Το τέρας.

Τον είχαμε τον πούστη κάτω και τον κοπανούσαμε κανά δεκάλεπτο.

Σκυλί λέμε.

Άντεχε στο ξύλο, αφού άμα δεις, μου γάμησε τα dr Martens με τα δόντια του. Στεκόταν εκεί πεσμένος και με κοιτούσε σαν μαλάκας.

Βλέμμα αγελάδας.

Εκεί του έκατσα την καλή, δεν ξανακουνήθηκε μετά.

Ντάξει δεν λέω και εγώ άνθρωπος είμαι, έχω συναισθήματα, αλλά αυτούς δεν είναι να τους λυπάσαι.

Είναι χειρότεροι από γουρούνια.

Και στην τελική κάτσε ρε φίλε. Είναι και θέμα επιβίωσης.

Η εμείς ή αυτοί.

Δηλαδή τι θα γίνει, θα τους αφήσουμε να βιάζουν τις αδελφές και τις μανάδες μας και να κλέβουν και να δολοφονούν τον κοσμάκη;

Όχι αυτά να πάνε να τα κάνουν στις κωλοχώρες τους.

Εγώ μπήκα στο κόμμα λίγο πριν τις εκλογές, μέχρι τότε δεν είχα σχέση με πολιτικές και τέτοια.

Την Ελλάδα πάντα όμως την λάτρευα.

 Όταν ήμουν 20 χρόνων είχα κολλήσει ένα μεγάλο αυτοκόλλητο στο παρμπρίζ του Fiat punto που έγραφε έσεται ήμαρ.

Και γενικά πάντα ασχολιόμουν, μικρός αγόραζα περιοδικά που μιλούσαν για το έπος του 40` και όποτε σκεπτόμουν την αρχαία Eλλάδα ανατρίχιαζα.

Ακόμη το παθαίνω.

Περιμένω πως και πως τα βράδια που βγαίνουμε για περιπολίες με τους υπόλοιπους συντρόφους μου.

Εγώ δεν έχω δικό μου μηχανάκι και αναγκάζομαι να κάθομαι πίσω, αλλά καλύτερα έτσι.

Γιατί όταν έχει ωραίες βραδιές, ειδικά το Φθινόπωρο, κλείνω τα μάτια ενώ διασχίζουμε την πόλη και σκέφτομαι πως ναι ρε πούστη μου, αυτό που κάνω έχει νόημα, είμαι εκεί για να έχουμε ένα καλύτερο μέλλον όλοι μας, μια χώρα πιο καθαρή.

Δουλειά δεν έχω, που και που μας δίνει το κόμμα κανένα μεροκάματο, τσοντάρει και η μάνα μου απ`την σύνταξη και την βγάζω.

Εγώ ΟΑΕΔ τελείωσα, αρτοζαχαροπλάστης, αλλά δεν το ακολούθησα ποτέ.

Δύσκολα είναι.

Μόλις απολύθηκα από καταδρομείς έκανα τα χαρτιά μου για ειδικός φρουρός, αλλά δεν με πήρανε λόγω ύψους.

Ο αρχηγός λέει πως όταν κυβερνήσουμε θα μας βάλει όλους στην αστυνομία, πως θα ανταμειφθούμε για τους κόπους μας.

Άντε να έρθει εκείνη η μέρα γιατί ζορίζουν τα πράγματα.

Ο πατέρας μου όσο ζούσε ψήφιζε Κ.Κ.Ε.

Ντρέπομαι πολύ γι`αυτό και δεν το έχω πει σε κανέναν.

Δεν τον κατηγορώ όμως. Ήταν αγράμματος άνθρωπος και δεν ήξερε τι έκανε.

Ο κόσμος όταν μας βλέπει με τα μαύρα μπλουζάκια έρχεται μας σφίγγει το χέρι και μας χτυπά την πλάτη.

Έχω κάνει πολλούς φίλους και σπουδαγμένα παιδιά, από γεωπόνους μέχρι δάσκαλους.

Όσο αγωνιζόμαστε, όλα καλά θα πάνε το ξέρω.

Το μόνο που μου λείπει είναι να βρω μια σωστή γυναίκα να κάνω οικογένεια.

Γιατί καμία φορά όταν γυρνάω ξημερώματα στο σπίτι μετά από περιπολίες και κυνηγητά νιώθω λίγη μοναξιά.

Γιώργος Τελτζίδης

Παράλλαξη