Πέθανε χθες ο Δημήτρης Ζάννας.

Σε ηλικία 93 ετών πέθανε ο νομικός Δημήτριος Κ. Ζάννας, επίτιμος πρόεδρος του Ιδρύματος Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα.
Η κηδεία του θα τελεστεί την Κυριακή 6 Οκτωβρίου στις 14.30 στον μητροπολιτικό ναό Γρηγορίου του Παλαμά της Θεσσαλονίκης.

Εγγονός του ιατρού Δημητρίου Ζάννα, Μακεδονομάχου, μορφής της ελληνικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης από την εποχή ακόμη της τουρκικής κυριαρχίας στην πόλη και με καταγωγή από το Λιβάδι Ολύμπου, ο αποβιώσας διετέλεσε, μεταξύ άλλων, ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα και μέχρι σήμερα επίτιμος πρόεδρός του, ιδρυτικό Μέλος της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας και μέλος του πρώτου Δ.Σ. της, πρόεδρος του Ναυτικού Ομίλου Θεσσαλονίκης, μέλος του Δ.Σ. του ΕΟΤ, μέλος του Δ.Σ. της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, έφορος του Αμερικανικού Κολεγίου «Ανατόλια», πρόεδρος της ΧΑΝΘ και μέλος του Δ.Σ. για πολλά χρόνια, μέλος του Δ.Σ. της Σχολής Τυφλών Θεσσαλονίκης αλλά και προσωρινός δήμαρχος Θεσσαλονίκης από τις 30 Αυγούστου 1974 μέχρι τις 25 Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου.

Η ατέλειωτη φαιδρότητα της πολιτικής μας κατάστασης.

Πάνω που νόμιζα ότι τα είδαμε όλα, όπως π.χ. απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, την εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής, την αντίδραση της αριστεράς στην φυλάκιση του Λαγού, φόβους για πραξικόπημα(!), την κατάργηση των συντάξεων των αγάμων θυγατέρων, τον πολλά βαρύ Πετράν με πρωινάδικο…  και άλλα παρόμοια, και όλα αυτά εν μέσω φουλ οικονομικής κρίσης και ρευστής γεωπολιτικής κατάστασης, σκάει μύτη μια ακόμη κεραμίδα, και έρχεται και δένει για τα καλά το γλυκό στο θέατρο του παραλόγου, που ζαλισμένοι απαξάπαντες παρακολουθούμε.

Αναφέρομαι στην «σοβαρή» είδηση, όχι ότι μας ψεκάζουν (όπως λένε ο Ρουπακιώτης, η Ραχήλ,  και ο Καπερνάρος), αλλά ότι κάποιοι «κύκλοι», που ανησυχούν σφόδρα για το πολιτικό μέλλον της Ελλάδας, και νοιάζονται για εμάς, απεργάζονται εν κρυπτώ την ίδρυση ενός νέου κόμματος, με επικεφαλής κάποιον από την οικογένεια Ντεγκρέτσια.

Δηλαδή, όλα τά’ χαμε, ο Ντεγκρέτσιας μας μάρανε…

Η Ελλάδα στους Έλληνες!

‘Η αλλιώς: Η ζωή στην Ελλάδα της Χρυσής Αυγής…

Ξημερώνει η Δευτέρα των εκλογών.

Και αναδεικνύεται κυβερνητικό κόμμα η Χρυσή Αυγή με το 30% των ψήφων των απελπισμένων συμπολιτών μας.

Περιχαρής ο Μιχαλολιάκος αναφωνεί: «επιτέλους η Ελλάς ανήκει στους Έλληνες».

Η Ελληνική κυβέρνηση σωτηρίας ορκίζεται με την βοήθεια κάποιων αποσχισθέντων βουλευτών από το συντηρητικό κόμμα το οποίο είναι σε θανάσιμη εσωστρέφεια καθώς διάφοροι διεκδικούν την αρχηγία του κουτσουρεμένου πτώματος του.

Μέσα στη γενική χαρά στα ψιλά περνούν οι ειδήσεις για λύσιμο της στρατηγικής συνεργασίας με το Ισραήλ  ή για τις απειλές των Ευρωπαίων, αλήθεια ποιος αξιοπρεπής Έλληνας τους λογαριάζει τους κουτόφραγκους; 

Ορκίζεται λοιπόν η κυβέρνηση της ταλαίπωρης αυτής χώρας…

Οι «αντιναζί» της Χρυσής Αυγής!

Από μία άποψη είναι θετικό το γεγονός ότι όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη της Χρυσής Αυγής αρνήθηκαν κάθε σχέση με τον ναζισμό.

Σύμφωνοι!

Ψέματα έλεγαν, όπως ψεύδονταν όταν ισχυρίζονταν ότι δεν έχουν καμιά σχέση με τον Γ. Ρουπακιά, ο οποίος ομολόγησε τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Αλλά αποτελεί μία έστω μικρή ηθική νίκη για τη Δημοκρατία, όταν άνθρωποι που χαιρετούν ναζιστικά, έχουν τη σβάστικα δερματοστιγμένη στο μπράτσο τους να ντρέπονται να δηλώσουν ναζιστές.

Αντριλίκια και ...επίπεδο!

Άφωνες μένουμε αυτές τις μέρες με τις «συνομιλίες» μεταξύ Χρυσαυγιτών, που είναι προϊόν παράνομων στις περισσότερες περιπτώσεις παρακολουθήσεων, για λόγους «εθνικής ασφάλειας», χωρίς αυτό να εμποδίζει την διάθεσή τους στην τηλεοπτική αρένα.

Βέβαια, η εθνική ασφάλεια είναι υπόθεση όλων των Ελλήνων και των Ελληνίδων, επομένως ουδέν μεμπτόν.

Όλοι και όλες πρέπει να γνωρίζουμε.

Τόσο σεβασμό της δεοντολογίας έχουμε να θυμηθούμε από την εποχή της 17 Νοέμβρη, όπου εφημερίδες και κανάλια γνώριζαν τις δικογραφίες και έβγαζαν στη γύρα κάθε ανακριτικό υλικό πριν καλά καλά στεγνώσει το μελάνι του εκτυπωτή που το τύπωνε. Κι αυτό δημοκρατικό, κι αυτό διαφάνεια.

Το τέρας.

Τον είχαμε τον πούστη κάτω και τον κοπανούσαμε κανά δεκάλεπτο.

Σκυλί λέμε.

Άντεχε στο ξύλο, αφού άμα δεις, μου γάμησε τα dr Martens με τα δόντια του. Στεκόταν εκεί πεσμένος και με κοιτούσε σαν μαλάκας.

Βλέμμα αγελάδας.

Εκεί του έκατσα την καλή, δεν ξανακουνήθηκε μετά.

Ντάξει δεν λέω και εγώ άνθρωπος είμαι, έχω συναισθήματα, αλλά αυτούς δεν είναι να τους λυπάσαι.

Είναι χειρότεροι από γουρούνια.

Και στην τελική κάτσε ρε φίλε. Είναι και θέμα επιβίωσης.

Η εμείς ή αυτοί.

Δηλαδή τι θα γίνει, θα τους αφήσουμε να βιάζουν τις αδελφές και τις μανάδες μας και να κλέβουν και να δολοφονούν τον κοσμάκη;

Όχι αυτά να πάνε να τα κάνουν στις κωλοχώρες τους.

Πιο ναζιστής… σε φωνάζουν… Άντολφ!

Η φωτογραφία που βρήκε η Αστυνομία στο σπίτι του Παππά, ντυμένου με στολή και περιβραχιόνιο με τη σβάστικα και χτένισμα α-λα Χίτλερ!

Η φωτογραφία του υπαρχηγού της Χρυσής Αυγής Χρήστου Παππά, που φορά στολή παραλλαγής και περιβραχιόνιο με τη ναζιστική σβάστικα, βρισκόταν σε κορνίζα και σε περίοπτη θέση μέσα στο σπίτι του. 

Ο προφυλακισμένος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του νεοναζιστικού μορφώματος, φαίνεται πως δεν περιορίστηκε μόνο στις συλλογές κρασιών με ετικέτα το Μουσολίνι και κράνη με τα διακριτικά των S.S, αλλά είχε προχωρήσει και ένα βήμα παραπέρα... 

Ή αυτοί, ή εμείς.

Αυτές τις ημέρες ζούμε την κωμωδία «καταλήψεις σχολείων» που παίζουν διάφοροι μαθητές συνεπικουρούμενοι από διάφορους άλλους μεγαλύτερους.
Τα αιτήματα πολλά και διαφορετικά.

Μέσα στην αφέλεια της ηλικίας πολλά παιδιά λένε: Να συμπαρασταθούμε στους καθηγητές μας, που δεν μπορούν άλλο να απεργούν (τελείωσε και αυτό με περιφανή επιτυχία, σχεδόν 10%-15% συμμετοχή), άλλα βρίσκουν ευκαιρία για την ετήσια φάρσα της κατάληψης, άλλοι απλά παρατείνουν τις διακοπές για ένα διάστημα.

Οι γονείς συνήθως αμέτοχοι.

Άκουσα τελευταία και το εξής ωραίο: Κωστάκη, είπαμε το πολύ τρεις μέρες, μετά θα παραταθεί το έτος και θα σου κόψω τα πόδια!

Δεν πειράζει δηλαδή το ότι ο «Κωστάκης» συμμετέχει σε κάτι παράνομο.

Αρκεί να μην έχει επιπτώσεις από την ενέργειά του. Να τη βγάλει καθαρή…