Μέχρι να σκάσει η βόμβα…

Προσπαθώ να μετρήσω πόντο-πόντο το σενάριο που δίνει στο «σύστημα» την πρωτοβουλία για την απελευθέρωση του Ξηρού, προκειμένου να αναπτύξει αποπροσανατολιστικό ρόλο και να δημιουργήσει αμηχανία στον ΣΥΡΙΖΑ.

Πανάθεμά με αν κατάλαβα για ποιον λόγο οφείλει ο ΣΥΡΙΖΑ να αισθάνεται αμηχανία.

Ομοίως, αδυνατώ να κατανοήσω την επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος από τα Μέσα που ελέγχει.

Αλλά αυτό είναι πρόβλημά τους.

Ελάτε να ασχοληθούμε με το δικό μου.

Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι το σύστημα αποφασίζει να απελευθερώσει το θηρίο στη ζούγκλα.

Αδιαφορούμε για τη διεθνή εικόνα της χώρας και μας ενδιαφέρει μόνο η φθηνή επικοινωνιακή σπέκουλα.

Δηλαδή, πώς διάολο γίνεται αυτό;

Ο Σαμαράς το ξέρει;

Ε, λογικά κάτι θα ξέρει.

Αν ο Χριστόδουλος είναι όργανο του συστήματος, πρέπει να ξεκινήσεις από εκείνον που κατευθύνει το σύστημα.

Κάθεται ο Σαμαράς, μαζί με τον Χρύσανθο, τον Μουρούτη, τον Κεδίκογλου-και δεν ξέρω ποιον άλλον, ίσως και τον Βενιζέλο-και σχεδιάζουν το κόλπο. Εντάξει, ας πούμε ότι έχει μία βάση. Τι γίνεται μετά;

Πρέπει να βάλουν στο κόλπο και τον Δένδια. Λογικό και εύκολο, δικός τους είναι.

Ο Δένδιας θα πει το παραμύθι στην ηγεσία της Αστυνομίας και της ΕΥΠ. Εκείνοι θα το μεταβιβάσουν στους υφισταμένους αστυνομικούς διευθυντές που πρέπει να γνωρίζουν, αλλά να παριστάνουν τους ανήξερους.

Όμως κάποιος οφείλει να ενημερώσει και τον υπουργό Δικαιοσύνης.

Ο Αθανασίου, που μπήκε στο κόλπο, έχει από κοντά το συμβούλιο που εγκρίνει τις άδειες των κρατουμένων.

Διευθύντρια των φυλακών, κοινωνική λειτουργός και εισαγγελέας.

Μέσα και αυτοί.

Μου φαίνεται πολύ σοβαρό και πολύ μεγάλο για να είναι ελληνικό.

Και, κυρίως, προϋποθέτει μία άρνηση απέναντι στο προφανές.

Για να το αντιληφθείς, πρέπει να φορέσεις και εκείνα τα περίεργα γυαλιά που σε βοηθούν να δεις ακόμα και την ανατολή του ηλίου μέσα από κομματικά ισοζύγια κερδών και ζημιών.

Θυμίζω ότι στα '80ς η «σοβαρή» ανάλυση για τη 17Ν έκανε λόγο για μυστικές υπηρεσίες που ξεκαθαρίζουν λογαριασμούς, εκτελούν συμβόλαια και προβοκάρουν την Αριστερά.

Τότε διαβάζαμε τίτλους για προκηρύξεις που μύριζαν πρακτοριλίκι πέντε μέτρα από το περίπτερο.

Μετά έσκασε η βόμβα στα χέρια του Σάββα και η αλήθεια μας προσγείωσε στην πλατεία.

Να με συμπαθά, λοιπόν, ο κ. Γλέζος, αλλά δεν θα τον πάρω στα σοβαρά, ούτε τον ίδιο, ούτε και τους υπαινιγμούς των συντρόφων του.

Και αν πρέπει να πιαστώ από μία θεωρία, επιλέγω ένα κομμάτι από όσα λέει ο Γιωτόπουλος.

Ω, ναι, κάποιος οφείλει να μας πει για ποιον λόγο ο Χριστόδουλος απολάμβανε προνομίων.

Εντελώς μεταξύ μας, θα δεχόμουν ως, πολύ ακραίο, ενδεχόμενο να κόψω τη θεωρία στη μέση και να κρατήσω τη μισή: τον πέταξε η Αντιτρομοκρατική για δόλωμα, μήπως και τσιμπήσει κανένας Πυρήνας.

Και μετά τον έχασαν.

Αν τον έχασαν. 

Κώστας Γιαννακίδης

Protagon