Μπορεί
στην Ελλάδα της κρίσης το 8ωρο, όπως και η απασχόληση
γενικότερα να αποτελούν
όνειρο θερινής νυκτός, με την πλειοψηφία των συμπολιτών μας να εργάζεται σε
«ελαστικές» συνθήκες τετράωρου, ή και σε μεσαιωνικές, όπου οι υπερωρίες και τα ρεπό
είναι χίμαιρες, αλλά και στον υπόλοιπο αναπτυγμένο κόσμο, ισχύει κάτι ανάλογο,
πλην όμως τυλιγμένο με διαφορετικό περιτύλιγμα, και κάπως πιο «ελκυστικό».
Αναφέρομαι
στον πολυδιαφημισμένο κόσμο της υψηλής τεχνολογίας, της silicone valley, και των 20χρονων πολυεκατομμυριούχων
επιχειρηματιών της ψηφιακής πραγματικότητας.
Σε
αυτόν τον κόσμο, η 24ωρη παρουσία στον χώρο εργασίας αποτελεί κάτι σαν τίτλο
τιμής, αφού το «μάντρα» που ισχύει είναι πως πρέπει πάντα να είμαστε
δικτυωμένοι, να κυνηγάμε κατά πόδας τις εξελίξεις, και η επιχειρηματικότητα ή η
εργασία σε αυτόν τον κόσμο να είναι πιο πολύ λάιφσταιλ, τρόπος ζωής δηλαδή,
παρά μέσο επιβίωσης...
Αυτοί
όμως οι σκληροί ρυθμοί, και η
αφοσίωση, μπορεί να χρειάζονται στην
αρχή της σύστασης μια εταιρίας, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να είναι ο
κανόνας, άσχετα με τη μυθοποίηση που τους ακολουθεί.
Βλέπουμε
δυστυχώς, ειδικά σε χαμηλόβαθμους εργαζομένους σ αυτήν την «βιομηχανία», 15ωρη
παρουσία στη δουλειά, αυστηρή προσήλωση, και αντί για ρεπό, ή 8ωρα, να τους
φλομώνουν με στυλάτα περιβάλλοντα εργασίας, καφετέριες οργανικών τροφίμων, πλέι
ρουμς, μπιλιάρδα, και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες new age
αντιλήψεων.
Όλα
αυτά τα μπόνους ίσως να είναι ωραία, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αναπληρώνουν
τον χαμένο ελεύθερο χρόνο του ανθρώπου, ο οποίος αποτελεί βασική κατάκτηση του
πολιτισμού μας.
Και
μπορεί όλα αυτά τα παράπονα να ακούγονται ως πολυτέλειες του «πρώτου κόσμου»,
την ώρα που στον «τρίτο» οι άνθρωποι λιμοκτονούν, αλλά δεν παύουν να είναι
ουσιώδη όσον αφορά στο που βαδίζουμε ως είδος.
Η
τήρηση της κατάκτησης του οκτάωρου, ή του περιορισμού του χρόνου εργασίας, δεν
είναι ένα άλλοθι για τους τεμπέληδες, ούτε έχει σχέση με φιλανθρωπικές
συμπόνιες κλπ, αλλά πρόκειται για το μείζον ζήτημα της παραγωγικότητας και της
εργασιακής αποτελεσματικότητας, μέσα στα πλαίσια της πραγματικότητας.
Strange Attractor
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου