Σε ποιούς συμφέρει η κλιμάκωση της βίας;

Στις 17 Σεπτεμβρίου ο χρυσαυγίτης  Γιώργος Ρουπακιάς σκοτώνει ύστερα από καβγά τον Παύλο Φύσσα.

Ακολουθεί κύμα διώξεων κατά της Χρυσής Αυγής με την προφυλάκιση κορυφαίων στελεχών της και δεν περάσαν ούτε δύο μήνες για να συμβεί αυτό που πολλοί θεωρούσαμε αναπόφευκτο από την πρώτη στιγμή: Άγνωστοι ακόμα δράστες εκτελούν δύο χρυσαυγίτες και τραυματίζουν βαριά ένα τρίτο.

Πρόκειται για τρομοκράτες μιας εκ των γνωστών ελληνικών οργανώσεων που εκδικήθηκαν έτσι τον χαμό του Π. Φύσσα;

Πρόκειται για τρομοκρατία εισαγωγής που χρησιμοποιεί τον πιο εύκολο και «λογικό» στόχο, αυτήν την εποχή για να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση και τη χώρα, χρησιμοποιώντας την λογική της αντεκδίκησης;

Μήπως πρόκειται για προβοκάτσια που μπορεί να εξυπηρετεί πολλές πλευρές, χρησιμοποιώντας «περίεργες» και «σκοτεινές» υπηρεσίες;

Επειδή τα στοιχεία που έχουμε στην  διάθεσή μας είναι ελάχιστα είμαστε αναγκασμένοι να χρησιμοποιήσουμε την ανάλυση των κινήτρων  για να φτάσουμε σε ένα πρώτο συμπέρασμα.

Ποιος κερδίζει και ποιος χάνει λοιπόν από την δολοφονική επίθεση;

Αδιαμφισβήτητα κερδίζουν πρώτον, η Χρυσή Αυγή που από την θέση του θύτη μετατοπίζεται στην θέση του θύματος και δεύτερον, όσοι θέλουν την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης.

Χάνει η κυβέρνηση η οποία όχι μόνο αναγκάζεται να σταματήσει την επίθεση  εναντίον της Χρυσής Αυγής, αλλά λόγω και των λαθών των αρμόδιων υπουργών κινδυνεύει τώρα και με μια πολιτική ήττα στο θέμα αυτό.

Πότε συμβαίνουν όλα αυτά;

Την στιγμή που το επιτόκιο των 10ετών ομολόγων της Ελλάδας έπεσε κάτω από το 8%, για πρώτη φορά από το 2010 και την Πέμπτη τα spreads βρίσκονταν στις 681 μονάδες, ενώ στη δίνη της κρίσης είχαν φτάσει και τις 3.500 μονάδες.

Με άλλα λόγια λόγω της πολιτικής Σαμαρά η χώρα προχωρά σταθερά προς τις αγορές. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση αρνείται επιμόνως να πάρει νέα μέτρα σε βάρος του λαού και οι σχέσεις της με την Τρόικα βρίσκονται σε κρίση.

Θα μπορούσε συνεπώς κανείς να εκτιμήσει ότι από την τρομοκρατική επίθεση επωφελούνται κι εκείνοι που επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης και την παραμονή της χώρας εσαεί στα Μνημόνια ή την χρεοκοπία και την καταστροφή της.

Ανεξάρτητα των κινήτρων και των δραστών κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τώρα την κλιμάκωση της βίας.

Η απάντηση στην δολοφονία του Φύσσα θα φέρει άλλη ανταπάντηση κ.ο.κ.

Το φάντασμα του εμφυλίου αρχίζει να πετά πάλι πάνω από την χώρα, σε συνδυασμό με την κοινωνική έκρηξη που ορισμένες υπηρεσίες θεωρούν θέμα χρόνου.

Τρομοκρατημένοι οι παράγοντες του συστήματος κάνουν τώρα εκκλήσεις για να σπάσει “ο φαύλος κύκλος της βίας”.

Μου θυμίζουν κάτι θεούσες που πήγαιναν κάθε ημέρα στην εκκλησία και άναβαν κεράκια για να μην πάρει ο διάβολος την ψυχή τους.

Όμως, ο “διάβολος” της βίας ενυπάρχει στο σημερινό παραπαίον πολιτικό σκηνικό. Αποτελεί συστατικό στοιχείο του. Και δεν θα αναφερθώ μόνο στους πρόθυμους συμπαραστάτες και συνηγόρους που έβρισκαν ανέκαθεν οι τρομοκρατικές οργανώσεις στον ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόμματα της αριστεράς.

Θα αναφερθώ στην θεωρία των “δύο άκρων” που τόσο πολέμησαν μερικοί και από εδώ μέσα.

“Φαύλος κύκλος της βίας” δεν υπάρχει μόνο με ένα άκρο.

Ας το σκεφτούν αυτό καλά στην αριστερά, αλλά και τα άλλα δήθεν “αντιμνημονιακά” κόμματα.

Και ας αναλογιστούν έστω και τώρα που οδήγησαν ο συστηματικός χαρακτηρισμός των πολιτικών αντιπάλων τους ως “προδοτών” και συνθήματα όπως: «η Χούντα δεν τελείωσε το ’73», «ραντεβού στα γουναράδικα», «θα σας λιντσάρουμε σαν τον Καντάφι» κλπ.

FactorX

Antinews

Υ.Γ. Πολύ θα ήθελα να πιστέψω αυτά που λένε διάφοροι μάρτυρες περί ελληνικής καταγωγής των δραστών (“μιλούσαν ελληνικά” κλπ), αλλά δυστυχώς πιστεύω περισσότερο όσους διατείνονται ότι δεν υπάρχει ούτε ένας μάρτυρας που να λέει την αλήθεια σε παρόμοια περιστατικά.

Λίγο δύσκολο να πιστέψω επίσης ότι αυτός που πλησίασε με τα πόδια τα θύματα και τα εκτέλεσε εν ψυχρώ είναι Έλληνας.

Μάλλον για πολύπειρο και καλά εκπαιδευμένο ξένο επαγγελματία μου μοιάζει.

Γιατί αν έφτασαν οι Έλληνες συνάδελφοί του σε αυτό το επίπεδο, τότε  θα κλάψουν μανούλες.