The Ballad of Bill Hubbard

Roger Waters

Μια Ζωή Σικέ (15)

Το τηλέφωνο χτύπησε και με συνέφερε για λίγο.

Ήταν ο φίλος μου ο Μπάμπης.

Χρόνια τώρα κολλητός. Τι να το κάνεις;

Παντρεύτηκε και έκανε παιδιά και τη βρίσκει.

Ιλαρά η Μαρία χαρές ο Μπάμπης, είπε ντο ντά η Μαρία, κερνάει ο Μπάμπης.

Πως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος τριανταπέντε χρονών να βάλει συνειδητά τη ζωή του σε δεύτερο πλάνο μόνο και μόνο για να μεγαλώσει ένα παιδί δεν μπορώ να το καταλάβω.

Να μη μπορεί να βγει, να μη μπορεί να απολαύσει τον ελεύθερο χρόνο του.

Γιατί;

I see dead people….

(Προ)χθες, Πέμπτη 31 Οκτωβρίου, ανήμερα Halloween, ο νυν πρόεδρος της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, διαβεβαίωσε ότι το φάντασμα του προκατόχου του, Ούγκο Τσάβες, εμφανίστηκε μπροστά σε εργάτες μέσα σε μια σήραγγα του μετρό του Καράκας.

Ο Μαδούρο εμφανίστηκε στην κρατική τηλεόραση με μια φωτογραφία του τοίχου της σήραγγας με κάποια σημάδια που έμοιαζαν με μάτια και μύτη.

«Σας το λέω και μου σηκώνεται η τρίχα», είπε.

«Ποιο είναι αυτό το πρόσωπο; Αυτό το βλέμμα, είναι το βλέμμα της πατρίδας που βρίσκεται ολόγυρά μας, συμπεριλαμβανομένων ανεξήγητων φαινομένων», συνέχισε, φανερά εκστασιασμένος από την αποκάλυψη και ελαφρώς παραληρηματικός.

Σε ποιούς συμφέρει η κλιμάκωση της βίας;

Στις 17 Σεπτεμβρίου ο χρυσαυγίτης  Γιώργος Ρουπακιάς σκοτώνει ύστερα από καβγά τον Παύλο Φύσσα.

Ακολουθεί κύμα διώξεων κατά της Χρυσής Αυγής με την προφυλάκιση κορυφαίων στελεχών της και δεν περάσαν ούτε δύο μήνες για να συμβεί αυτό που πολλοί θεωρούσαμε αναπόφευκτο από την πρώτη στιγμή: Άγνωστοι ακόμα δράστες εκτελούν δύο χρυσαυγίτες και τραυματίζουν βαριά ένα τρίτο.

Πρόκειται για τρομοκράτες μιας εκ των γνωστών ελληνικών οργανώσεων που εκδικήθηκαν έτσι τον χαμό του Π. Φύσσα;

Πρόκειται για τρομοκρατία εισαγωγής που χρησιμοποιεί τον πιο εύκολο και «λογικό» στόχο, αυτήν την εποχή για να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση και τη χώρα, χρησιμοποιώντας την λογική της αντεκδίκησης;

Μήπως πρόκειται για προβοκάτσια που μπορεί να εξυπηρετεί πολλές πλευρές, χρησιμοποιώντας «περίεργες» και «σκοτεινές» υπηρεσίες;

Είσαστε έτοιμοι για το μέλλον;

Θα θέλατε να σερφάρετε στο διαδίκτυο, να πραγματοποιείτε τηλεφωνικές κλήσεις, ή να στέλνετε SMS, χρησιμοποιώντας απλά και μόνο το νου σας;

Θα θέλατε να μπορούσατε να «κατεβάσετε» το περιεχόμενο ενός βιβλίου 500 σελίδων, στη μνήμη σας, μέσα σε ένα μόνο δευτερόλεπτο;

Θα θέλατε να έχετε εξελιγμένα νανορομπότ που θα τριγυρίζουν συνεχώς μέσα στο σώμα σας, ψάχνοντας και ελέγχοντας για κάποια ασθένεια;

Θα θέλατε να μπορούσατε να έχετε πρόσβαση σε ολόκληρη την ανθρώπινη γνώση, όποια ώρα θέλετε, και όπου και αν βρίσκεστε;

Φορολογία ακινήτων: Μια «αιρετική» άποψη.

Ο νέος φόρος ακινήτων, το σχέδιο του οποίου ανακοινώθηκε πριν λίγες μέρες, είναι στην κορυφή της επικαιρότητας.

Το έκτακτο τέλος μονιμοποιείται, τα αγροτεμάχια και τα οικόπεδα φορολογούνται πρώτη φορά και για πολλά νοικοκυριά ο λογαριασμός θα έρθει φουσκωμένος.

Η συζήτηση για τους φόρους περιουσίας, και μάλιστα μη αποδίδουσας έσοδα, έχει γίνει πολλές φορές, τώρα όμως υπάρχει το εντελώς νέο σημείο της φορολόγησης οικοπέδων και αγροτεμαχίων.

Ξεφύγαμε από τη συζήτηση για το κατά πόσον είναι σωστό να φορολογείς το σπίτι κάποιου, που δεν αποφέρει καθόλου προσόδους και το έχει μόνο για να μένει, και πήγαμε στο αν μπορείς να φορολογείς εκτάσεις γης που δεν προσφέρουν έσοδα.

Ακούμε συνεχώς το επιχείρημα ότι είναι αδιανόητο κάποιος που έχει ένα οικόπεδο που μπορεί να μην ξέρει καν που βρίσκεται να πληρώσει φόρο για αυτό.

Το επιχείρημα αντανακλά μια νοοτροπία ριζωμένη για τα καλά στη συνείδηση του Έλληνα.

Δεν είναι μια ιδεοληψία των τελευταίων δεκαετιών, της μεταπολίτευσης και της ιδεολογικής ηγεμονίας της αριστεράς ως συνήθως, είναι νοοτροπία αιώνων.

Η περιουσία μου όπως κι αν την έχω αποκτήσει είναι κάτι ιερό. Είτε μου προσφέρει κάτι είτε κάθεται άχρηστη είναι ιερή και απρόσβλητη.

Και μπορώ να την κάνω ό, τι θέλω, να την αξιοποιώ ή όχι, να ξέρω πού βρίσκεται, να μην ξέρω, οτιδήποτε.

Κατά πόσο όμως η νοοτροπία αυτή είναι καλή για την οικονομία;

Βίοι παράλληλοι.

Σύμφωνα με τον Heidegger, η δυτική μεταφυσική ευθύνεται τα μάλα για την απουσία πολλαπλότητας στον στοχασμό και την γλώσσα.

Στα καθ’ημάς, το παρακράτος του λούμπεν προλεταριάτου, αρνούμενο να συζητήσει με οτιδήποτε διαφορετικό από την δική του ατζέντα, παρεισφρέει ολοένα και περισσότερο στο θεσμικό πλαίσιο, προσπαθώντας να κάνει πράξη τα σκόρπια διαβάσματα με την αλητεία του δρόμου.

Καμουφλαρισμένο με την επανάληψη του κατατρεγμού, σκορπώντας παραδείγματα ψευδοπολιτικής σκέψης που λατρεύει το αίμα στους παραφουσκωμένους σβέρκους θιασωτών του ναζισμού, αναπτύσσει ηθική και αποδόμηση καθότι όταν το στόμα αυθαιρετεί, το άλλοθι της έμφυτης κριτικής βρίσκει χώμα για να θάψει το συλλογικό επίπεδο.

Οτιδήποτε διαφέρει, εντάσσεται στην φάτνη της αστικής αμφισημίας η οποία οφείλει να καεί και να σκορπίσει με φόντο τα αττικά ακροκέραμα, με στόχο το απλοϊκό μονοσήμαντο.

Το μεσαιωνικό ΚΚΕ…

Στα... "μαλακά" έπεσε ο συνάδελφος Νίκος Μπογιόπουλος: από το ΚΚΕ απλώς τον απέλυσαν.

Δεν τον έκαψαν λ.χ. στην πυρά, όπως θα έκανε η Ιερά Εξέταση για το ίδιο ακριβώς "αμάρτημα" στο Μεσαίωνα.

Και γιατί τον απέλυσαν;

Αιτία αλλά και αφορμή μαζί είναι ότι δεν δέχθηκε να υπογράψει αυτό που το ίδιο το Κόμμα διαρκώς καταγγέλλει για τους άλλους, αλλά, ταυτόχρονα, εκείνο εφαρμόζει: τις ατομικές συμβάσεις εργασίας.

Υπήρξε συνεπής. Έπρεπε λοιπόν να πληρώσει...