Edoardo Bennato and Bo Diddley....

Here Comes Bo Diddley....

Η κρυστάλλινή μου σφαίρα, και το εγγύς μέλλον…

Λένε ότι αν θες να ξεφτιλιστείς, ο μόνος σίγουρος τρόπος είναι να επιχειρήσεις να προβλέψεις το μέλλον.

Ο θυμόσοφος λαός το λέει ως συνήθως πιο απλά και εν τέλει πιο εύστοχα: Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελά.

Ωστόσο, όσο κι αν γελάν οι θεοί τα σχέδια είναι απαραίτητα και η επιτυχία τους βασίζεται εν πολλοίς στις επιτυχείς προβλέψεις.

Ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, ας το ορίσουμε αρνητικά: Στις λιγότερο αποτυχημένες προβλέψεις, διότι σε κάποιο βαθμό αποτυχημένες θα είναι σίγουρα.

Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο απ’ το συνηθισμένο στην πολιτική.

Συνήθως (για να μην πω πάντα όταν μιλάμε σε μακροπρόθεσμο επίπεδο) αυτός που προβλέπει καλύτερα είναι αυτός που επιτυγχάνει στους στόχους του.

Εγώ λοιπόν που θέλω να πιστεύω ότι είμαι το αντίθετο του μέσου αγαναΧτιστή του συρμού, άρα δε βλέπω τους Έλληνες πολιτικούς αυτομάτως ως εχθρούς μου το αποδεικνύω σήμερα έμπρακτα.

Διότι τυχαίνει να διαθέτω στην κατοχή μου και (εννοείται) σε ασφαλές σημείο μια κρυστάλλινη σφαίρα που (εννοείται πάλι) προβλέπει το μέλλον.

Δεν το κάνει συχνά, δεν το κάνει για ιδιαίτερα μεγάλο χρονικό ορίζοντα, αλλά όταν το κάνει είναι αλάνθαστη…

Ρε συ Αλέξη, τι απέγιναν άραγε οι φάροι;

Τα παλιά τα χρόνια, τότε που οι ανά τον κόσμο κομμουνιστές μάχονταν για τον «σοσιαλισμό» στις χώρες τους, με αντάρτικα, κλπ. η χώρα πρότυπο τους  ήταν η ΕΣΣΔ.

Η οποία όντως κατάφερε πολλά μέσα σε 70 μόλις χρόνια υπαρκτού σοσιαλισμού, πλην όμως με μεγάλο τίμημα για τον λαό της, σε επίπεδο διαβίωσης και γενικών ελευθεριών, και εν τέλει κατέρρευσε εκ των έσω, παρά την πυρηνική της παντοδυναμία, και την διαστημική της παρουσία…

Μια άλλη χώρα πρότυπο, ειδικά για πολλούς δικούς μας, ήταν και η Γιουγκοσλαβία του Τίτο.

Ο παράδεισος της σοσιαλιστικής αυτοδιαχείρισης! Ταρατατζούμ…

Που παρά τις πάμπολλες μαρτυρίες (βλ. Μίλοβαν Τζίλας, κ.ά.) περί του αντιθέτου, και για τα χάλια της, πολλοί αριστεροί ιδεολόγοι την είχαν ως πυξίδα.

Ως φάρο!

Ακόμη θυμάμαι την μιζέρια που εξέπεμπε η χώρα αυτή, όταν εμείς οι νεόπλουτοι νεοέλληνες την διασχίζαμε για να πάμε οδικώς για σκι στην Αυστρία, ή για βόλτα στο Μόναχο.

Το τέλος του σοσιαλιστικού αυτού «παραδείσου», που αποδείχτηκε πρόσκαιρος και επιφανειακός, ήταν εξίσου έντονο και θεαματικό με την αρχή του, λίγο μετά τον Β’Π.Π.

Το Σύμπαν ενδέχεται να είναι απλά ένα ολόγραμμα!

Μια θεωρία που φάνταζε εξωφρενική αρχίζει να τεκμηριώνεται επιστημονικά.

Το Σύμπαν ενδέχεται να είναι απλά ένα ολόγραμμα!  

Αίσθηση προκαλεί μια ομάδα επιστημόνων με τις διαπιστώσεις της πως το Σύμπαν μπορεί να μην είναι τίποτα περισσότερο από μια προβολή, ένα ολόγραμμα που απλά μας έχει εξαπατήσει.

Τα καρναβάλια της Χρυσής Αυγής…

Οι νέες φωτογραφίες των μελών της Χρυσής Αυγής που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας πρέπει να προκάλεσαν έκπληξη μόνο σε κατοίκους του πλανήτη Άρη, οι οποίοι πρόσφατα μετοίκησαν στη Γη.

Δεν δικαιολογούνται αλλιώς οι πηχυαίοι τίτλοι πολλών ΜΜΕ του στυλ «Σοκ με τις νέες φωτογραφίες».

Μπορούμε πλέον να πάψουμε να πέφτουμε από το σύννεφο μας, η Χρυσή Αυγή χαρακτηρίζεται επισήμως από τη δικαιοσύνη ως εγκληματική οργάνωση, υπήρχαν αποχρώσες ενδείξεις, οι οποίες μετετράπησαν σε συγκεκριμένα στοιχεία κατά τη διάρκεια της εισαγγελικής έρευνας.

Και όμως, υπάρχουν δύο ενδιαφέροντα στοιχεία: αρχικά, οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής συνεχίζουν να ποιούν την νήσσαν, προβάλλοντας μάλλον αστείες δικαιολογίες, ενώ και δημοσκοπικά η Χρυσή Αυγή δεν δείχνει να χάνει τις δυνάμεις της.

Το πρωί καθηγήτρια, το βράδυ… καθαρίστρια.

Ως πανεπιστημιακό μόνο «ψωνισμένη» δεν μπορεί να με πει κανείς.

Δουλεύω και σε ένα πεδίο που παλεύει να αποδείξει την επιστημονικότητά του, 

όχι πάντα με επιτυχία, οπότε από πολύ νωρίς αντιλήφθηκα ότι η κυρίως δουλειά μου, η σημαντική, αυτή που κάνει τη διαφορά είναι η διδασκαλία μου τόσο σε προπτυχιακούς όσο και σε μεταπτυχιακούς φοιτητές και, βεβαίως, σε υποψήφιους Δρ. Δασκάλα, λοιπόν.

Επειδή δουλεύω στη Φιλοσοφική 32 χρόνια και άλλα δύο ήμουν μεταπτυχιακή και άλλα τέσσερα φοιτήτρια αισθάνομαι τον χώρο σαν το σπίτι μου στην κυριολεξία. Φροντίζω τους χώρους, προσέχω τα μηχανήματα… από πολύ νέα.

Πέρσι, στην απεργία των 70 ημερών ζήτησα σακούλες από τον αντιδήμαρχο καθαριότητας, αγόρασα γάντια από το super market και καθάριζα τον χώρο τακτικά με άλλους συναδέλφους και φοιτητές που παρά το οφθαλμοφανές πρόβλημα, γεμίζουν τον χώρο με τα σκουπίδια τους που, επιπλέον, είναι και ανακυκλώσιμα.

Δύο μέτρα από το παλιό κτήριο της ΦΛΣ έχει κάδους ανακύκλωσης!

Kαι έλεγα, δεν πειράζει, δεν πέφτουν τα μούτρα μου προστατεύοντας τους φοιτητές, τις φοιτήτριες και τον εαυτό μου…

Οι τουαλέτες του προσωπικού εδώ και καιρό δεν έχουν χαρτί υγείας και είναι περισσότερο από σαφές τι πάμε να κάνουμε όλοι όταν βρισκόμαστε στους διαδρόμους με ένα ρολό στο χέρι!

Δεν υπάρχει ούτε σαπούνι και οι καλονοικοκυρές εφοδιάζουμε με υγρό σαπούνι, εγώ πήγα ένα πήλινο σκεύος στο οποίο συχνά-πυκνά βάζω τα σαπουνάκια των ξενοδοχείων και άλλες (ή άλλοι ίσως) πιο γενναιόδωροι βάζουν κανονικές μπάρες σαπουνιού.

Γατάκια…

Έκπληκτη η κοινή γνώμη παρακολουθεί όσα έρχονται στο φως της δημοσιότητας για τα έργα και τις ημέρες της Χρυσής Αυγής από τα ντοκουμέντα που βρέθηκαν στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές των ελεγχόμενων ηγετικών στελεχών της οργάνωσης.
 

Οι τελετές μύησης και ορκωμοσίας των νέων μελών, η κατήχηση των 10χρονων στην ακροδεξιά εκδοχή της ελληνικής ιστορίας, η διδασκαλία πολεμικών τεχνών, οι αναπαραστάσεις της Κου Κλουξ Κλαν, οι κραυγές μίσους για τους διαφορετικούς και οι υποσχέσεις εξαφάνισής τους ξάφνιασαν όσους αμφισβητούσαν πως έχουμε να κάνουμε με επικίνδυνους, αντικοινωνικούς και μοχθηρούς ανθρώπους, αν όχι με μία σφιχτοδεμένη εγκληματική οργάνωση.