Αντώνης Σαμαράς: Σύριζα; Όχι ευχαριστώ…

Μας λένε κάποιοι: ξέρουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ λέει τρελά πράγματα. Αλλά δεν μπορείτε να «τα βρείτε» κάπου μαζί τους για το καλό της χώρας;

Απαντώ ευθέως: Εμείς, η Νέα Δημοκρατία, έχουμε αποδείξει ότι για το καλό της χώρας μπορούμε να συνεργαστούμε με τους αντιπάλους μας. Όπως το ΠΑΣΟΚ! Το έχουμε αποδείξει, έτσι;

Με το ΠΑΣΟΚ μας χώριζαν πολλά για δεκαετίες.

Αλλά όταν χρειάστηκε να συνεργαστούμε είχαμε σύμπτωση απόψεων σε δύο πράγματα: ότι έπρεπε η χώρα να αποφύγει την έξοδο από το ευρώ και ότι έπρεπε η χώρα να βγάλει πρωτογενές πλεόνασμα, να βγει από την κρίση, για να σταθεί στα πόδια της.

Σε αυτό συμφωνήσαμε και αυτό το πετύχαμε μαζί.

Για το καλό της χώρας.

Και πριν ακόμα σχηματίσουμε κοινή κυβέρνηση, πριν τον Ιούνιο του 2012, είχαμε στηρίξει πολλές μεταρρυθμίσεις.

Ακόμα όταν ήμασταν Αντιπολίτευση…

Εμείς, λοιπόν, την υπευθυνότητά μας την έχουμε δείξει και ως Αντιπολίτευση και ως Κυβέρνηση.

Κριτήριο ένα, ο τόπος, η Πατρίδα, η αγάπη μας για τον Έλληνα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν έχει ψηφίσει ούτε ένα νόμο!

Ούτε εκείνα που είναι προφανέστατα ευεργετικά. Τίποτα!

Ένα τεράστιο «όχι» σε όλα…

Κάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν.

Ο Ελληνικός λαός το απορροφάει αυτό.

Δεν υπάρχει χειρότερο μήνυμα στον κόσμο, να του λες «όχι» σε όλα.

Ξέρει ότι υπάρχει κάπου και έστω και κάποιο καλό, ότι δεν ήρθαμε εδώ να καταδικάσουμε τον κόσμο σε αιώνια κατάθλιψη.

Κάτι καλό περνάμε. «Όχι» σε όλα ο ΣΥΡΙΖΑ.

Και σήμερα, με αυτά που λέει, δε δημιουργεί προβλήματα στην κυβέρνηση.

Στη χώρα δημιουργεί πρόβλημα. Και θέτει σε κίνδυνο ό,τι πετύχαμε με τόσους κόπους και τόσες θυσίες του Ελληνικού λαού.

Όσο, λοιπόν, συνεχίζει αυτή την ανευθυνότητα, δεν έχουμε κανένα απολύτως περιθώριο συνεργασίας μαζί του.

Και πώς είναι δυνατόν να συνεργαστούμε με όσους συστηματικά, κατ’ επάγγελμα, υπονομεύουν την πρόοδο της χώρας, σκορπούν αβεβαιότητα και ανασφάλεια όπου μπορούν και απειλούν να μας ξαναστείλουν εκεί που ιδρώσαμε για να ξεφύγουμε;

Με όσους ζητούν να πάρουν άδεια οι τρομοκράτες από τις φυλακές, κι ύστερα διαμαρτύρονται όταν κάποιοι δεν επιστρέφουν.

Με αυτούς που υπερασπίζονται όσους συλλαμβάνει η αστυνομία, κι ύστερα κάνουν ότι δεν τους ξέρουν όταν μένουν ελεύθεροι, όταν κυκλοφορούν παράνομοι και συνεχίζουν την εγκληματική τους δράση.

Με όσους απειλούν τους επενδυτές που έρχονται στην Ελλάδα, κι ύστερα κλαίνε με «κροκοδείλια δάκρυα» για την ανεργία…

Το ότι η επένδυση θα έφερνε θέσεις εργασίας είναι δευτερεύουσας σημασίας για εκείνους.

Πώς μπορείς να συνεργαστείς με τέτοιες δυνάμεις και τέτοιες πολιτικές;

Κάποιοι βέβαια υποστηρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει στροφή «προς το ρεαλισμό». Κι ότι πρέπει να τον βοηθήσουμε για να προσγειωθεί στην πραγματικότητα.

Μακάρι να ήταν έτσι.

Αλλά ας μην είναι τόσο εύπιστοι ορισμένοι.

Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει – κι όταν το λέει, το λέει και χαμηλόφωνα – ότι είναι αντίθετος στην οικειοθελή αποχώρηση της χώρας από το ευρώ.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν θα το ζητούσε ο ίδιος, αλλά δεν αποκλείεται να κάνει ό,τι μπορεί για να το ζητήσουν όλοι οι άλλοι!

Διότι αν αρχίσει να λέει: δεν πληρώνω το μεγαλύτερο μέρος του χρέους της χώρας, αυτό θα δημιουργούσε τέτοια κρίση πανικού διεθνώς, ώστε θα απομάκρυναν τη χώρα από το ευρώ.

Δεν θα το ζητούσε, αλλά, προφανώς, θα το προκαλούσε!

Εμείς με αυτά δεν παίζουμε.

Δεν έχουμε δικαίωμα να παίξουμε.

Ούτε κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε τέτοιες μικρές, τάχα, «λεπτομέρειες».

Θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει «στροφή στο ρεαλισμό», όπως λένε κάποιοι; Θα την κάνει σταθερά, θα την κάνει στα ίσια, θα την κάνει καθαρά. Εμείς πρώτοι, είμαστε εκείνοι, που θα θέλαμε μιαν αξιωματική αντιπολίτευση που βάζει πλάτη να βγάλουμε τη χώρα από μια κρίση μιαν ώρα αρχύτερα.

Αλλά κι εμείς πρώτοι δεν θα αφήσουμε να παίζουν κάποιοι το «κρυφτούλι» της «δήθεν στροφής στο ρεαλισμό», ενώ παραμένουν δέσμιοι μιας απίστευτης ανευθυνότητας.

Επομένως, εμείς με όσους διαλαλούν ότι θα κηρύξουν τη χώρα σε πτώχευση – γιατί αυτό σημαίνει δεν πληρώνω το μεγαλύτερο μέρος του χρέους – όσοι διαλαλούν ότι θα κηρύξουν τη χώρα σε πτώχευση, τη στιγμή που είμαστε στο παραπέντε να κερδίσουμε τη βιωσιμότητα του χρέους, τέτοιες συνεργασίες δεν κάνουμε.

Με όσους υπόσχονται ότι λεφτά υπάρχουν και πάλι, για να ξοδέψουν δεκάδες δισεκατομμύρια, τη στιγμή που μόλις καταφέραμε να αποκτήσουμε ως χώρα πρωτογενές πλεόνασμα, τέτοιες συνεργασίες δεν κάνουμε.

Εμείς με όσους ζητούν να αφοπλίσουν την αστυνομία και να αφήσουμε να κυκλοφορούν ελεύθεροι όλοι οι καταδικασμένοι τρομοκράτες, τέτοιες συνεργασίες δεν κάνουμε.

Αλλάζουμε το νόμο για τις άδειες εξόδου των επικίνδυνων καταδίκων και δημιουργούμε φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Ελλάδα.

Για πρώτη φορά!

Και εγώ τους ρωτάω ευθέως: Συμφωνούν; Ή και σε αυτό είναι αντίθετοι;

Εμείς με όσους ζητούν, άλλωστε, να ανοίξουν τα σύνορα της χώρας σε όλους τους λαθρομετανάστες, τώρα που κατορθώσαμε να βάλουμε για πρώτη φορά στην ατζέντα της Ευρώπης την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, τέτοιες συνεργασίες δεν κάνουμε.

Να τους πείσουμε να αλλάξουν άποψη, βεβαίως!

Να κάνουμε πως δεν ακούμε, όμως, τον καταστροφικό λαϊκισμό τους, όχι!

Να τους πείσουμε να γίνουν αξιόπιστη και υπεύθυνη αντιπολίτευση, ναι!

Να συγκυβερνήσουμε μαζί τους, όμως, όπως κάποιοι ονειρεύονται, βεβαίως όχι!

Ακούστε: το πρόβλημα δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι το γεγονός ότι βρέθηκε στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης ένα ιδιόμορφο κόμμα, που ενώ έχει τη νοοτροπία του «περιθωρίου», θέλει να εμφανίζεται ως «εναλλακτική λύση διακυβέρνησης».

Όμως, δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα δύο πράγματα σε συσκευασία του ενός: Δεν μπορεί να είναι και κόμμα του ακραίου περιθωρίου και κόμμα διακυβέρνησης.

Δεν μπορεί να είναι και κόμμα εξέγερσης – την επαγγέλλονται, άλλωστε, κάθε τόσο, αλλά δεν τους βγαίνει – και κόμμα ευθύνης!

Είτε το ένα, είτε το άλλο.

Και είναι αυτό είναι δικό τους θέμα να αποφασίσουν ποιο από τα δύο. ….

Αντώνης Σαμαράς στην χθεσινή του ο ομιλία στην ΚΟ της ΝΔ

Antinews