους Ταλιμπάνηδες «που παλεύουν για την χώρα και την πίστη τους»!

Όταν της λέω ότι όλοι αυτοί, που τους στηρίζει με πάθος, ευχαρίστως θα έτρωγαν τα σκυλάκια της στον φούρνο με πατάτες, και την ίδια θα την βίαζαν ομαδικά αν τυχόν την έβλεπαν με το μίνι, και το τατουάζ, με θεωρεί ρατσιστή, οπισθοδρομικό, και ακροδεξιό!

Τους δε Αμερικάνους τους μισεί, άσχετα αν το 90% της ζωής της είναι αμερικανικού τύπου.

Τι να πει κανείς;