Η αβάσταχτη ελαφρότητα του Πάγκαλου…

Ή αλλιώς: Από μικρό και από τρελό (χοντρό) μαθαίνεις την αλήθεια;

Δεν παιζόμαστε με τίποτα τελικά…

Δεν πα να βρισκόμαστε στο χείλος της οικονομικής καταστροφής, δεν πα να έχουμε 30% ανεργία, δεν πα να χρωστάμε τα μαλλιοκέφαλά μας, εμείς εκεί…

Να αυτοπυροβολούμαστε.

Και όχι μόνο σε επίπεδο κομματικό, ή εσωτερικό, όπως π.χ. η περίπτωση Τζιτζικώστα, αλλά και σε εθνικό.

Για να μη πω διεθνές…

 

Αντί δηλαδή να κατεβάσουμε τα κεφάλια, να παίζουμε χαμηλά, και να σφίξουμε τους κώλους μπας και δούμε κανένα χαΐρι μακροπρόθεσμα, καταναλωνόμαστε σε μικροπολιτικές διαμάχες, σε αμφισβητήσεις, και σε παπαριές του στυλ αυτής που πέταξε αίφνης χθες ο Πάγκαλος, και τώρα τρέχει η κυβέρνηση και δεν φτάνει.

Αντί δηλαδή να είμαστε απαξάπαντες μια γροθιά απέναντι στους ξένους, ως  έθνος ανάδελφον που είμαστε, ακόμη και ο ίδιος ο Αλέξης που διεθνώς έχει κάνει σημαία την συκοφάντηση της χώρας, εμείς τι κάνουμε;

Υπονομεύουμε ο ένας τον άλλον, ακόμη και σε σημείο να υπονομεύει ο Πάγκαλος τον ίδιο τον εαυτό του μεταξύ άλλων, προφανώς από κεκτημένη ταχύτητα, για τη περίοδο που  διετέλεσε κάποτε υπουργός!

Και να πετούσαν τις ανόητες ρουκέτες κάποιοι νέοι και άφθαρτοι πολιτικοί, θα έλεγα δεν βαριέσαι.

Μπορεί και να έχουν δίκιο.

Τόσο ξέρουν τόσο κάνουν…

Αλλά ο Πάγκαλος;  Ο πανέμπειρος αυτός «Νέστωρ» της πολιτικής;

Ήμαρτον ρε παιδιά.

Και εν πάση περιπτώσει, ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω.

Αλλά συγγνώμη, αυτός δεν είναι που μίλησε για τη σημαία που την πήρε το κύμα στα Ίμια;

Αυτός δεν είναι που παρέδωσε τον Οτσαλάν δεμένο χεροπόδαρα στους Τούρκους;

Αυτός δεν είναι που κυκλοφορούσε με ύφος χιλίων καρδιναλίων, και έβριζε υπαλλήλους του υπουργείου του, ταξιδεύοντας (λένε) με κελεμπίες και σαμπάνιες, όταν ζούσε το όνειρο του υπουργού στην Ελλάδα της στρεβλής ανάπτυξης του Σημίτη;

Αυτός δεν είναι που πρόσβαλε κάποτε την Θάτσερ (ή την Μέρκελ; ούτε που θυμάμαι) ως παχιά κυρία που θέλει γ….ι, και την Γερμανία ως γίγαντα με μυαλό νηπίου;

Μιλάμε για διπλωματικές αβρότητες πρώτου βαθμού, όντας υπουργός Εξωτερικών, και άρα προϊστάμενος του διπλωματικού σώματος, που ζει και αναπνέει αβρότητα….

Τώρα, σαν να μην έφταναν τα χίλια μύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα, δίνει άλλοθι στους Αμερικανούς για τις παρακολουθήσεις των συμμάχων τους, και παράλληλα ανοίγει κερκόπορτες στις σχέσεις της χώρας μας μαζί τους, αλλά και με την Τουρκία, τον προαιώνιο εχθρό μας δηλαδή.

Που την ώρα που εμείς τσιγαριζόμαστε για δανεικά, αυτή αναπτύσσεται με ρυθμούς πολυβόλου, και όποτε θέλει μας αγοράζει και μας πουλάει (οικονομικά).

Και μέσα στην γενική του αυτοϊκανοποίηση, ή παραζάλη, ο Θόδωρος έκανε και μια δευτερεύουσα πατάτα, αφού πονηρός ων, μίλησε για παραγραφή όσον αφορά σε αυτά που λέει, αφού πέρασε ήδη μια εικοσαετία.

Ναι, αλλά εγώ που έχω καλή μνήμη θυμάμαι πως ήταν υπουργός Εξωτερικών την περίοδο 1996-1999.

Πιο πριν ήταν υπουργός Μεταφορών, και πιο πριν υφυπουργός Εξωτερικών με υπουργό τον Παπούλια, αυτόν που σήμερα … προεδρεύει.

Άρα;

Ποιον κοροϊδεύει;

Στη πρώτη περίπτωση δεν υπάρχει παραγραφή, και άρα καλώς τον μήνυσε αυτός που τον μήνυσε.

Στη δεύτερη αποκλείεται η ΕΥΠ να παρακολουθούσε τους γιάνκηδες για λογαριασμό του υπουργείου Μεταφορών, το οποίο ακόμη έτρεχε και δεν έφτανε λόγω Μαυρίκη εκείνη την εποχή, χώρια τους Σταμουλοκολλάδες… και χώρια που σαν υπουργείο δεν φημίζεται και για τις τεχνολογικές του δυνατότητες (θέλει εν έτει 2013 έως και έναν μήνα για μια έγκριση τύπου οχήματος, ή κάποια τέρμινα για πινακίδες)!

Εκτός και αν παρακολουθούσαμε τα … ΚΑΦΑΟ των Αμερικανών, με τσιμπιδάκια….

Στη τρίτη περίπτωση, αν για αυτήν μιλάει ο μεγάλος, τότε αν ο υφυπουργός ήξερε κρατικά και εθνικά μυστικά των Αμερικάνων, ο υπουργός τι ήξερε;

Τους κλειδάριθμους των πυρηνικών όπλων της Ουάσιγκτον;

Και ο πρωθυπουργός; Τα απόρρητα σχέδια της ΝΑΣΑ περί εποικισμού του πλανήτη Άρη;

Περίεργα πράγματα.

Και το φαιδρό της όλης υπόθεσης, αν εξαιρέσουμε την εγγενή ανικανότητα της ΕΥΠ, ειδικά εκείνης της εποχής, όπου κουμάντο κάνανε οι πράσινοι συνδικαλιστές,  είναι η ελαφρότητα με την οποία ο Πάγκαλος ξεστόμισε αυτά που ξεστόμισε, μεταξύ τυριού και αχλαδιού, γελώντας, σαν να μη τρέχει τίποτα.

Και όμως τρέχει.

Διότι πέρα από το ότι κλονίζονται οι σχέσεις της χώρας με την Αμερική, υπάρχουν και οι Τούρκοι. Που αν πάρουν στα σοβαρά αυτά που άκουσαν, τότε ίσως να κινδυνέψουν τυχόν άνθρωποι ή και δίκτυα που έχουμε στην Άγκυρα. Θυμόσαστε φαντάζομαι τον Λάλα, και τι έπαθε ο καημένος από κάποια αρμόδια «βαθιά λαρύγγια».

Επομένως, προς το παρόν αδυνατώ να καταλάβω για ποιον ακριβώς λόγο απασφάλισε και πάλι ο Πάγκαλος.

Ελπίζω πως το έκανε από ελαφρότητα, και καλπάζουσα άνοια.

Αλλιώς, για μια ακόμη φορά λυπάμαι για το διανοητικό επίπεδο αυτών που μας κυβέρνησαν (και μας κυβερνούν).

Strange Attractor

ΥΓ- Πάντως αν είναι αλήθεια αυτό που είπε ο Πάγκαλος, έχει τη πλάκα του.

Είμαστε μια χώρα, που παρά τον δυσανάλογα μεγάλο στρατό μας, δεν μπορούμε να κάνουμε πόλεμο ούτε για 3-4 μέρες αν μας κόψουν τα ανταλλακτικά οι Αμερικάνοι, ή αν μας κάνουν κανένα τζάμινγκ στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες μας, και όχι μόνο.

Και παρ όλα αυτά, εμείς τους παρακολουθούσαμε από το 1993;

Μιλάμε για τρελές καταστάσεις…

Εκτός κι αν έβαλε το χεράκι του ο Αρτέμης ο Σόρρας, με την μυστική αρχαία τεχνολογία των ΕΛ, που διαθέτει προς πώληση.

Ποιος ξέρει;