Το λαθρεμπόριο οργάνων ζει και βασιλεύει…

Υπάρχουν ταξίδια, πολύ πιο επικίνδυνα, από αυτά που γίνονται με διαλυμένες βάρκες από μετανάστες που προσπαθούν να φτάσουν στις ευρωπαϊκές ακτές.

Σε αυτά τα ταξίδια, προς το Πακιστάν, το Ιράν, την Αίγυπτο, ή προς κάποιες ανατολικοευρωπαϊκές χώρες, οι επιβάτες πουλάνε κομμάτια του εαυτού τους.

Πρόκειται δηλαδή για ταξίδια μοσχευμάτων, σε μέρη όπου το εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων αποτελεί μια νόμιμη διαδικασία.

Ανάμεσα στις χιλιάδες των απελπισμένων προσφύγων που καταφτάνουν στις ακτές της Σικελίας και της νήσου Λαμπεντούζα, υπάρχει η αυξημένη πιθανότητα πολλοί απ αυτούς να πέσουν στα νύχια κάποιου λαθρέμπορου οργάνων, απ αυτούς που συντηρούν την συγκεκριμένη μαύρη αγορά.

Αυτοί οι έμποροι χτυπάνε πριν ή αμέσως μετά το πέρασμα, ψάχνοντας για ανθρώπους που θα έδιναν τα πάντα για να πετύχουν μια καλύτερη ζωή.

Τους προσφέρουν χρήματα, με αντάλλαγμα ένα νεφρό, ή μέρος του ήπατός τους.

Και αν και ακούγεται για αστικός μύθος, υπάρχουν τόσα πραγματικά περιστατικά, που οι ιταλικές αρχές ασχολούνται σοβαρά με το ζήτημα.

Το 2009, μετά τη δημοσίευση μιας εργασίας της UNICEF, ο Ιταλός υπουργός Εσωτερικών Roberto Maroni ανέφερε πως 400 παιδιά αγνοούνται στην Λαμπεντούζα.

Η σοκαριστική αυτή είδηση δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ, αλλά στα κράτη όπου αυτό το εμπόριο είναι νόμιμο, προστέθηκαν η Μολδαβία, η Μοζαμβίκη, και το Πακιστάν.

Πόσα από όλα αυτά είναι απλά αστικοί μύθοι;

Όπως λένε οι ειδικοί Giuseppe Segoloni και Mauro Salizzoni του κέντρου μεταμοσχεύσεων του Τορίνο, στο παρελθόν κυκλοφορούσαν ιστορίες για νεαρά αγόρια, που τα έβρισκαν κάποιοι, ζαλισμένα σε παγκάκια, με μετεγχειρητικές ουλές στα πλευρά τους.

«Σήμερα ακούμε για πρόσφυγες που ξεκίνησαν το ταξίδι, αλλά δεν έφτασαν ποτέ, και που είτε δολοφονήθηκαν, είτε τους πήραν τα όργανά τους…».

Σύμφωνα με την ιατρική κοινότητα, αυτού του είδους οι ιστορίες δεν είναι ρεαλιστικές, αλλά δεν απέχουν και πολύ από την πραγματικότητα. Όπως τονίζουν, όπου υπάρχει δυστυχία, υπάρχει και μαύρη αγορά οργάνων». Και μπορεί οι ίδιοι οι λαθρέμποροι να μην είναι πάνω στα καίκια, αλλά έχουν τους κατάλληλους ανθρώπους που κάνουν τη βρώμικη δουλειά απειλώντας και εκφοβίζοντας.

Όπως λέει ο καθηγητής Salizzoni, «η αφαίρεση οποιουδήποτε οργάνου είναι μια σύνθετη χειρουργική πράξη, που δεν μπορείς να κάνεις σε κάποιο πρόχειρο χειρουργείο σε ένα υπόγειο…».

Το όργανο που αφαιρείται, πρέπει πρώτα να ελεγχθεί για συμβατότητα, και η αφαίρεση να γίνει ενώ ο δότης είναι ζωντανός και έχει σφυγμό. Κάτι δηλαδή που αποκλείει την πιθανότητα της δολοφονίας ανθρώπων, με σκοπό την αφαίρεση οργάνων.

Σε κλινικές χωρών όπου η όλη διαδικασία είναι νόμιμη, όλα γίνονται επαγγελματικά. Κανένας δηλαδή δεν θα διακινδύνευε με το να χρησιμοποιεί όργανα από θύματα δολοφονίας, ή απαγωγής.

Η μαύρη αυτή αγορά υπάρχει και στο διαδίκτυο, αν και σίγουρα αυτή δεν είναι η μέθοδος μέσω της οποίας υπάρχουν αναφορές για εξαφανισμένους λαθρομετανάστες. Για αυτούς, οι επαφές με τους μαυραγορίτες γίνονται εν πλω.

Αντιθέτως, μέσω του ίντερνετ, όλα μπορούν να κανονιστούν από τον καναπέ του σπιτιού μας.

Οι τιμές κυμαίνονται ανάλογα με τις ανάγκες, και όπως συμβαίνει και με την πώληση κινητών τηλεφώνων, αν κάποιος εγγράψει και έναν φίλο του, τότε έχει έκπτωση 20%.

Για όσους δεν χρησιμοποιούν την online μαύρη αγορά, οι τιμές καθορίζονται από τους μεσάζοντες, και όποιος θέλει δεν τις δέχεται, αφού έτσι κι αλλιώς πάντα θα υπάρχει κάποιος πιο απελπισμένος που θα δεχτεί.

Ένας νεφρός που αγοράζεται στην Υεμένη μπορεί να φτάσει τα $5.000 και να μεταπωληθεί ως και $60.000.

Στη Κίνα πληρώνουν $15.000 και πουλάνε $50.000.

Στο Ισραήλ, ένας νεφρός κοστίζει αρχικά $10.000, και στη συνέχεια πωλείται $135.000.

Στην Ιταλία, αν και το εμπόριο οργάνων απαγορεύεται αυστηρά, εν τούτοις υπάρχουν προσφορές από όλο τον κόσμο.

Οι μεσάζοντες δεν ψάχνουν μόνο για απελπισμένους. Στην Βόρεια Ιταλία έχουν γίνει γνωστές πέντε περιπτώσεις παράνομης αγοραπωλησίας οργάνων.

Ανάμεσά τους, η περίπτωση ενός ευκατάστατου 70χρονου επιχειρηματία, που αποφάσισε  να πάει στο Πακιστάν και να αγοράσει ένα φρέσκο νεφρό, παρά να υποβάλλεται διαρκώς στη διαδικασία της αιμοκάθαρσης.

Σύμφωνα με έναν από τους γιατρούς του στο νοσοκομείο Città del Salute, δεν τους ρώτησε καν, και ούτε γνωρίζουν πόσα ακριβώς πλήρωσε.

Πάντως, πέθανε λίγες μέρες πριν αναχωρήσει, από άλλες αιτίες….

World Crunch (La Stampa)

Απόδοση: S.A.