Στον θάλαμο αερίων….

Κάτι Χριστούγεννα της δεκαετίας του ογδόντα ταξιδέψαμε στη Βουλγαρία σε ένα χιονοδρομικό. Ήταν πάμφθηνα και η Βόρεια Ελλάδα το προτιμούσε.

Η γειτονική χώρα είχε ακόμα το παλαιό της καθεστώς και η φτώχια που έβλεπες στα χωριά του δρόμου ήταν μεγάλη.

Σταματήσαμε για καφέ σε ένα χωριό και βγαίνοντας από το λεωφορείο με χτύπησε μια αποπνικτική μυρωδιά.

Καπνός, βαριά ατμόσφαιρα, πνιγηρή.

Μας έπιασε όλους ένας δυνατός βήχας.

Σχεδόν δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε.

Ο καπνός που έβγαινε από τις καπνοδόχους ήταν πυκνός.

Δεν την ξέχασα ποτέ εκείνη τη μυρωδιά.

Εκείνη την εποχή στην ελληνική τηλεόραση έπαιζε μια διαφήμιση για θερμοσυσσωρευτές από τη Γερμανία.

Το σλόγκαν ήταν "και ο παππούς με το φανελάκι’’.

Η διαφήμιση προέτρεπε να καίμε στο φουλ τα νέα θερμαντικά σώματα και να κυκλοφορούμε στο σπίτι με τα φανελάκια, τύπου καλοκαίρι.

Ίχνος οικολογικής ευαισθησίας, ίχνος ανησυχίας του τι θα γίνει με το περιβάλλον, αν όλοι είχαμε στο σπίτι συνθήκες σάουνας.

Μόνο το φανελάκι ήταν το ζητούμενο.

Την ξαναβρήκα χτες βράδυ τη μυρωδιά εκείνη στη γειτονιά μου.

Στη Θεσσαλονίκη. 

Η πόλη μοιάζει με θάλαμο αέριων.

Στα σπίτια οι άνθρωποι είναι ντυμένοι σαν κρεμμύδια.

Φορούν μπουφάν, γάντια.

Ένα σούπερ μάρκετ έβγαλε την προηγούμενη βδομάδα σε προσφορά ισοθερμικά ρούχα.

Στο πρώτο μισάωρο που βγήκαν έγινε στα καλάθια η μάχη του Δράμαλη.

Όλοι ποθούσαν από ένα.

Υποκατάστατο της φυσικής ζέστης.

Αυτής που η γελοία κυβέρνηση των σαλτιμπάγκων στέρησε με απίστευτες παλινωδίες, νόμους, φόρους στα πετρέλαια, ρεύματα που κόβει και ξανασυνδέει, επιδόματα θέρμανσης που αλλάζει τα όρια τους και άλλα μαγικά αδιανόητου αυτοσχεδιασμού.
Στις ειδήσεις παίζει ένα ρεπορτάζ που ρωτούν τους περαστικούς τι εύχονται για το 2014.

Ένας τύπος κοιτά την κάμερα ψύχραιμα και λέει: "Να γίνει η Ελλάδα καλά’’.

Αυτό τα λέει όλα.

Η Ελλάδα νοσεί.

Και αυτό το χειμώνα η νόσος, εκτός από μεταφορική, θα γίνει και πραγματική. Κλείνουμε άρον άρον το παράθυρο, ούτε η γάτα μας δεν βγαίνει πια στο μπαλκόνι για βόλτα.

Η γειτονιά μου είναι θάλαμος αέριων.

Χρόνια Πολλά κύριε Στουρνάρα.

Να κεράσω μια τζούρα αέρα;

Γιώργος Τούλας

Παράλλαξη