Κατ αρχάς οι διαπιστώσεις…
ΙΚΕΑ- Αριστοτέλους με το 3άρι, πρωινή ώρα πηγαίνοντας στη δουλειά.
Δεν θα σχολιάσω διόλου, διότι σεμνύνομαι και δεν θέλω να χρησιμοποιήσω κακά λόγια, για τα όσα συμβαίνουν μέχρι την είσοδό μας, στο Δήμο Θεσσαλονίκης.
ΙΚΕΑ- Αριστοτέλους με το 3άρι, πρωινή ώρα πηγαίνοντας στη δουλειά.
Δεν θα σχολιάσω διόλου, διότι σεμνύνομαι και δεν θέλω να χρησιμοποιήσω κακά λόγια, για τα όσα συμβαίνουν μέχρι την είσοδό μας, στο Δήμο Θεσσαλονίκης.
Πρώτη στάση «Περιφερειακό Διαμέρισμα Θεσσαλονίκης».
Με αυτήν την άθλια ονομασία , νομίζουν ότι καλύπτουν την αίγλη της Βίλας Αλατίνι.
Και συνεχίζω, από δω και κάτω…
Με αυτήν την άθλια ονομασία , νομίζουν ότι καλύπτουν την αίγλη της Βίλας Αλατίνι.
Και συνεχίζω, από δω και κάτω…
Μέχρι τη Μαρτίου, εμπόδια πέντε, στο λεωφορειόδρομο.
Ο οδηγός του λεωφορείου εισέρχεται πανηγυρικά στη διπλανή
λωρίδα, άρα στο δρόμο για ΙΧ.
Λωρίδα μία και πολύ τους είναι.
Από αριστερά, δε χρειάζεται να το πω εξ άλλου, όλα διπλό παρκαρισμένα, όλη η διαδρομή όμως.
Το διπλό παρκάρισμα θεσμός.
Μαρτίου- Ανάληψη, πέντε εμπόδια. Τα δύο από ταξί, τα τρία από «καλά δεν βλέπεις ρε ηλίθιε; δουλειά κάνω».
Το διπλό παρκάρισμα από απέναντι συνεχίζεται από την Ανάληψη μέχρι και το ΚΥΒΕΡΝΕΙΟ ή όπως το θέλει η μαγνητοφωνημένη αυστηρότητα « Λαογραφικό Μουσείο».
Και αυτό, γιατί κανείς δεν είχε κότσια, φαίνεται, να υπεραμυνθεί της ονομασίας «στάση Φλέμινγκ» που ήταν για χρόνια πολλά και δύσκολα, για τον Νομπελίστα, αλλά μετά έγινε και για την Αμαλία. Την ευγενική αυτή φυσιογνωμία της εναντίωσης στη χούντα.
Από εκεί και μέχρι τον Αβέρωφ, εμπόδια εννέα.
Ένα από ταξί κι όλα τα υπόλοιπα από τους σκληρά εργαζόμενους που μας θεωρούν όλους τους υπόλοιπους αργόσχολους και γι αυτό μας τιμωρούν με καθυστέρηση.
Ιδίως δε στο διάστημα μεταξύ Φαλήρου και Αβέρωφ, το διπλό παρκάρισμα της αριστερής πλευράς παρουσιάζεται σε όλο του το μεγαλείο.
Και φυσικά ο οδηγός του λεωφορείου, ολόκληρος ή κατά τα 2/3 στην λωρίδα των ΙΧ.
Άρα, κυκλοφοριακής συμφόρησης το εγκώμιο, συνεχίζεται.
Στην Τσιμισκή, εκτός της αθλιότητα της αριστερής παρκαρισμένης λωρίδας , ο λεωφορειόδρομος λειτουργεί .
Γιατί όπως είναι προφανές, το φαίνεσθε μας νοιάζει και όχι η ουσία.
Και αν μπορείτε αποδείξτε το αντίθετο.
Λόγω του ότι για παράδειγμα, σφράγισε ο ΦΩΚΑΣ τα μαγαζιά του και από την Αγιά Σοφιά ως την Κ.Ντηλ η αριστερή λωρίδα τρέχει ελεύθερα.
Παράκληση είναι να μην απαντήσουν μερικοί λαλίστατοι αρμόδιοι «ότι τι να κάνουμε, η Δημοτική Αστυνομία» και άλλα τέτοια εύκολα .
Άκουσα με τα ίδια μου τα αυτιά, απελπισμένο οδηγό του ΟΑΣΘ, στην Ερμού, να εκλιπαρεί το «κέντρο»: «παρακαλώ πάρτε τηλέφωνο την τροχαία. Θα το αφήσω εδώ που είμαι και θα φύγω, δεν περπατάει με τίποτε το αυτοκίνητο».
Και ως δια μαγείας, αμέσως μετά την Αριστοτέλους , μια πολυάριθμη ομάδα της Τροχαίας έκανε κατά πως πρέπει την δουλειά της.
Ξήλωσε τους πάντες και τα πάντα κι έτσι μέχρι το βράδυ όλα κυλούσαν ομαλά, το ίδιο και την επομένη.
Εάν το συνεχίσουν θα τους ευγνωμονεί ολόκληρη η περιοχή.
Λωρίδα μία και πολύ τους είναι.
Από αριστερά, δε χρειάζεται να το πω εξ άλλου, όλα διπλό παρκαρισμένα, όλη η διαδρομή όμως.
Το διπλό παρκάρισμα θεσμός.
Μαρτίου- Ανάληψη, πέντε εμπόδια. Τα δύο από ταξί, τα τρία από «καλά δεν βλέπεις ρε ηλίθιε; δουλειά κάνω».
Το διπλό παρκάρισμα από απέναντι συνεχίζεται από την Ανάληψη μέχρι και το ΚΥΒΕΡΝΕΙΟ ή όπως το θέλει η μαγνητοφωνημένη αυστηρότητα « Λαογραφικό Μουσείο».
Και αυτό, γιατί κανείς δεν είχε κότσια, φαίνεται, να υπεραμυνθεί της ονομασίας «στάση Φλέμινγκ» που ήταν για χρόνια πολλά και δύσκολα, για τον Νομπελίστα, αλλά μετά έγινε και για την Αμαλία. Την ευγενική αυτή φυσιογνωμία της εναντίωσης στη χούντα.
Από εκεί και μέχρι τον Αβέρωφ, εμπόδια εννέα.
Ένα από ταξί κι όλα τα υπόλοιπα από τους σκληρά εργαζόμενους που μας θεωρούν όλους τους υπόλοιπους αργόσχολους και γι αυτό μας τιμωρούν με καθυστέρηση.
Ιδίως δε στο διάστημα μεταξύ Φαλήρου και Αβέρωφ, το διπλό παρκάρισμα της αριστερής πλευράς παρουσιάζεται σε όλο του το μεγαλείο.
Και φυσικά ο οδηγός του λεωφορείου, ολόκληρος ή κατά τα 2/3 στην λωρίδα των ΙΧ.
Άρα, κυκλοφοριακής συμφόρησης το εγκώμιο, συνεχίζεται.
Στην Τσιμισκή, εκτός της αθλιότητα της αριστερής παρκαρισμένης λωρίδας , ο λεωφορειόδρομος λειτουργεί .
Γιατί όπως είναι προφανές, το φαίνεσθε μας νοιάζει και όχι η ουσία.
Και αν μπορείτε αποδείξτε το αντίθετο.
Λόγω του ότι για παράδειγμα, σφράγισε ο ΦΩΚΑΣ τα μαγαζιά του και από την Αγιά Σοφιά ως την Κ.Ντηλ η αριστερή λωρίδα τρέχει ελεύθερα.
Παράκληση είναι να μην απαντήσουν μερικοί λαλίστατοι αρμόδιοι «ότι τι να κάνουμε, η Δημοτική Αστυνομία» και άλλα τέτοια εύκολα .
Άκουσα με τα ίδια μου τα αυτιά, απελπισμένο οδηγό του ΟΑΣΘ, στην Ερμού, να εκλιπαρεί το «κέντρο»: «παρακαλώ πάρτε τηλέφωνο την τροχαία. Θα το αφήσω εδώ που είμαι και θα φύγω, δεν περπατάει με τίποτε το αυτοκίνητο».
Και ως δια μαγείας, αμέσως μετά την Αριστοτέλους , μια πολυάριθμη ομάδα της Τροχαίας έκανε κατά πως πρέπει την δουλειά της.
Ξήλωσε τους πάντες και τα πάντα κι έτσι μέχρι το βράδυ όλα κυλούσαν ομαλά, το ίδιο και την επομένη.
Εάν το συνεχίσουν θα τους ευγνωμονεί ολόκληρη η περιοχή.
Αλλά παράκληση, εργαζόμενοι καταστηματάρχες και άμεσα
θιγόμενοι υπάρχουν σε όλους τους δρόμους του Δήμου μας και απαιτούν τουλάχιστον
ισονομία.
Μιχάλης
Γ. Τριανταφυλλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου