Η κακομαθημένη γενιά.

Όταν όλα αυτά θα έχουν τελειώσει, και πολλά χρόνια θα έχουν περάσει, και νέα

προβλήματα, αλλιώτικα, θα ταλαιπωρούν τους ανθρώπους που θα ζουν σ' αυτή την όμορφη γωνιά της Γης, ένα πράμα πιστεύω ότι θα ισχύει:Θα μας μισούν.

 

Εμάς, τη γενιά που σήμερα είναι 25-45 χρονών, ένα πλήθος ετερόκλητο από διάφορες απόψεις, αλλά ομοιογενές από άλλες, που μεγάλωσε στα χρόνια της δημοκρατίας και της ειρήνης, με γονείς όχι πολύ μαθημένους στη δημοκρατία και την ειρήνη, θα μας μισούν και θα μας βρίζουν με θέρμη φθονερή, και με λυτρωτική ζοχάδα.

Γιατί είμαστε η γενιά της αφθονίας και της σπατάλης.

 Των διακοποδανείων και των Λουή Βουητών τσαντών.

Των μπουζουκιών και των καγιέν, των λουμπουτέν, των ταξιδιών, της ανεμελιάς και της ιδέας πως οτιδήποτε υπάρχει στον πλανήτη, ό,τι όμορφο και ακριβό κι απρόσιτο και κραυγαλέο και σπάνιο, κάθε τι το διαθέσιμο κάτω από τον ήλιο, μας ανήκει και το δικαιούμαστε μόνο και μόνο επειδή αναπνέουμε κι έχουμε γονείς....

Τελικά κινδυνεύει το ευρώ, ή μήπως όχι;

Σύμφωνα με την εφημερίδα της Πράγας Lidove Noviny, η άποψη ότι το κοινό νόμισμα καταρρέει είναι μύθος.

Το πραγματικό πρόβλημα, γράφει, είναι ότι οι χαμένοι (τα λιγότερο ανταγωνιστικά κράτη) αυξάνονται μέρα με τη μέρα.

Η κρίση έχει γίνει μέρος της καθημερινότητας.

Αλλά υπάρχει και η καλή πλευρά: Παρά την χειρότερη οικονομική κρίση όλων των εποχών, το ευρώ κρατά γερά, και οι πολιτικοί μας σώζουν…

Οι προσπάθειες του Σαμαρά αποδίδουν.

Μέσα στα πλαίσια της Μεγάλης Εβδομάδας, της κατάνυξης, του Επιταφίου, της Ανάστασης, και γενικά των άγιων αυτών ημερών, μια είδηση πέρασε στα πολύ ψιλά.

Μια είδηση που απλά μεταδόθηκε, και που δεν αναλύθηκε, ούτε συζητήθηκε σε βαθμό ανάλογο με την σημασία της.

Μια είδηση όμως που προσωπικά την θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική, και η οποία χαρακτηρίζει τις άοκνες προσπάθειες του Σαμαρά, από τότε που ανέλαβε (ως άλλος Καποδίστριας) τις τύχες της χώρας στην χειρότερη δυνατόν εποχή, και μέσα στις πιο επικίνδυνες συγκυρίες.

Το βάρος των αλυσίδων…

Επιτέλους. Το βραβευμένο καναδικό  φιλμ του Boris Malagurski, με τίτλο The Weight of Chains (Το βάρος των Αλυσίδων), που αναφέρεται στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, ανέβηκε στο YouTube!

Όποιος νομίζει πως γνωρίζει τους λόγους της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, ας ετοιμαστεί για να αναθεωρήσει τις απόψεις του.

Μυστήρια στο Μεξικό.

Αρχαίοι ναοί, μυστηριώδη αντικείμενα, ρομπότ… η υπόθεση αυτή τα έχει όλα.

Σαν να πρόκειται για μια ταινία επιστημονικής φαντασίας.

Οι αρχαιολόγοι λοιπόν, ανακάλυψαν εκατοντάδες μεταλλικές σφαίρες μέσα σε μια αρχαία πυραμίδα στο Teotihuacan του Μεξικού.

Φόβος και παράνοια για το Πάσχα των Ελλήνων…

Όπως τα περισσότερα ή σχεδόν όλα τα Ελληνόπουλα, ειδικά της δικής μου γενιάς, μεγαλώσαμε πιστεύοντας εις έναν Θεόν, πατέρα, παντοκράτορα μπλα μπλα μπλα...

Το τι πατέρας είναι και ποιου παντοκράτορας, σίγουρα είναι κάποιου παπά ευαγγέλιο. Μάλλον, όλων των παπάδων.

Θυμάμαι παιδάκι, όπως όλα τα παιδάκια, περιμέναμε τις ημέρες αυτές πρώτα απ’ όλα γιατί σταματούσαμε το σχολείο.

Αν σε μεγάλωνε και μια μάνα που είχε την αγία οικογένεια σχεδόν στην ίδια μοίρα με τη δική της, είχες έναν λόγο παραπάνω.

Αν δε, ήσουν και στο κατηχητικό, πολλές φορές ήταν καλύτερα κι απ’ τα Χριστούγεννα.

Δεν έχω μνήμες απ’ τα χρόνια σε κείνο το περίεργο «σχολειό».

Αρνείται ο εγκέφαλος να θυμηθεί. Αυτοάμυνα….

Ομολογώ ότι η φαντασία μου και η περιέργειά μου ερχόταν σε έξαψη την ημέρα που ψαλλόταν το τροπάριο της Κασσιανής.

Όλες οι κυρίες που ερχόταν στην εκκλησία τη συγκεκριμένη βραδιά, είχαν μια ξινίλα να την πω; Λύπηση; Για την εν λόγω κοπελιά.

Μπορεί και απαξίωση.

Τα παιδικά μάτια δεν μπορούν να ξεχωρίσουν εύκολα αυτές τις λεπτές ρυτίδες εκφράσεως. Το βλέμμα, εξάλλου, της κατάνυξης τα υπερνικούσε όλα.

Χριστός και Χόλιγουντ.

Το Χόλιγουντ δεν θα μπορούσε να μην καταπιαστεί με τα Πάθη του Χριστού -και να μην κερδίσει απ' αυτά.

Αν εξαιρέσουμε τις βιβλικές ταινίες, που η θεματολογία τους αντλείται από την εβραϊκή μυθολογία, από τον Νώε και δώθε, τα μεγάλα στούντιο γύρισαν κάμποσες υπερπαραγωγές, οι οποίες, στην πλειονότητά τους, είτε δεν ξέφυγαν πόντο από τις Γραφές είτε τις σεβάστηκαν και πάλι, αλλά εμμέσως.

Δεν ήταν σε όλες ήρωας ο Ιησούς - αλλά ακόμα και σ' αυτές που δεν ήταν, όπως στο «Μπεν Χουρ», ή στο «Βαραββάς», έλαμπε διά της απουσίας του.

Ο Χριστός, ως κινηματογραφικός ήρωας, είχε πάντα, παντού και πάντοτε το ηθικό πλεονέκτημα - και οι κακοί, συνακόλουθα, ήταν οι Ρωμαίοι.

Γιατί ψήνουμε αρνιά σήμερα;

Τα γιδοπρόβατα γεννούν συνήθως τον Ιανουάριο.

Αυτός είναι ο λόγος που αναφέρεται και ως «Γενάρης».

Οι κτηνοτρόφοι, επειδή εκείνη την εποχή συχνά υπάρχουν χιόνια, δεν μπορούν να βγάλουν τα κοπάδια για βοσκή, οπότε τα ζώα πεινούν.

Έτσι αναγκάζονται να τα σφάζουν, για να ελαττώσουν τον αριθμό τους.

Δεν υπήρχαν τότε επιδοτούμενες κτηνοτροφές και βαμβακόπιτες.

Με την αναγκαστική μείωση του αριθμού των γιδοπροβάτων υπήρχε προσφορά κρέατος που έπρεπε να καταναλωθεί (δεν υπήρχαν και ψυγεία) και η παράδοσή μας συντονίστηκε.