Η συζήτηση για την δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης της ΧΑ
είναι, ως συνήθως, παρανοϊκή, βασισμένη άλλοτε σε άγνοια κι άλλοτε σε
ενσυνείδητα ψεύδη, τόσο της αντιπολίτευσης όσο και των γνωστών «κακοποιών» της
ενημέρωσης, που υποδύονται τους δημοσιογράφους.
Αποτέλεσμα η παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης και η
δημιουργία άσκοπου θορύβου και αγανάκτησης.
Για τον σεβασμό στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και τα
δικαιώματα των κατηγορουμένων, δεν το συζητάω.
Τα καθεστωτικά Montblanc, που πιάνουν τη διαπλοκή με
λευκό γάντι, ασελγούν σε αμφότερα.
Η κυβέρνηση, ως ώφειλε, διαβίβασε στην Εισαγγελία του
Αρείου Πάγου το σύνολο των υποθέσεων που σχετίζονται με την ΧΑ, μετά την
δολοφονία του Φύσσα.
Αν δεν το έκανε, αν δεν επιδίωκε κάτι περισσότερο από την
ως τώρα αντιμετώπιση, θα την κατηγορούσαν όλοι για ολιγωρία.
Επιλήφθηκε λοιπόν η δικαιοσύνη.
Ο αρμόδιος Εισαγγελέας έκρινε ότι υπάρχουν επαρκείς
ενδείξεις και άσκησε διώξεις, ενώ εξεδόθησαν εντάλματα σύλληψης.
Η ΧΑ αντέδρασε με κατηγορίες για συμπαιγνία κυβέρνησης
και δικαιοσύνης, σκευωρία και πολιτική δίωξη.
Όταν στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι οι τρεις βουλευτές,
με σωρευτικά όλους τους περιοριστικούς όρους που προβλέπει ο νόμος, η ΧΑ ξέχασε
την σκευωρία κι άρχισε τους διθύραμβους για την δικαιοσύνη, την «κατάρρευση της
συνωμοσίας» των …Εβραίων, κατά προτίμηση, ζήτω του ανακριτή κι απάνω τούρλα.
Αντιστοίχως, οι σκιντζήδες αναλυτές αρχίσανε να εκφράζουν
«οργή», «έκπληξη» και τρία αυγά Τουρκίας.
Εκστρατεία με υπονοούμενα για τον ανακριτή, ευθείες βολές
κατά της δικαιοσύνης, κατηγορίες κατά της κυβέρνησης για προχειρότητα και
μερικοί μερακλήδες ζητούσαν για μεζέ το κεφάλι του Δένδια και του Αθανασίου,
προφανώς γιατί δεν …παρενέβησαν στο έργο της δικαιοσύνης, ώστε να ικανοποιηθεί
η … «Αυγή» κι ο όχλος.
Άστε δε, που επειδή προφανώς γι’ αυτούς «το μέγεθος
μετράει», μερικών τους φαινόταν …μικρό το πόρισμα του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Την επομένη ο ανακριτής προφυλακίζει τον Μιχαλολιάκο και
τον Παππά, οπότε η ΧΑ ξαναβάζει τους δικαστές στο κάδρο της σκευωρίας κι άειντε
πάλι όλοι όργανα των ακατανόμαστων, που κλέβουν παιδάκια και τα σκοτώνουν για
να ζυμώσουν τα άζυμα με το αίμα τους.
Στο μεταξύ ο ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία επισήμως είπε να αφήσουμε
την Δικαιοσύνη να κάνει την δουλειά της.
Ο Νταβανέλος όμως, μέλος της ΚΕ, που έχει πιάσει αράχνες
έξω από τα Χειμερινά Ανάκτορα να περιμένει τον Λεβ Νταβίντοβιτς Μπρόνσταϊν
(«Τρότσκυ»), όπως και διάφοροι αναλυτές του απευθυσμένου, το πρωί της Πέμπτης
στο ΣΚΑΙ άφησε τα υπονοούμενα του για την δικαιοσύνη, λόγω της μη προφυλάκισης
των τριών.
Η Κουμουνδούρου βέβαια, όπως και για τους απολογητές
κουκουλοφόρων και τρομοκρατών στις τάξεις της, θα το ρίξει στις προσωπικές
απόψεις.
Το αποτέλεσμα απ’ όλο αυτό το καφριλίκι, ήταν φυσικά η
παραπληροφόρηση του λαού και η υπονόμευση της εμπιστοσύνης των πολιτών στη
δικαιοσύνη.
Σε αυτό βοηθούσαν ακόμη και συνάδελφοι, που θα φύγω από
τον μάταιο αυτό κόσμο με την απορία πως μπορούν να σχολιάζουν υποθέσεις στις
οποίες δεν συμμετέχουν ως παράγοντες, δικογραφίες που δεν έχουν διαβάσει και
δεν έχουν ήδη ούτε με κυάλια.
Η απλή αλήθεια είναι η εξής: Για να ασκηθεί ποινική δίωξη
αρκούν επαρκείς (αποχρώσες) ενδείξεις.
Ο Εισαγγελέας λοιπόν έκρινε πως ήταν επαρκείς κι είναι
άσχετο αν το πόρισμα είναι 9 κι όχι 15 ή 20 σελίδες. Το πόρισμα δεν είναι το
κατηγορητήριο, δεν είναι η δικογραφία, η οποία τώρα συλλέγεται και θα είναι
ογκώδης.
Αυτή είναι η δουλειά του ανακριτή.
Για να προφυλακιστείς πρέπει να θεωρήσουν ανακριτής κι
εισαγγελέας πως υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις, πως είσαι επικίνδυνος να ξανακάνεις
εγκλήματα και να ‘σαι ύποπτος φυγής και για να καταδικαστείς χρειάζεται ακόμη
μεγαλύτερη πυκνότητα αποδείξεων, ήτοι βεβαιότητα χωρίς ούτε ελάχιστες
αμφιβολίες.
Όταν όμως το πλαίσιο ποινής που απειλείται είναι κάθειρξη
5 έως 10 έτη, όπως στους τρεις βουλευτές, που κατηγορούνται για ένταξη σε
εγκληματική οργάνωση, τότε η επικινδυνότητα προϋποθέτει προηγούμενες
αμετάκλητες καταδίκες και το «ύποπτος φυγής», να σ’ έχουν πιάσει να προσπαθείς
να την κοπανήσεις, να προετοιμάζεσαι με πράξεις για την φυγή σου.
Στους τρεις βουλευτές δεν υπήρχαν αυτές οι ρητές
προϋποθέσεις, άρα ο ανακριτής ΔΕΝ μπορούσε και δεν έπρεπε να τους προφυλακίσει.
Θα ήταν παράνομο.
Τα δε περί δεμένης ή μη δεμένης δικογραφίας είναι άλλο
ένα ηλίθιο συμπέρασμα.
Μα η επιβολή περιοριστικών όρων, προϋποθέτει την σύμφωνη
κρίση ανακριτή κι εισαγγελέα, πως υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις πως τέλεσες την
πράξη.
Αλλιώς δεν θα έβαζε όλους του περιοριστικούς όρους του
νόμου.
Στην πράξη μπορεί να αφεθείς ελεύθερος με όρους και μετά
να καταδικαστείς. Μπορεί να προφυλακιστείς και στην πορεία να αθωωθείς. Κανείς
δεν ξέρει και δεν μπορεί να προκαθορίσει.
Ανάλογα με την ελεύθερη κι ανεξάρτητη κρίση των δικαστών,
που καλά θα κάνουν όλοι να το βουλώσουν και να τους αφήσουν ήσυχους. Τους
φτάνουν οι ελλείψεις σε πόρους και μέσα, οι περικοπές στις αποδοχές τους.
Δεν χρειάζονται και τον κάθε ανόητο από πάνω να τους
λοιδορεί και συκοφαντεί.
Γι’ αυτό και πρέπει να επανέλθει το αδίκημα της
«περιύβρισης αρχής», όσο κι αν χοροπηδάει ωρυόμενη για το αντίθετο η αριστερά.
Φαήλος Κρανιδιώτης
(Δημοσιεύεται στην
“Κυριακάτικη Δημοκρατία”)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου