Το σύστημα είμαστε εμείς.

Έχουμε συνηθίσει να αποδίδουμε τις κακοδαιμονίες, τις αγκυλώσεις, τις παθογένειες, τα κακώς κείμενα, οτιδήποτε μαύρο, όπως και τα ελαττώματα της φυγής στο σύστημα.

Με ένα «φταίει το σύστημα» δίνουμε συγχωροχάρτι σε όλα τα ελαττώματά μας.
Όμως τι είναι το σύστημα;

Μία άυλη, αόριστη, ασχημάτιστη κατάσταση!

Κάτι χωρίς σχήμα, σάρκα και οστά.

Συνεπώς το σύστημα είμαστε εμείς οι ίδιοι.

Όλοι και καθένας χωριστά.

Είμαστε εμείς που χρόνια τώρα λειτουργούμε κατά το δοκούν, χωρίς πρόγραμμα, καταπώς μας βολεύει και μας εξυπηρετεί.

Γι’ αυτό και τελικά τα έχουμε κάνει μαντάρα.
Εμείς που ζητούμε ρουσφέτια και εκδούλευση, διορισμούς και μεταθέσεις από τους βουλευτές μας και εκείνοι που τα ικανοποιούν.

Πώς να το κάνουμε;

Εμείς διαμορφώσαμε το σύστημα και εμείς το επανδρώνουμε.
Κατά τα ψέματα. Αυτό το κράτος ακόμη και στις καλύτερες στιγμές που ουδέποτε λειτούργησε ως οργανωμένο και ευνομούμενο.

Πάντως, αυτό που οδήγησε τα πράγματα στο αδιέξοδο ήταν ότι οι κυβερνήσεις με άκρατο, άκριτο και αλόγιστο δανεισμό επιχείρησαν να βελτιώσουν τη ζωή του Έλληνα, κάτι που απέδωσε για ένα σημαντικό διάστημα, μέχρις ότου να σκάσει η… φούσκα, για να μας προσγειώσει ανωμάλως.
Δεν φταίει το σύστημα για όσα τραβάμε σήμερα οι Έλληνες.

Μάλλον φταίει ότι ουδέποτε είχαμε σύστημα και «ήμασταν ταξιδιώτες στη λιακάδα και ένα πλοίο η Ελλάδα και πηγαίναμε».

Ασφαλώς με ορισμένες φωτεινές περιόδους, τις οποίες μονίμως μνημονεύουμε.
Απ’ όποια γωνία κι αν δει κάποιος το ζήτημα, σε τελευταία ανάλυση το περιβόητο σύστημα που κάθε μέρα καθιστούμε υπεύθυνο για όλα τα δεινά που μας επιφύλαξε η μοίρα μας,

Ουδείς φταίει αν το εφαρμόσαμε με τρόπο απείθαρχο, ανεπαρκή, άτακτο και ερασιτεχνικό.
Ας σταματήσουμε λοιπόν να τα ρίχνουμε όλα στο σύστημα, γιατί το καταλυτικό ερώτημα που αναδεικνύεται είναι «ποιο σύστημα».
Ασφαλώς, εκεί που γίνεται κατάχρηση σχετικά με την ενοχοποίηση του συστήματος είναι η ελληνική τηλεόραση.

Εκεί πρέπει μα προσέξουν ιδιαίτερα.
Τώρα αν ορισμένοι αναφερόμενοι στο σύστημα υπαινίσσονται το σύστημα διακυβέρνησης και το πολιτικό σύστημα, τότε τα πράγματα ξεφεύγουν και γίνονται επικίνδυνα.

Στράτος Σιμιτζής

Μακεδονία