Πλατφόρμες, τσόκαρα, και Louboutin...

Να προειδοποιήσω, εξαρχής, ότι σήμερα θα καταδυθούμε στα βάθη της αριστερής σκέψης, όπερ σημαίνει ότι οι αλλεργικοί στη γλώσσα της Αριστεράς καλύτερα να διαβάσουν κάτι άλλο.

Βαθιά εισπνοή, λοιπόν, και βουτάμε...

Επίκαιρο όσο ποτέ είναι και σήμερα «το παλιό αίτημα να γίνει ο λαός νοικοκύρης στο σπίτι του».

Μάλιστα· και πώς θα γίνει αυτό;

Απαντά: «Μόνο από ένα ευρύ μέτωπο λαϊκής σωτηρίας, ένα ισχυρό παλλαϊκό μέτωπο, ανεξάρτητα από διαφορές. Τη νέα κατοχή, όπως και την παλιά, μπορεί να την αντιμετωπίσει μόνο ο ενωμένος και οργανωμένος λαός. Οργανωμένος σε ένα μέτωπο πολύμορφης δράσης για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση. Που θα συναρθρώνει αρχικά τις επιμέρους αντιστάσεις και τις τοπικές εξεγέρσεις, θα ενοποιεί και θα διευρύνει τους αυτοοργανωμένους χώρους αντίστασης και ανάσας. Θα συγκεντρώνει και θα οργανώνει τη λαϊκή οργή, με ένα συγκροτημένο, πειστικό, μεταβατικό πρόγραμμα που θα εμπνέεται από το όραμα μιας κοινωνίας των ελεύθερων συνεταιρισμένων παραγωγών»….

Ωραία· και τι προβλέπει το μεταβατικό πρόγραμμα;

Συνεχίζει ο ίδιος: «Το μεταβατικό πρόγραμμα δεν μπορεί να μην ξεκινά από τη στάση πληρωμών του επαχθούς χρέους, μια και αυτό που προέχει είναι η επιβίωση και η αξιοπρεπής διαβίωση των ανθρώπων.

Δεν μπορεί ακόμη να μην περιλαμβάνει δημόσιο έλεγχο των τιμών, της κίνησης κεφαλαίων, τον έλεγχο του τραπεζικού και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας».

Αυτός ο έλεγχος, εξηγεί, «δεν μπορεί παρά να γίνει με ρήξη του υπάρχοντος συστήματος.

Δεν μπορεί να γίνει μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, δεν μπορεί να γίνει δίχως ένα είδος εθνικού νομίσματος.

Δεν μπορεί να γίνει χωρίς ένα ριζικό γεωπολιτικό ανασχεδιασμό».

Ποιος τα λέει όλα αυτά τα ωραία;

Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», ο οποίος αν ξεκινούσε σήμερα την «πολιτική διαδρομή» του (έτσι τη λέει...) θα εντασσόταν «ολόψυχα σ’ αυτό το μέτωπο πολύμορφης δράσης».

Θα ήταν, δηλαδή, κάποιος από τους νεοκομουνιστές που εκφράζονται μέσω της «Αριστερής Πλατφόρμας» του ΣΥΡΙΖΑ.

Η υπόθεσή μου δεν είναι το αποτέλεσμα ενός άλματος της φαντασίας, αλλά της προσεκτικής ανάγνωσης του κειμένου που κατέθεσε την περασμένη Κυριακή στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ η εν λόγω «Πλατφόρμα».

Δεν βλέπω, ειλικρινά, σε τι θα διαφωνούσε ο αγωνιστής Κουφοντίνας με τις εξής διαπιστώσεις της «Πλατφόρμας»:

1) Οτι «η κατάκτηση της κυβέρνησης δεν σημαίνει και κατάκτηση της εξουσίας που είναι μια πολυσύνθετη διαδικασία ρήξεων και απαιτεί μια ποιοτικά ανώτερη και βαθύτερη ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα».

2) Οτι η ενεργοποίηση του λαού χρειάζεται «μεγάλα συνθήματα που θα τον κινητοποιούν, έμπνευση και εξεγερτική διάθεση», καθώς και «επιμονή σε ένα συγκρουσιακό λόγο απέναντι στο βάρβαρο και σάπιο πολιτικό και οικονομικό σύστημα».

3) Οτι χρειάζεται, επίσης, «ριζοσπαστικό προοδευτικό πρόγραμμα», από ένα κόμμα με «ιδεολογική παρέμβαση στην κοινωνία» και ιδεολογικές βάσεις «που εδράζονται στην ανάπτυξη ενός σύγχρονου, μη δογματικού επαναστατικού μαρξισμού του 21ου αιώνα».

4) Οτι απαραίτητο είναι να ενεργοποιηθεί η απόφαση του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ «για συγκρότηση πλατιών λαϊκών επιτροπών αγώνα στους χώρους κατοικίας και εργασίας, ώστε μέσα απ’ αυτήν τη συσπείρωση από τα κάτω να δοθεί εκ νέου το έναυσμα για μια μαζική πολιτική και κινηματική δράση».

5) Οτι η Ευρωζώνη αλλά και η Ε.Ε. αποτελούν μια σύγχρονη ιερή συμμαχία των κεφαλαιακών ελίτ χωρών υπό τη γερμανική ηγεμονία και την υπερατλαντική πολιτικοστρατιωτική κηδεμονία».

6) Οτι η άλλη Ευρώπη της Αριστεράς προϋποθέτει «ρήξη και ανατροπή της Ευρωζώνης αλλά και της Ε.Ε. με στόχο τον σοσιαλισμό σε εθνική και ευρωπαϊκή κλίμακα».

7) Οτι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ «θα προσφέρει θετική και αξιόπιστη απάντηση στην κρίση, ανοίγοντας ελπιδοφόρους ορίζοντες εθνικής ανεξαρτησίας και νέου τύπου οικονομικής ανάπτυξης μιας νέας αντιιμπεριαλιστικής προοδευτικής ειρηνικής Ελλάδας, που μπορεί να προκαλέσει ένα ντόμινο ανατρεπτικών εξελίξεων στην περιοχή μας, τον ευρωπαϊκό Νότο και το σύνολο της Ευρώπης».

8) Οτι η ανασυγκρότηση έχει ως προτεραιότητες «τη διαγραφή του χρέους με όπλο τη διακοπή της αποπληρωμής του (...) την άμεση εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών (...) το σχέδιο χορήγησης προνομιακής ρευστότητας στο Δημόσιο».

Με τι απ’ όλα αυτά θα διαφωνούσε ο έγκλειστος του Κορυδαλλού, ώστε να μην εκφράζεται μέσω της Πλατφόρμας;

Κάπου εδώ, όμως, οι ομοιότητες σταματούν.

Διότι θυμίζω ότι ο μεν Κουφοντίνας έχει καταδικασθεί για τις δολοφονίες που διέπραξε ως πρωτοπαλίκαρο της τρομοκρατικής «17Ν», η δε «Αριστερή Πλατφόρμα» υπό τον σύντροφο Λαφαζάνη αποτελεί το ένα τρίτο των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος στην ολότητά του θεωρείται τμήμα του λεγόμενου συνταγματικού τόξου.

Μένει να δούμε, βέβαια, ώς πότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμένει ενιαίος.

Διότι θα έλθει η ώρα που το ένα τρίτο του κόμματος, οι «πλατφόρμες», θα αποφασίσουν να λύσουν τις διαφορές τους με τα υπόλοιπα δύο τρίτα, που περιλαμβάνουν τα πάντα: από τσόκαρα και σαγιονάρες ως Louboutin...

Στέφανος Κασιμάτης

Καθημερινή