Μόρσι… τέλος!

Καταιγιστικές οι εξελίξεις στην Αίγυπτο όπου η μια επανάσταση έριξε την κυβέρνηση που ανέδειξε ο προηγούμενος λαϊκός ξεσηκωμός.

Και στις δυο περιπτώσεις και στο άνθισμα της Αραβικής Άνοιξης και τώρα στο πραξικόπημα που ήρθε ως επιστέγασμα της λαϊκής οργής και των μαζικών διαδηλώσεων ένα χρόνο μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Μοχάμετ Μόρσι, κομβικό ρόλο έπαιξε ο στρατός. 

Η κοσμοπλημμύρα της γιορτής, που έχει κατακλύσει την πλατεία Ταχρίρ και με τα βεγγαλικά δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στους πραξικοπηματίες, αφήνει μικρό χώρο για ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων που οδήγησαν στη θορυβώδη πτώση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και του Μοχάμετ Μόρσι από την εξουσία.

Η ζωντανή εμφάνιση στην κρατική τηλεόραση του επικεφαλής του αιγυπτιακού στρατού, στρατηγού Αμπντουλφατάχ Αλ Σίσι, που παρουσίασε οδικό χάρτη προς νέες πρόωρες προεδρικές εκλογές ήταν προσεκτικά χορογραφημένη.

Ο Άδωνις και ο Χόρστ…

Τον Άδωνη, το ομολογώ χωρίς να ντρέπομαι, δεν το μπορώ (ή μάλλον δεν τον μπορούσα),

καθόλου μα καθόλου, ιδίως όταν τον άκουγα στην τηλεόραση.

Παρόλα αυτά, στην σύντομη θητεία του σαν υφυπουργός Ναυτιλίας, σε ένα από τους πρόσφατους κυβερνητικούς ανασχηματισμούς, είχε κριθεί πολύ θετικά στην θέση του, από ανθρώπους του ναυτιλιακού χώρου, και όχι μόνο.

Τώρα έρχεται η χαριστική βολή εναντίον της αρνητικής μου στάσης εναντίον του Άδωνη. 

 Και η αιτία είναι ότι η τηλεόραση έδειξε τον Άδωνη να παρουσιάζει τον Χόρστ Ράιχενμπαχ και να παρουσιάζει στα ελληνικά ΜΜΕ το σχέδιό του να συνεργαστεί στενά με τον κ. Ράιχενμπαχ στην αναδιαμόρφωση του άρρωστου τομέα της δημόσιας υγείας.

Ήταν ίσως μία ιστορική πρωτιά, παρακαλώ διορθώστε με εάν κάνω λάθος να βλέπεις έναν έλληνα υπουργό, να στέκεται δίπλα δίπλα με ένα Γερμανό εμπειρογνώμονα, και ειδικά τον σημαντικό κ. Ράιχενμπαχ, και να δηλώνει ο έλληνας υπουργός ότι θα συνεργαστεί στενά με τον Γερμανό στην εξυγίανση του υπουργείου και του δημοσίου τομέα για τον οποίο το υπουργείο είναι υπεύθυνο.

Είσαι νέος μηχανικός? Δούλεψε μαύρα!

Όχι. Δεν το λέει κάποιος βετεράνος του κινήματος "Δεν πληρώνω" ούτε κάποιος ινστρούχτορας του αναρχορεβιζιονιστικού αριστερού μετώπου (ή πως στο καλά τα λέτε αυτά τα περίεργα). Όχι, αυτό λέει κατάφατσα στους νέους μηχανικούς το ταμείο τους το ΤΣΜΕΔΕ!

Σας έλειψε η Κλάρα Μπελ;

Κωμικοτραγικές σκηνές έζησαν βουλευτές και υπάλληλοι στη Βουλή, όταν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ -μέλη της προανακριτικής για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ- βγήκαν στο διάδρομο του πρώτου ορόφου και ζήτησαν να ματαιωθεί η συζήτηση για το πόρισμα αφού δεν τους είχε δοθεί.

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ βγήκαν από την αίθουσα φωνάζοντας, με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να λέει «ούτε η χούντα δεν τα έκανε αυτά», ενώ μόλις είδε την υπάλληλο της Βουλής που μετέφερε το πόρισμα της ζήτησε επιτακτικά να της το δώσει.

Σε εκείνο το σημείο παρενέβη ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Παναγιώτης Ρήγας, ο οποίος της είπε «είσαι νούμερο, τώρα απειλείς και τους υπαλλήλους της Βουλής;».

Οι κίνδυνοι της γραφικότητας.

Η Ελλάδα κάποτε σταδιοδρομούσε στο διεθνές στερέωμα με τις γραφικότητές της.

Τα γαϊδουράκια που ανηφόριζαν στην αιγαιοπελαγίτικη ξεραΐλα, τα ασβεστωμένα σπίτια, η ρετσίνα και η greek salad ήσαν μερικά από τα ιερογλυφικά που έκαναν τον ευρωπαϊκό χειμώνα να ονειρεύεται.

Μαζί και ένας λαός που, κατά τον Ζορμπά και τη Μελίνα, ήταν έτοιμος ανά πάσα στιγμή να το ρίξει στο χορό και το τραγούδι.

Το «έξω καρδιά» ήταν πηγή του πολυπόθητου συναλλάγματος και, ως εκ τούτου, χάριν της βαριάς βιομηχανίας μας, του τουρισμού, οφείλαμε να μην παίρνουμε τον εαυτό μας και πολύ στα σοβαρά.

Ανωνυμία και ψευδώνυμα στο διαδίκτυο.

Σήμερα θα πιάσω ένα θέμα που σηκώνει πολύ συζήτηση, και που  θα στενοχωρήσει κάποιους, και που  έχει να κάνει με τη χρήση ψευδωνύμου, και την ανωνυμία του διαδικτύου γενικότερα.

Ένα θέμα που είναι, αν μη τι άλλο, αμφιλεγόμενο, και «καίει».

Κι αυτό θα το κάνω διότι το τελευταίο διάστημα, εντελώς συμπτωματικά, δέχθηκα δυο τρεις διαφορετικές «επιθέσεις», επειδή δεν γράφω αυτά που γράφω επώνυμα.

 Κάποιοι μάλιστα χρήστες του facebook, αυτόκλητοι θεματοφύλακες της σοβαρότητας (μάλλον σοβαροφάνειας), ενοχλήθηκαν βλέποντας άρθρα του Ορθογράφου με την υπογραφή μου σε νεοδημοκρατικές σελίδες, όχι για αυτά που γράφω, αλλά για το γεγονός ότι γράφω «ανώνυμα».

Λες κι αν έγραφα επώνυμα, θα ήμουν πιο «σοβαρός».

Σε σελίδες μάλιστα που με ενέταξαν από μόνες τους, χωρίς καν να το ζητήσω.

Κάποιοι δηλαδή, ποιος ξέρει γιατί, αντί να ασχοληθούν με αυτά που γράφω, καλά ή κακά, ασχολούνται με το γιατί τα γράφω «κρυμμένος» πίσω από ψευδώνυμο.

Ένας μάλιστα, σε άσχετη ανάρτηση φίλης, με αποκάλεσε και δειλό, επειδή ειρωνεύτηκα τον … Ρουβά, κρυμμένος στην ανωνυμία μου!

Και από τη πλευρά του, μπορεί να έχει και δίκιο….

Άλλωστε, αν θύμωνε ο Σάκης, και ήξερε ποιος είμαι,  μπορεί να μου έστελνε κανέναν Ψινάκη, και να είχαμε άλλα μετά…

Περί υποκρισίας

Τελικά, δεν είναι τυχαία η παρακμιακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η πατρίδα μας ούτε το γεγονός ότι η Τουρκία, μια χώρα χωρίς παράδοση στη βιομηχανική παραγωγή, στην έρευνα και την ανάπτυξη, στο εμπόριο και τον τουρισμό, ξεπέρασε την Ελλάδα στους τομείς αυτούς, ενώ υπάρχει ο κίνδυνος να μας ξεπεράσει ακόμα και στον τομέα της εμπορικής ναυτιλίας!

Και το λέμε αυτό γιατί η Αγκυρα εδώ και χρόνια έχει ασχοληθεί επισταμένως σε ανώτατο επίπεδο και έχει υιοθετήσει ιδιαίτερη στρατηγική στο ζήτημα αυτό, την οποία θέτει σε εφαρμογή βήμα προς βήμα, αρχής γενομένης από τον ναυπηγοεπισκευαστικό τομέα, που ήδη βρίσκεται… ένα έτος φωτός μπροστά από τον αντίστοιχο ελληνικό.

Κι αυτό, τη στιγμή που λίγες δεκαετίες πριν, τότε που ανέτειλε ο ήλιος της… μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης (sic) και ξεκίνησε η μεγάλη παρακμή, η Ελλάδα έχτιζε δεξαμενόπλοια, ενώ στην Τουρκία δεν μπορούσαν να κατασκευάσουν όχι βάρκα ούτε καν σχεδία…

Ας όψονται οι συντεχνίες και η τυφλή υπεράσπιση των συμφερόντων τους από τους εργατοπατέρες συνδικαλιστές και η μυωπική αλλά και υποκριτική στάση των πολιτικών, που περιόρισαν τον εκσυγχρονισμό της χώρας σε βαρύγδουπα συνθήματα κενά περιεχομένου!

Μια επιστροφή που είχε προβλεφθεί;

Είναι τόσο προβλέψιμοι. Τόσο θλιβερά προβλέψιμοι.

Είναι δυνατόν να προβλέψεις όχι μόνο την επόμενη αλλά και τη μεθεπόμενη κίνηση τους.

Αρκεί να μην "τρως" το παραμύθι τους και να έχεις πολιτική σκέψη.

Όπως αυτή που έχει ο Δημήτρης Καζάκης.

Λέει, λοιπόν, - μεταξύ άλλων - σήμερα σε επιστολή του προς τον Σαμαρά, ο εκλεγείς ως... αντιμνημονιακός κύριος Μαρκόπουλος: «το προσκλητήριο ενότητας από τον Αντώνη Σαμαρά έχει στόχο την ανασυγκρότηση της χώρας με πρωταγωνιστή μια ενιαία κεντροδεξιά παράταξη. Ο Σαμαράς συνδυάζει την εργατικότητα και την αποφασιστικότητα για την ανασυγκρότηση της χώρας. Στο προσκλητήριο του Πρωθυπουργού έχω αποφασίσει να είμαι παρών».
Το ΧΩΝΙ και το www.toxwni.gr δημοσίευσαν, βέβαια, τη σχετική είδηση τον... Δεκέμβριο του 2012!

Όταν έφεραν στο φως ένα απόσπασμα από τηλεοπτική παρουσία του γενικού γραμματέα του ΕΠΑΜ, Δημήτρη Καζάκη τον Μάη του 2012!