Το μάθημα της ιστορίας και η κρίση.

Με πρόσχημα την οικονομική κρίση και σε μία περίοδο που όλα βρίσκονται υπό αμφισβήτηση, παραποιούνται γεγονότα και αλλοιώνονται θέσεις και απόψεις, η διδασκαλία της ιστορίας της χώρας μας και όχι μόνο ανατίθεται σε αναρμόδιους, γεγονός που βάζει σε σκέψεις τους «ψυλλιασμένους».

Σύμφωνα λοιπόν, με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας το μάθημα της ιστορίας δεν θα διδάσκεται πλέον μόνο από Φιλολόγους και Ιστορικούς αλλά και από Κοινωνιολόγους, Νομικούς και καθηγητές Ξένων γλωσσών.

Συγκεκριμένα στο Γυμνάσιο από τους φιλολόγους και σε δεύτερη ανάθεση από θεολόγους, κοινωνιολόγους και νομικούς.

Στην Α΄ και την Β΄ Λυκείου ως πρώτη ανάθεση από φιλολόγους και δεύτερη ανάθεση από κοινωνιολόγους και νομικούς.

Στην πορεία προστέθηκαν για την διδασκαλία του εν λόγω μαθήματος και οι καθηγητές Ξένων γλωσσών.

Ήδη σε πολλά σχολεία η προαναφερθείσα τακτική σε σχέση με το μάθημα της ιστορίας εφαρμόζεται, και καθηγητές άσχετοι με το αντικείμενο «μορφώνουν» τα παιδιά και τους νέους ιστορικά.

Καμία έρευνα, κανένας επιστημονικός διάλογος, καμία διακειμενική διασταύρωση.

«Θύελλα» αντιδράσεων έχει προξενήσει η συγκεκριμένη απόφαση, με προεξάρχουσα την δήλωση του προέδρου της Πανελλήνιας Ενωσης Φιλολόγων, κ. Αναστάσιου Στέφου, ο οποίος την αποτιμά «ως κατάφορη αδικία εις βάρος των Φιλολόγων».

Ωστόσο, πάντα κατά την άποψή μας, το πρόβλημα δεν περιορίζεται στον εξοβελισμό των Φιλολόγων με την μη πρόσληψή τους αλλά στην ίδια την διδασκαλία της Ιστορίας που υποβαθμίζεται. Άραγε τυχαία; 

Δεν θα ισχυριστούμε φυσικά ότι όλοι οι Φιλόλογοι ακολουθούν την ενδεδειγμένη διδασκαλία.

Υπάρχουν Φιλόλογοι όμως, που έχουν έρθει σε επαφή με την έρευνα και έχουν διδαχθεί και εμπεδώσει τα αρχαία ελληνικά, στα οποία είναι γραμμένα τα σημαντικότερα ιστορικά και επιστημονικά έγγραφα της ανθρωπότητας.

Το σύστημα όμως, δεν επιθυμεί, απ’ ό,τι φαίνεται, κανένα «κεφάλι όρθιο» και τα ιστορικά γεγονότα δοσμένα στην πραγματική τους διάσταση.

Ήδη οι καθηγητές στην πλειοψηφία τους «διδάσκουν, δεν εμπνέουν τους μαθητές»…. Μετατρέπουν τα παιδιά σε παθητικούς δέκτες, ανίκανα να εξετάσουν κριτικά την οποιαδήποτε πληροφορία…

Άβουλα πλάσματα που απλώς αναπαράγουν τα όσα ακούν και δεν επιθυμούν μια περαιτέρω αναζήτηση, κάτι απολύτως δικαιολογημένο αν λάβουμε υπ” όψιν τον τρόπο εκπαίδευσης τους.

Οι Φιλόλογοι από την άλλη επικεντρώνονται κυρίως στον παραγκωνισμό τους, μη προβάλλοντας την διάσταση του προβλήματος, υποβαθμίζοντας το πλήγμα που δέχεται η ελληνική εκπαίδευση και κατ’ επέκταση η παιδεία, που αποτελεί τον πυρήνα και την βάση όλης της κοινωνίας.

Για ακόμη μία φορά βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος! 

Σταδιακά και πολύ μεθοδευμένα λοιπόν, υποβαθμίζεται το μάθημα της ιστορίας καταλήγοντας σε ένα μάθημα παπαγαλίας που θα διδάσκεται από ανθρώπους ανειδίκευτους, οι οποίοι πάνω απ” όλα δεν θα είναι εξοικειωμένοι με την ορθή μέθοδο μετάδοσής του αλλά θα περιορίζονται στην στεγνή αναπαραγωγή του.

Μια αστραπιαία και ολοκληρωτική ισοπέδωση θα προκαλούσε, ίσως, την αντίδραση των Ελλήνων!

Γι αυτό και το πάνε σταδιακά και μεθοδευμένα, χρησιμοποιώντας τον «οικονομικό μανδύα»!

Για ακόμη μία φορά επαληθεύεται δυστυχώς πως ο καθένας μόνος του θα ανακαλύψει την ιστορία μας και θα την κάνει κτήμα του, ώστε να μπορεί να αναθαρρεύει στις δύσκολες στιγμές αλλά και να τις αντιμετωπίζει..

Γιατί μόνο γνωρίζοντας ιστορία είναι σε θέση κανείς να πορεύεται ορθά στο παρόν και το μέλλον.

Πυγμή