26.6.13

Αυτοί είμαστε.



Υπάρχουν πολλά λόγια που μπορεί να πει κανείς για την κυβέρνηση που ορκίστηκε σήμερα (χθες).
Ελάχιστοι μπορούν να βρουν λόγια καλά.
Τι καλά να πεις: Ένα συνονθύλευμα γόνων, γραφικών τηλεμαϊντανών, κουτοπόνηρων λαϊκιστών, να, ορίστε, παρασύρθηκα και λέω κι εγώ λόγια.
Ολόκληρο το ίντερνετ είναι γεμάτο από τέτοια λόγια, πιθανότατα τα διαβάζεις από χτες στα τουήτερ και τα φέησμπουκ, τα σκέφτεσαι και από μόνος ή μόνη, τι να σου γράφω εγώ τώρα.



Αν θυμάσαι, σε κάθε ανασχηματισμό τα ίδια γίνονται, πάνω κάτω, από τότε κιόλας που ήμασταν σε εποχές τρυφηλές, προ κρίσης, όταν ανακυκλώνονταν τα μικρά και ευέλικτα σχήματα των πενήντα  ατόμων.
Πάντα οι έξυπνοι και οι πνευματώδεις, οι μορφωμένοι και οι εκλεκτοί, διαμαρτύρονταν με θέρμη.
Κάθε φορά που βλέπει τη σύνθεση της κυβέρνησης γραμμένη, μια εύφλεκτη ιντελιγκέντσια εκρήγνυται, οργισμένη και έκπληκτη.


Ιδού ο νέος ηγέτης της ελληνικής κεντροαριστεράς!



Ή αλλιώς: Τρέμε Αλέξη!!!!!

Μόνο στην διαφήμιση του σουτιέν pretty bra δεν παίρνει μέρος ο οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης.
Οι τηλεοπτικές εμφανίσεις του το τελευταίο διάστημα είναι καταιγιστικές ενώ ο ίδιος μιλάει επί παντός επιστητού.




Χρησιμοποιεί μάλιστα το βήμα που του δίνουν λαϊκές εκπομπές όπως του Παπαδάκη στον ΑΝΤ1 να γίνει οικείος  σε όσο γίνεται μεγαλύτερο κοινό.
Έχει προηγηθεί μια έξυπνη τακτική που του επιτρέπει να κυριαρχεί στο χώρο των ομιλητών της αριστεράς, και συγκεκριμένα του ΣΥΡΙΖΑ.


Η Ελλάδα της Φώφης…



Ένα γήπεδο η Ελλάδα. Δυο τα τέρματα.

Ας ονομάσουμε τη μια ομάδα Φώφη.
Την άλλη... Δώστε εσείς το όνομα.
Εμένα με μελαγχολεί.
Φώφη Γεννηματά.
Γεννηθείσα το 1964.
Βαρύ το οικογενειακό της όνομα.
Το λες εισιτήριο, το λες διαβατήριο, το λες πασπαρτού, το λες χρέος.
Ανάλογα τι κότσια και τι ζυγαριά συνείδησης έχεις.
Φώφη, γεννηθείσα το 1964.
Σπούδασε Πολιτικές επιστήμες στη Νομική Σχολή.
Το 1986 μπαίνει στην Εθνική Τράπεζα ως υπάλληλος.
Πρέπει να τη σημάδεψε πολύ αυτή η εργασία.
Γιατί με ό,τι άλλο καταπιάστηκε... Η τράπεζα-τράπεζα!


Μάγκεψαν και τα … ραδίκια.



Όταν εγώ λέω όχι στους μαϊντανούς και στους σελέμπριτι βουλευτές, που λόγω αναγνωρισιμότητας και μόνο εκλέγονται με τα τσαρούχια στη βουλή, κάποιοι με κατηγορούν ως εμπαθή.
Και ίσως να έχουν και δίκιο, διότι στο κάτω κάτω τους είδαμε και τους επαγγελματίες πολιτικούς μας…



Δείτε όμως πως αντέδρασε ο πρώην αθλητής Κουκοδήμος, αυτός που τον είχε ξεφτιλίσει κάποτε ο Ζούγκλας, επειδή ο Σαμαράς δεν αναγνώρισε το πληθωρικό του πολιτικό ταλέντο, και δεν τον έκανε υπουργό…


Ο Αλέξης (Σόλων) και η νέα … σεισάχθεια!



Είμαι  μαζόχας, τι  να κάνω;
Έτσι, μετά από αρκετό καιρό, είπα να ξανακούσω Τράγκα πρωί πρωί.
Και μαύρισε η ψυχή μου.
Αν τον πάρει κανείς στα σοβαρά, όπου να’ ναι η Ελλάδα όπως την ξέραμε σβήνει οριστικά, και ο πληθυσμός της θα πουληθεί στα σκλαβοπάζαρα της παγκοσμιοποίησης.



Και για όλα φταίει η σημερινή κυβέρνηση, που είναι τσιράκι των Αμερικανών και των Γερμανών, που μοναδικό της σκοπό έχει να μας φορολογήσει μέχρι θανάτου, και στη συνέχεια να μας πάρει τα σπίτια, τις γυναίκες, και ότι άλλο έχουμε.
Σε χρονικό ορίζοντα ολίγων ετών, τότε που οι υψηλότερες αποδοχές που θα υπάρχουν, ακόμη και για τα χρυσά αγόρια των μεγάλων επιχειρήσεων θα είναι το πολύ €300 ως €500 τον μήνα.
Όπως στο Πετρίτσι της Βουλγαρίας…
Οι υπόλοιποι θα ψάχνουμε στους κάδους σκουπιδιών.
Το λέει και η Καλογεροπούλου…
Το έχει πει και η Λίτσα Πατέρα...

Η νέα κυβέρνηση πρέπει να πετύχει.



Αντικειμενικά είναι μία καλή κυβέρνηση.
Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ κατεβάζουν τα πιο δυνατά τους στελέχη, σε αντίθεση με την προηγούμενη κυβέρνηση που αυτό δεν συνέβη.
Τώρα δεν υπάρχει Μανιτάκης, δεν υπάρχει Σκοπούλη και κυρίως δεν υπάρχουν δικαιολογίες σε περίπτωση που δεν παραχθεί το προσδοκώμενο έργο.
Όσο για τον πάγκο; Μην ψάχνετε, δεν υπάρχουν άλλες διαθέσιμες δυνάμεις. Τουλάχιστον όχι από τα δύο αυτά κόμματα και οπωσδήποτε όχι από αυτή την Βουλή.



Είναι σαν μία ομάδα ποδοσφαίρου να κατεβάζει σε ένα κρίσιμο παιγνίδι για την ιστορία της την καλύτερη δυνατή της εντεκάδα.
Από την μία αυτό είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να της τύχει σε μία τέτοια στιγμή.
Το χειρότερο θα ήταν να έδιδε το παιγνίδι με τους καλύτερους παίκτες της τραυματισμένους ή σε τιμωρία.
Η αλήθεια είναι ότι η ομάδα αυτή δεν έχει πάγκο, δεν έχει εναλλακτικές λύσεις.
Αυτό, όμως, δεν είναι κάτι που θεραπεύεται έτσι στα ξαφνικά. Υπήρχε έτσι κι αλλιώς...


Αμερικανόφιλο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ (λέει ο Βαρουφάκης).



Αν μέχρι πρότινος διετείνετο κάποιος ότι θα  μπορούσαν οι New York Times να ασχοληθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ και πολύ περισσότερο να φιλοξενήσουν άρθρο υπό τον τίτλο «Μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να σώσει την Ελλάδα», θα εθεωρείτο , περίπου, τρελός.
Κι όμως, οι New York Times , σύμφωνα με πληθώρα ιστοσελίδων, δημοσιεύουν απλόχερα άρθρο υπό αυτόν  τον "προκλητικό" τίτλο, των Γιάννη Βαρουφάκη και Τζέημς Γκαλμπραίηθ.



Το εξαιρετικά εντυπωσιακό με  το κείμενο των Γ. Βαρουφάκη και Τ. Γκαλμπραίηθ είναι ότι, προκειμένου να γίνουν "πειστικοί" για το σωτήριο ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ , μετατρέπουν τον τελευταίο σε ένα περίπου "φιλοαμερικανικό" κόμμα, αν όχι και ένα κόμμα του οποίου η άνοδος στην κυβέρνηση θα συνιστά ευλογία για τις ΗΠΑ.
Συγκεκριμένα, χρησιμοποιώντας τη γνωστή φρασεολογία,  οι Γ. Βαρουφάκης και Τ. Γκαλμπραίηθ ισχυρίζονται πως " αν ο Α. Τσίπρας γίνει πρωθυπουργός δεν θα απειληθούν ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ  δεν προτίθεται να εγκαταλείψει το ΝΑΤΟ ή να διώξει τις αμερικανικές βάσεις. Φυσικά, η αμερικανική συνενοχή στην ελληνική δικτατορία του 1967-1974 δεν έχει ξεχαστεί.  Και είναι φυσιολογικό κάθε ελληνική κυβέρνηση να διαφωνεί ως ένα βαθμό με τις Ηνωμένες Πολιτείες , σχετικά με τη Μέση Ανατολή. Αλλά το πρόβλημα της Ελλάδας είναι σήμερα η Ευρώπη και ο κ. Τσίπρας δεν θέλει να ξεκινήσει διαμάχες με τις ΗΠΑ."