Ο Κάντας είναι το... παγάκι.

Αποκαλύψεις για πρόσωπα και πράγματα που πολλοί γνώριζαν, αλλά κανείς δεν ομολογούσε ως τώρα, κυνήγι μαγισσών ή επιλεκτική στοχοποίηση προσώπων, ώστε κάποια άλλα να αποκρυφτούν από τη σκόνη των ειδήσεων;

Όπως και να έχει το πράγμα, οι αποκαλύψεις του πρώην αναπληρωτή γενικού διευθυντή Εξοπλισμών Αντώνη Κάντα για το «πάρτι των όπλων» επί ημερών Άκη δεν είναι παρά μόνο μια τρίχα από όλα όσα συνέβησαν.

Και κυρίως μια τρίχα που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, μια και οι πληροφορίες προέρχονται από έναν αποδεδειγμένα (πλέον) δωρολήπτη (άρα και εγκληματία), ο οποίος «δίνει» όποιον θέλει για να ξαλαφρώσει τη θέση του.
Γι’ αυτό και πολύ σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει κάποιες προσεκτικές αποστάσεις από τις «αποκαλύψεις» των τελευταίων ημερών.

Έτσι, αν και τονίζει ότι «οι ομολογίες του Αντώνη Κάντα αποκαλύπτουν το καθεστώς της δικομματικής διαπλοκής σε όλες τις διαστάσεις του», υπογραμμίζει (εννοώντας τον Κάντα) ότι «αυτοί που προβάλλονται τώρα ως οι αρχάγγελοι της μεταρρύθμισης και της εξυγίανσης, στην πραγματικότητα υπήρξαν οι αρχάγγελοι της διαπλοκής σε ένα σάπιο σύστημα που πρέπει να καταρρεύσει μαζί με τους εκπροσώπους του». Για να καταλήξει ότι «υπάρχουν ποικίλα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν σχετικά με την υπόθεση, καθώς και η ανάγκη να θωρακιστεί η δημοκρατία στο μέλλον από τέτοια φαινόμενα» και προαναγγέλλει πως θα καταθέσει στη Βουλή σχετική πρόταση. 
Σκόπιμη οχλαγωγή
Γιατί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κρατά αποστάσεις;

Απλά, επειδή η υπόθεση, αν και μπορεί να φωτίζει πολλά από τα πρόσωπα και πράγματα της περιόδου, σαφέστατα (ιδιαίτερα για όσους γνωρίζουν) φροντίζει να κρύψει κάποια άλλα και να προκαλέσει μια μάλλον σκόπιμη… οχλαγωγή.
Πρώτον: Ο Αντώνης Κάντας είναι ο τρίτος (μετά τον Άκη και τον Σμπώκο) της «παρέας του ΥΕΘΑ» που πιάνεται στα πράσα.

Είναι αποδεδειγμένα παραλήπτης μίζας απ’ όποιον μπαινόβγαινε στο υπουργείο Άμυνας για εξοπλισμούς και η κατάθεσή του αποσκοπεί αποκλειστικά στο να ξαλαφρώσει τη θέση του, έπειτα από συμφωνία με τις αρχές.

Με δυο λόγια, επειδή ο Κάντας δεν είναι μεγάλο ψάρι, του δίνεται η ευκαιρία να καρφώσει κάποια μεγαλύτερα γλιτώνοντας μερικά χρονάκια από μια καταδίκη για τα δικά του εγκλήματα.

Έτσι εμφανίζεται σχεδόν σαν… αθώα περιστερά από τον δικηγόρο του Ηλία Μπίσια, ο οποίος για να στηρίξει τον πελάτη του στο κάρφωμα δήλωσε: «Ο κ. Κάντας έχει δώσει εντολή στις τράπεζές του να αποσταλούν όλα αυτά τα στοιχεία άμεσα στους ανακριτές. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε μία εξέλιξη, θα έλεγε κανείς, πολύ σύντομα, ίσως και τις επόμενες δύο εβδομάδες. Όχι απλώς θ’ ανοίξουν οι λογαριασμοί με την έννοια της παραδοσιακής δικαστικής συνδρομής, δηλαδή της διαδικασίας που υποβάλλεται από το ένα κράτος στο άλλο. Οι τραπεζικοί λογαριασμοί αποτυπώνουν μία πλήρη εικόνα, είναι η ακτινογραφία του εγκλήματος».

Σε λίγο δηλαδή θα πιστεύαμε ότι ο Κάντας δεν είναι ένας αρχιμιζαδόρος που δωροδοκήθηκε από τουλάχιστον 10 εμπόρους όπλων, αλλά ένας γενικός εισαγγελέας που αποκαλύπτει το σύστημα της μίζας…
Δεύτερον: Η κατάθεση Κάντα, όπως τουλάχιστον διέρρευσε και εφόσον είναι η αυθεντική, εμπεριέχει πολλές ασάφειες, σε βαθμό που διαμορφώνουν ερωτήματα αναφορικά με την ακρίβειά της.

Για παράδειγμα, σε μία περίπτωση ο Κάντας εμφανίζει εαυτόν να δέχεται βαλίτσα χρηματικού ποσού σε ευρώ σε χρονική περίοδο που το ευρώ δεν είχε κυκλοφορήσει ως νόμισμα στη χώρα.

Ερώτημα: Εδώ ο Κάντας κάνει σκόπιμο λάθος για να «εξυπηρετήσει» αυτόν που του τα έδωσε ή η κατάθεση, όπως διέρρευσε, περιέχει ανακρίβειες τόσο μεγάλου μεγέθους ώστε να καεί;
Τρίτον: Από την κατάθεση Κάντα απουσιάζουν ηχηρά ονόματα της εμπορίας όπλων της περιόδου.

Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Ότι είτε οι εν λόγω έμποροι δεν άφησαν το… πουρμπουάρ τους στον αναπληρωτή γενικό διευθυντή (άλλωστε ο ίδιος κάπως έτσι επιχειρεί να παρουσιάσει τις μίζες που πήρε εν ώρα κρατικού καθήκοντος) επειδή ήταν… αχάριστοι, είτε ότι ο ίδιος ο Κάντας «ξέχασε» να τους ονοματίσει, προτιμώντας κάποιους άλλους.
Ποιος ήταν ο Κάντας;
Αναπληρωτής γενικός διευθυντής Εξοπλισμών την περίοδο 1996-1999, αναβαθμίστηκε από τις αρχές του 2000 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2002 σε γενικό διευθυντή Εξοπλισμών ύστερα από την παραίτηση του Σμπώκου (κατέβηκε ως βουλευτής Ρεθύμνης το 2000 και εξελέγη, αλλά έχασε την έδρα του στο Ειρηνοδικείο επειδή δεν είχε παραιτηθεί εγκαίρως).

Την πρώτη περίοδο οι γνωρίζοντες λένε ότι απλώς λάμβανε οδηγίες από τον Σμπώκο (ήταν το περιβόητο «φαξ του Σμπώκου», όπως έλεγαν τότε), αλλά στη συνέχεια αναβαθμίστηκε.

Έτσι, δεν είχε απλώς «εικόνα» για το τι συνέβαινε, αλλά και ουσιαστική παρέμβαση. Κάτι που αποδεικνύεται και από το τέλος της καριέρας του στο ΥΕΘΑ το 2002, όταν ο Γιάννος τον απομάκρυνε για μία υπόθεση απόκρυψης εγγράφων σε αντισταθμιστικά οφέλη.
Ο ίδιος ο Κάντας φέρεται να προσπάθησε να οδηγήσει αλλού τα συμπεράσματα, εμφανίζοντας στους ανακριτές ως αίτιο της προστριβής του με τον Γιάννο το πρόγραμμα των αρμάτων Leopard 2.

Σύμφωνα με όσα κατέθεσε, το 2001 σε συνομιλία με τον Γιάννο (νέο, τότε, υπουργό Άμυνας) υποστήριξε ότι η προμήθεια των γερμανικών Leopard δεν έπρεπε να γίνει επειδή «η επιχειρησιακή τους ωφέλεια είναι δυσανάλογη με το κόστος και η προμήθειά τους δεν είναι αναγκαία».

Κατά την κατάθεση που διέρρευσε, ο Γιάννος φέρεται να του απάντησε: «Πήραμε για το Ναυτικό και την Αεροπορία, δεν μπορούμε να μην πάρουμε και για τον Στρατό». Κατά τον Κάντα το γεγονός ότι «σιώπησε» και έπαψε να φέρνει αντιρρήσεις για την προμήθεια ήταν και ο λόγος για τον οποίο τελικά του προσφέρθηκε και η μίζα των 600.000 ευρώ από τους κατασκευαστές.
Το καταπληκτικό είναι ότι ενώ δεν έδειξε πρόβλημα να εισπράττει τη μίζα ως… πουρμπουάρ, φρόντισε να καταθέσει ότι «όταν δόθηκαν 600.000 ευρώ σε εμένα, που έφυγα πριν από την υπογραφή και υλοποίηση της σύμβασης, με βάση τον κοινό νου θεωρώ απίθανο να μην πήραν παράνομες προμήθειες οι από πάνω μου που αναφέρατε και θεωρώ βέβαιο ότι τα ποσά αυτά θα ήταν πολύ μεγαλύτερα από τα δικά μου».

Βολικό…
Πόσα λέει ότι πήρε…
Ο ίδιος ο Κάντας με βάση την κατάθεση που διέρρευσε δήλωσε πως έλαβε ποσά από τους εξής αντιπροσώπους:
500.000 - 600.000 ευρώ από τον Πάνο Ευσταθίου, εκπρόσωπο της γερμανικής STN Atlas και Rheinmetall, για τα προγράμματα ναυπήγησης των γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214 και εκσυγχρονισμού ακόμη τριών παλαιότερων υποβρυχίων του Π.Ν., συνολικού προϋπολογισμού περίπου 2,6 δισ. ευρώ.

Ο Κάντας υποστηρίζει ότι ο Ευσταθίου τον δωροδόκησε και για το πρόγραμμα των γερμανικών αντιαεροπορικών ASRAD-STINGER ύψους 139,7 εκατ. ευρώ που υπεγράφη το 1999.

Από τα προγράμματα των υποβρυχίων και των ASRAD ο κ. Κάντας υποστηρίζει ότι πήρε συνολικά 1,5 εκατ. ευρώ.
3.000.000 ευρώ από τον Kωνσταντίνο Δαφέρμο, εκπρόσωπο της ρωσικής εταιρείας KBP για τα αντιαρματικά Kornet, για τα οποία το ελληνικό Δημόσιο πλήρωσε συνολικά 213,1 εκατ. ευρώ (108,6 εκατ. το 2001 και 104,5 εκατ. το 2003).
1.700.000 ευρώ από τον Λάμπρο Μπαρτζώκα, για τα ρωσικά αντιαεροπορικά OSsA AK.
600.000 ευρώ από τον Θωμά Λιακουνάκο, για να μην δημιουργεί προβλήματα στην αγορά των γερμανικών αρμάτων Leopard από την εταιρεία Krauss-Maffei Wegmann. Ο Κάντας υποστηρίζει ότι ο Λιακουνάκος τον είχε στη μισθοδοσία του από το 1988.
800.000 ευρώ από τον Παύλο Νικολαΐδη, για να μην δημιουργήσει προβλήματα στο πρόγραμμα των γαλλικών βλημάτων Scalp και Mica για τα μαχητικά αεροσκάφη τύπου Mirage.
750.000 ευρώ από τον Δημήτρη Παπαχρήστο, εκπρόσωπο της γερμανικής Krauss-Maffei Wegmann, για τη σύμβαση των γερμανικών πυροβόλων PZH 2000.
400.000 ευρώ από τον Σταύρο Κομνόπουλο, για το πρόγραμμα εξοπλισμού του Πολεμικού Ναυτικού με γαλλικούς πυραύλους επιφανείας - επιφανείας Exocet.
250.000 ευρώ από τον Χρήστο Τούμπα, εκπρόσωπο της βραζιλιάνικης EMBRAER, μετά την απόφαση να αποκτηθεί το σύστημα Erieye, το οποίο υπεγράφη το 1999 και στοίχισε στο Δημόσιο 531,6 εκατ. ευρώ.
240.000 ευρώ από τον Κωνσταντίνο Μπαλέρμπα, σύμβουλο της σουηδικής εταιρείας Ericsson για τα σουηδικά ραντάρ αντιπυροβολικού ARTHUR.
Τι… ξέχασε;
Πάντως επί ημερών Κάντα υπήρξαν και ορισμένα προγράμματα που ο Κάντας ξέχασε από τη λίστα.

Και καθώς οι κερδισμένοι αποδείχτηκαν ιδιαίτερα γενναιόδωροι προς τον αναπληρωτή που… απλώς σιωπούσε και ελάμβανε, είναι περίεργο να τον άφησαν ακάλυπτο.

Ανάμεσά τους:
• Ο εκσυγχρονισμός των μαχητικών F-4E της Αεροπορίας από τη γερμανική DASA/EADS.
• Τα 50 μαχητικά F-16 που είχαν παραγγελθεί με απόφαση του ΚΥΣΕΑ της 30ής Απριλίου 1999.
• Οι συμβάσεις για τον οπλισμό, τα ραντάρ, τους κινητήρες και την αυτοπροστασία τους που παραγγέλθηκαν με ξεχωριστές συμβάσεις το καθένα…
• Η option για δέκα F-16 Block 52+ που προστέθηκαν στα 50 προηγούμενα.
• Τα 15 Mirage 2000-5Mk2 και ο εκσυγχρονισμός των 10 Mirage 2000EGM/BGM.
• Η option για τους αντιαεροπορικούς Patriot PAC3.
• Oι συμβάσεις για τις πυραυλακάτους Super Vita και τον οπλισμό τους.
• Ο εκσυγχρονισμός των φρεγατών «S».
• Η προμήθεια των επιθετικών ελικοπτέρων AH-64D.
Και βέβαια όσοι γνωρίζουν τα εξοπλιστικά ξέρουν ότι πίσω από τα προγράμματα αυτά υπάρχουν και άλλα πρόσωπα, τα οποία παραδόξως απουσιάζουν από τη λίστα του Κάντα… 

Γερμανικό μπλόκο στον Θωμά.
Την ίδια ώρα στη Γερμανία, η «Süddeutsche Zeitung» άρχισε να ξετυλίγει τον μίτο από την άλλη πλευρά με εκτενές ρεπορτάζ για το πώς μοιράστηκαν 18 εκατ. ευρώ από γερμανικές εταιρείες σε Έλληνες αξιωματούχους για να πετύχουν συμβόλαια. Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα, οι αποκαλύψεις Κάντα ταυτίζονται με τα στοιχεία που έχουν στα χέρια τους οι γερμανικές αρχές και δη η Εισαγγελία της Βρέμης, ενώ οι εμπλεκόμενες γερμανικές εταιρείες διαψεύδουν οποιαδήποτε συμμετοχή τους σε σκάνδαλο δωροδοκιών στην Αθήνα.
Το ρεπορτάζ της «Süddeutsche Zeitung», με τίτλο «Καλές σχέσεις», αναφέρεται στην παρουσίαση του τρόπου που εισπράχτηκαν οι μίζες από διάφορους Έλληνες αξιωματούχους για την αγορά αρμάτων μάχης, τον εκσυγχρονισμό υποβρυχίων κ.λπ.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, ο Κάντας παραδέχεται ότι ένα μέρος των χρημάτων έφτασε στον ίδιο, «μέσω ενός μεσάζοντα της Rheinmetall και της Atlas».

Η Rheinmetall αντέδρασε άμεσα ανακοινώνοντας ότι επισήμως δεν έχει ιδέα για άνομες πληρωμές και ότι δεν έχει δώσει οδηγίες για κάτι τέτοιο.
Το ρεπορτάζ αναφέρθηκε και στην αγορά των 170 αρμάτων μάχης Leopard 2A6 HEL από την Krauss-Maffei Wegman.

H εταιρεία αντέδρασε με τη σειρά της υποστηρίζοντας ότι δεν «λάδωσε» ούτε επιφόρτισε κάποιον άλλον για να «λαδώσει» τον Κάντα ή κάποιον άλλον. Και συμπλήρωσε ότι «όλοι οι συνεργάτες και οι εταίροι της υποχρεούνται να συμπεριφέρονται απολύτως νόμιμα».

Αντίστοιχη ανακοίνωση εξέδωσε στην Αθήνα και ο τότε συνεργάτης των Γερμανών Θωμάς Λιακουνάκος, από τον οποίο ο Κάντας υποστήριξε ότι πήρε 600.000 ευρώ.
Πάντως οι αποκαλύψεις αυτές έχουν προκαλέσει σάλο στη Γερμανία, καθώς η δωροδοκία αξιωματούχων στο εξωτερικό είναι από το 1999 αξιόποινη πράξη στη χώρα, ενώ εάν οι κατηγορίες αποδειχθούν, το αδίκημα δεν έχει παραγραφεί…

Δήλωση Γ. Μαντζουράνη:
Προχθες, o Ιωάννης Μαντζουράνης, συνήγορος του Αντώνη Κάντα, έκανε την εξής δήλωση σχετικά με τις αποκαλύψεις του πελάτη του:
«Μετά τα όσα κατέθεσε απολογούμενος ο κ. Κάντας, υπάρχει πληθώρα στοιχείων, που επιτρέπουν και επιβάλλουν στις εισαγγελικές και ανακριτικές αρχές να φθάσουν στην άκρη του νήματος της διαπλοκής στον χώρο των εξοπλιστικών προμηθειών των Ενόπλων Δυνάμεων, υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι υπάρχει η απαραίτητη βούληση σε όλα τα όργανα του κράτους να συμβάλουν στην αποκάλυψη της αλήθειας, στην επιστροφή των χρημάτων στο Δημόσιο και στον καταλογισμό ποινικών ευθυνών χωρίς διακρίσεις, επιλεκτική αξιοποίηση ανακριτικών πράξεων και αντιμετώπιση υποθέσεων και προσώπων με δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Εν ολίγοις, όσοι θέλουν τώρα – με αυστηρή προσήλωση στη νομιμότητα – μπορούν».

Το Ποντίκι