Βαρέθηκα…

Αυτές τις μέρες σκεφτόμουνα ότι κάτι πρέπει να γράψω για τη χρονιά που φεύγει.

Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό όμως είναι μια λέξη.

Σε βαρέθηκα.

Σε βαρέθηκα 2013 φορές.

Βαρέθηκα να σου λέω ότι σε κανέναν δεν αρέσει όλο αυτό που συμβαίνει 

στην πατρίδα, σε κανέναν δεν αρέσουν τα μνημόνια, σε κανέναν δεν αρέσει να υποφέρει, σε κανέναν δεν αρέσει να φτωχαίνει, αλλά δεν υπάρχει άλλος ρεαλιστικός πιο ανώδυνος δρόμος. 

Βαρέθηκα να σου λέω ότι το πρόβλημα μας είναι καθαρά οικονομικό, βαρέθηκα να σου λέω ότι φτωχύναμε, ότι χρεοκοπήσαμε και όταν μια χώρα χρεοκοπεί, συμπαρασύρονται κεκτημένα δικαιώματα ετών.

Βαρέθηκα να σε ακούω να κάνεις μόνο κριτική, βαρέθηκα να σε βλέπω να επισημαίνεις μόνο τις επιπτώσεις από την κρίση, γιατί αυτό είναι το εύκολο, δεν θέλει και πολύ μυαλό, το κάνει και ένα μικρό παιδί.

Βαρέθηκα να γκρινιάζεις, αλλά να μην έχεις να προτείνεις ρεαλιστικές λύσεις. 

Βαρέθηκα να μου λες για προδότες πολιτικούς, όταν εγώ αλλά και εσύ γνωρίζεις ότι εμπορευόσουν την ψήφο σου με  αυτούς που αποκαλείς σήμερα προδότες, οπότε μόνο πατριώτης δεν μπορεί να επικαλείται ότι είναι αυτός που εμπορεύεται την ψήφο του.

Βαρέθηκα να σε ακούω συνέχεια να λες : "μα αυτό είναι το πρόβλημα;", "μα το άλλο είναι το πρόβλημα;" ενώ η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά μαζί που εσύ δεν βλέπεις προβλήματα μεμονωμένα, δημιούργησαν τη σημερινή κατάσταση.

Βαρέθηκα να σε ακούω να μιλάς για χούντες και για φασισμό, όταν εσύ θέλεις να στήσεις κρεμάλες και να πάρεις τον νόμο στα χέρια σου, όταν ψηφίζεις τους νεοναζί και όταν υπερασπίζεσαι τους τρομοκράτες της 17 Νοέμβρη.

Βαρέθηκα την άγνοιά σου, βαρέθηκα να σου φταίνε για όλα οι φιλελεύθεροι και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, όταν στη χώρα μας, όχι μόνο δεν είχαμε ποτέ φιλελεύθερες πολιτικές, αλλά ακριβώς το αντίθετο.

Βαρέθηκα να σε παρακολουθώ και να γνωρίζω ότι έχεις τελειώσει σχολεία και πανεπιστήμια και να μην μπορείς να καταλάβεις από νούμερα και να μου λες το πρόβλημα δεν είναι το "μεγάλο" κράτος και ότι οι άνθρωποι είναι πάνω από νούμερα. Όχι δυστυχώς δεν είναι, σε έναν πραγματικό κόσμο, η ποιότητα ζωής των ανθρώπων εξαρτάται από τα νούμερα, είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει.

Βαρέθηκα να σου εξηγώ, ότι υπάρχουνε υπαρκτά φιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά οικονομικά μοντέλα ( βλέπε Καναδάς, Αυστραλία, Σκανδιναβικές χώρες), που δουλεύουν και δουλεύουν καλά, αλλά το πρόβλημα είναι το ποιοι τα διαχειρίζονται και εσύ να μου απαντάς, ότι θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο με φανταστικά μοντέλα, που υπάρχουν μόνο στο μυαλό σου και για αυτό ακούγονται τέλεια και θες να γίνουμε ένα πειραματόζωο στο κέντρο της Ευρώπης και να πετάξουμε στα σκουπίδια το μεγαλύτερο και το μοναδικό επίτευγμα που μπορεί να μας κάνει περήφανους στη σύγχρονη ιστορία μας, που είναι ότι μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή ένωση, όταν ήδη έχουμε τα παραδείγματα της Κύπρου και της Αργεντινής. Αλλά εσύ εκεί, να λες τα δικά σου, τα παλαβά σου και να θες να ρισκάρεις το μέλλον ενός ολόκληρου έθνους.

Βαρέθηκα να σε βλέπω να λοιδορείς τους μοναδικούς ίσως πολιτικούς που έχουνε υπάρξει τα τελευταία χρόνια (έστω και στην τοπική αυτοδιοίκηση) και ακόμα και οι εχθροί τους δεν τολμάνε να θίξουν την τιμιότητα τους, που έκαναν έργο, μείωσαν σε πολύ σημαντικό βαθμό τα ελλείμματα και έβαλαν σε τάξη τα οικονομικά των δήμων τους και πλέον εσύ σαν πολίτης με ένα κλικ στον υπολογιστή σου, μπορείς να δεις που ακριβώς πάνε τα χρήματα σου και ασφαλώς μιλάω για τον Γιάννη Μπουτάρη και τον Γιώργο Καμίνη.

Βαρέθηκα να σε παρακολουθώ να μην μπορείς να σκεφτείς, ότι ποτέ στο παρελθόν, κανένας άλλος δεν είχε τέτοια επιτεύγματα και κάθεσαι και μου λες για λακκούβες στους δρόμους, για βρώμικες πλατείες (που όλα αυτά είναι αποτελέσματα του ότι δεν υπάρχουν πόροι πλέον) και για φιλοϊσλαμικές πολιτικές (για τον Μπουτάρη) και άλλες τέτοιες ανοησίες.

Βαρέθηκα την ανοησία σου, να μου μιλάς για χούντα, να βρίζεις και να κατηγορείς το σημερινό πολίτευμα, την ίδια στιγμή που η ελευθερία σου να το κάνεις αυτό, είναι η απόδειξη ότι είναι δημοκρατικό πολίτευμα, προβληματικό μεν, αλλά ακόμα ευτυχώς δημοκρατικό.

Βαρέθηκα την κλάψα σου και τη μιζέρια σου, όταν ακόμα και σήμερα σαν λαός είσαι από τους προνομιούχους σε σύγκριση με το μέσο βιοτικό επίπεδο του πλανήτη και εσύ να μην το εκτιμάς, γιατί δεν φρόντισες ποτέ ούτε να βγεις από το μικρό χωριό του παγκόσμιου χάρτη που λέγεται Ελλάδα να δεις πως ζει και ο άλλος κόσμος, αλλά ούτε άνοιξες και κανένα βιβλίο να διαβάσεις.

Βαρέθηκα αυτήν τη νεοελληνική μαγκιά σου, το "ξέρεις ποιος είμαι εγώ", αλλά μόλις σε "φτύσει" καμιά γκόμενα, πας και σέρνεσαι στα σκυλάδικα και τραγουδάς ό,τι χειρότερους και υποτιμητικούς στίχους για την προσωπικότητα σου υπάρχουν, όπως : "δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα", "σβήνω", "θέλω να μαχαιρωθώ", "τι αξία έχει η ζωή χωρίς εσένα" και όλα αυτά τα άσματα, που όχι μόνο δεν δείχνουν μαγκιά, αλλά σε έναν άλλο ορθολογικό κόσμο δείχνουν κατάντια.

Βαρέθηκα να σε παρακολουθώ να σε απασχολούν μόνο "ελαφρά" θέματα και να μη θες να "ψαχτείς" λίγο περισσότερο στη ζωή σου.

Βαρέθηκα να σε  βλέπω στο σκοτάδι, τυφλωμένος από στερεότυπα, προκαταλήψεις και την άγνοια και να μη βλέπεις  ότι υπάρχει φως, υπάρχουν κάποια μικρά κόμματα με πολύ αξιόλογους ανθρώπους και προγράμματα, βαρέθηκα να σου εξηγώ, μπες να ψάξεις, γνώρισε τους, δώσε τους μια ευκαιρία, άλλωστε δεν έχεις πια να χάσεις και πολλά.

Για όλα αυτά και άλλα πολλά σε βαρέθηκα φίλε μου καλέ, βαρέθηκα, κουράστηκα, αλλά θα επιμένω, θα επιμένω και θα ελπίζω, γιατί δυνατότητες σαν λαός έχουμε μεγάλες, θα επιμένω γιατί ποτέ δεν ξέρεις, θα επιμένω γιατί εάν μια μέρα δεις και καταλάβεις, θα την αλλάξουμε αυτήν τη χώρα.

Καλή χρονιά, καλή δύναμη, υπομονή, ψυχραιμία, καθαρό μυαλό και με υγεία πάνω από όλα, φίλοι μου.

Ο Κλόουν