Ο μύθος της Χρυσής Αυγής κατέρρευσε.

Βιάστηκαν να πανηγυρίσουν χθες οι οπαδοί της Χρυσής Αυγής για το γεγονός ότι μέχρι τότε τρεις βουλευτές τους αφέθηκαν ελεύθεροι μέχρι την δίκη τους με περιοριστικούς όρους και κλείστηκε στην φυλακή μόνο ένας (αν αυτός είναι λόγος πανηγυρισμού).

Όπως βιάστηκαν να …γκρινιάξουν οι μόνιμοι επικριτές της κυβέρνησης και της δικαιοσύνης που όλα στραβά τα έβλεπαν , από το εισαγγελικό πόρισμα μέχρι την μεθόδευση της διαδικασίας.

Το πρωί τον τάισαν και το βράδυ τον φυλάκισαν…

H προφυλάκιση του Ν. Μιχαλολιάκου σώζει τα προσχήματα για την Δικαιοσύνη και την κυβέρνηση.

Η πρώτη, δια του Αρείου Πάγου, είχε χαρακτηρίσει την Χρυσή Αυγή εγκληματική οργάνωση, αλλά αυτό καθόλου δεν εμπόδισε ανακριτή και εισαγγελέα να μην προφυλακίσουν χθες το πρωί βασικά στελέχη της, που έχουν πρωτοστατήσει σε δολοφονικές επιθέσεις και στην εκπαίδευση των ταγμάτων εφόδου-και θανάτου.

Η δεύτερη είχε προκαταβολικά “πουλήσει” την εξάρθρωση στο εξωτερικό και θα βρισκόταν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση αν απελευθερωνόταν το βράδυ και ο Φύρερ, κλοτσώντας και καμιά δεκαριά δημοσιογράφους κατά την έξοδο, όπως έκανε νωρίτερα ο Κασιδιάρης, σε μια ακόμη επίδειξη χρυσαυγίτικου πολιτισμού.

Δεξιός και αριστερός μυστικισμός…

Η πολιτική μας κουλτούρα βασίζεται στην άγνοια, που, με τη σειρά της, μας οδηγεί σε μια μυστικιστική αντίληψη του κόσμου: η αξιολόγηση των υποκειμενικών και αντικειμενικών συνθηκών δεν απορρέει από γεγονότα αλλά από ένα συνονθύλευμα προκαταλήψεων, μισών αληθειών και ψεμάτων.

Οι περισσότεροι Έλληνες σκέφτονται «μύοντες», με τα μάτια κλειστά και με ακλόνητη βεβαιότητα σε υπερκόσμιες δυνάμεις που άλλοτε ονομάζονται «σύστημα» ή «κατεστημένο», άλλοτε «Ευρωπαίοι», άλλοτε «υπηρεσίες κατασκοπίας», «καπιταλισμός», «Εβραίοι» ή ψεκάζοντες εξωγήινοι.

Tο μείγμα εθνικισμού, φιλοσοσιαλισμού και κοινωνικού συντηρητισμού δημιουργεί τείχος μπροστά στον ορθολογισμό, στα απλά καθημερινά επιχειρήματα αιτίας-αποτελέσματος.

Οι φασιστοειδείς ιδεολογίες, καθώς και οι εθνολαϊκιστικές-κομμουνιστικές, τέμνονται σαν δύο σύνολα Α και Β σχηματίζοντας μια κοινή περιοχή στην οποία συγκεντρώνονται μυστικιστικές αντιλήψεις γύρω από το παρελθόν και το παρόν, καθώς και προτροπές βίας και ανατροπής, που υπόσχονται το μέλλον.

Τα γονίδια και ο μύλος…

Ας το φανταστούμε κάπως σχηματικά.

Στα δεκατρία ή στα δεκαπέντε τους τα παιδιά λίγο διαφέρουν, είτε στην Αθήνα γεννήθηκαν είτε στην επαρχία.

Αν την προηγούμενη γενιά την ομογενοποιούσε η τηλεόραση, την τωρινή την ομογενοποιεί το Ιντερνετ.

Κι αν η τηλεόραση άφηνε μια-δυο χαραμάδες, μια και δεν μπορούσες να σέρνεις μαζί σου τη συσκευή κι είχες έτσι κάποιες στιγμές ελευθερίας, ο διαδικτυωμένος άνθρωπος είναι μονίμως συνδεδεμένος.

Λες και το σώμα μας φέρει υποδοχές για στικάκια τη στιγμή που γεννιόμαστε.

Μια ιστορία λαϊκή…

Ο Κωστής γεννήθηκε στη Β Πειραιά.

Ο πατέρας του σκουπιδιάρης στο Δήμο με το καρότσι, βολεύτηκε εκεί προ αμνημονεύτων, με ένα μέσο του δικού του πατέρα, έκτοτε με το καροτσάκι πάνω κάτω τα πρωινά, ποτέ δεν αναμίχθηκε στα πολιτικά, ούτε στα ποδοσφαιρικά, δουλειά-καφενείο και σκούπα-φαράσι στη γειτονιά.

Τις Κυριακές έπαιρνε το γιόκα και παγαίνανε στα γήπεδα για συμπληρωματικό μεροκάματο, σακούλες ολόσωμες στους φιλάθλους στις νεροποντές, φελιζολάκια για να μην πιάνονται στα τσιμέντα, τότε που το Καραϊσκάκη δεν είχε ούτε καθίσματα, ούτε στέγαστρα, και η μπύρα πουλιόταν στο βαρέλι στον πάγο.

Μαθητές περιφερόμενοι ασκόπως…

Σήμερα το πρωί διασχίζοντας τους δρόμους της πόλης παρατηρούσα διαρκώς μαθητές να περιφέρονται.

Στην πορεία, στα πάρκα, τα ίντερνετ καφέ, τους δρόμους, έξω από τα σχολεία.

Εκατοντάδες παιδιά, φαντάζομαι χιλιάδες σε όλη τη χώρα, που λόγω των καταλήψεων που γίνονται στα σχολεία βρίσκονται αναγκασμένα εκτός του φυσικού τους χώρου να περιφέρονται άσκοπα ολημερίς.

Την ίδια στιγμή στις ίδιες τις καταλήψεις το χάος είναι απίστευτο.

Το υπουργείο απειλεί μαθητές πως σε τρεις μέρες κατάληψης θα έχουμε παράταση του σχολικού έτους, αλλά δεν κάνει τίποτε για να βελτιώσει την εξαθλιωμένη εκπαίδευση.

Δάσκαλοι και καθηγητές λείπουν από παντού, στις σχολικές αίθουσες στοιβάζονται τριάντα άτομα, η θέρμανση παίζεται για φέτος, καταργεί την πληροφορική για να κρατήσει τα θρησκευτικά.

Τατουάζ σε εφηβικά μυαλά.

Πώς θα είναι η χώρα σε δέκα χρόνια είναι σχεδόν αδύνατον να προβλέψει κανείς.

Και μάλλον εξαιρετικά αφελές.

Ακόμη και οι γεμάτες αισιοδοξία δηλώσεις για το πότε θα «βγούμε στις αγορές» διαψεύδονται κάθε φορά από τις ανεξάντλητες «τρύπες» στην οικονομία.

Το μόνο υπαρκτό μέλλον βρίσκεται στα σχολεία, δηλαδή στην εκπαίδευση.

Εκεί, όπου η Χρυσή Αυγή πρόλαβε να αφήσει το αποτύπωμά της, δηλητηριάζοντας ψυχισμούς, στρεβλώνοντας συνειδήσεις, χειραγωγώντας ευαισθησίες.