Η ερωτική βουλή…

Σύμφωνα με τον ΒΗΜΑτοδότη στα διαλείμματα τηλεοπτικών εκπομπών επικρατεί ερωτική διάθεση από βουλευτές άλλων κομμάτων, προς τη Ραχήλ Μακρή των ΑΝ.ΕΛ.

Ε, και;

Το πάντοτε εξαιρετικό ρεπορτάζ του ΒΗΜΑτοδότη, αναφέρει ότι στα διαλείμματα των ενημερωτικών εκπομπών, όταν βουλευτές της Ν.Δ. συναντούν την κυρία Ραχήλ Μακρή, τη βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων, την προσεγγίζουν με ερωτική διάθεση. Μπορεί “on air” να κοντράρονται μέχρις εσχάτων και να εξαπολύονται απίστευτοι χαρακτηρισμοί, όταν, όμως, υπάρχει break για διαφημίσεις, το σκηνικό αλλάζει...

Για παράδειγμα, ο «γαλάζιος» βουλευτής Φθιώτιδας κ. Ιωάννης Κουτσογιαννακόπουλος, σε ένα αντίστοιχο τηλεοπτικό διάλειμμα, πρόσφερε κάτω από το τραπέζι... αμυγδαλάκια στην κυρία Μακρή, τονίζοντας ότι ίσως με αυτά να μπορέσουν να παραμερισθούν οι διαφορές τους και να μονιάσουν: «Κρίμα που είσαι σε άλλο κόμμα» του απάντησε η κα Μακρή, παίρνοντας τα αμυγδαλάκια.

Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ-παραπολιτικό σχόλιο, ο επίσης «γαλάζιος» βουλευτής κ. Κικίλιας, όταν βρέθηκε στο ίδιο πάνελ με τη Ραχήλ, της είπε: «Σε πάω, δεν ξέρεις, κάποια στιγμή οι δρόμοι μας μπορεί να συναντηθούν».

Το αν σου αρέσει ως γυναίκα και ως προσωπικότητα η κα Μακρή, είναι ένα θέμα που πρόσκειται καθαρά στην υποκειμενικότητα του καθενός.

Μπορεί, επίσης, όλοι οι εμπλεκόμενοι σε αυτό το ρεπορτάζ να τα αρνηθούν όλα, να υποστηρίξουν ότι δεν υφίσταται καμία ερωτική διάθεση και ότι όλα συμβαίνουν προς χάρην της ευγένειας, ας πούμε.

Προσωπικά, όμως, θα ήθελα να είναι αλήθεια, όχι μόνο αναφορικά με όσους προαναφέρθηκαν, αλλά με όλους τους πολιτικούς της χώρας μας.

Η πολιτική, έτσι όπως έχει καταγραφεί στα μυαλά των περισσότερων βουλευτών, έχει μπει εκ γεννήσεώς της σε μια σφαίρα ασέξουαλ, σε μια τροχιά ανοργασμική - δίχως συναίσθημα, τις περισσότερες φορές.

Έχει στοιχειοθετηθεί στην καρδιά(;) πάρα πολλών που ζητούν την ψήφο μας στις εκλογές, ότι ο πολιτικός πρέπει να είναι «κουμπωμένος», «άκαμπτος», σοβαρός, δίχως οργασμό.

Έτσι, τους διαφεύγει ότι ίσως οι πολίτες θα εκτιμούσαμε πάρα πολύ την ανθρώπινη διάστασή τους που περιλαμβάνει και την αγάπη και τον έρωτα και το φλερτ – χωρίς να λαμβάνουν χώρα, βέβαια, πάσης φύσεως «ακρότητες», όπως και να τις έχει στο μυαλό του ο καθένας.

Να, για παράδειγμα, ο Ολάντ. Τι νοιάζει τον κάθε Γάλλο -αλλά και εμάς- το αν κεράτωσε τη Βαλερί, στην περίπτωση που κάνει σωστά και απερίσπαστα τη δουλειά του;

Η πολιτική και η εξουσία είναι ουσίες αφροδισιακές και πανίσχυρες, αλλά θα ήταν καλύτερα αν έμπαινε και λίγο συναίσθημα στους πολιτικούς όλων των κομμάτων, που δίνει μεγαλείο σε έναν άνθρωπο.

«Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο» είπε ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι και δεν το εστίασε μόνο στο κάλλος, ως αντικειμενική έννοια.

Τα πάρε-δώσε των αμυγδάλων, λοιπόν, της Ραχήλ δε με ενοχλούν καθόλου, όσο το «αλμυρό φιστίκι», κατά το κοινώς λεγόμενο, που μας κερνούν ανά διαστήματα κάποιοι πολιτικοί από όλα τα κόμματα και μάλιστα «ξεροσφύρι»...
Να κεράσω αμυγδαλάκι; 

Σπύρος Σεραφείμ

Protagon