Κι’ αν γίνουμε Κίεβο;

Αποφεύγω πια να γράφω πολιτικά και οικονομικά θέματα, αλλά αυτό δεν μπορώ να μην το μεταφέρω.

Συζήτησα πριν από λίγες μέρες με μεγαλοπαράγοντα της οικονομικής ζωής, οποίος κινείται ας πούμε στο όριο μεταξύ του ιδιωτικού τραπεζικού τομέα και των ευρωπαϊκών οργανισμών.

Ξέρει όσο ελάχιστοι τα οικονομικά στοιχεία, αλλά κυρίως τι πιστεύουν και τι κάνουν στην Ευρώπη.

Κοντολογίς, δίχως να υιοθετώ την πολιτική του άποψη, εμπιστεύομαι την τεχνοκρατική του επάρκεια και τη γνώση του πολιτικού και οικονομικού περιβάλλοντος στο οποίο κινούμαστε.

Η ερώτησή μου ήταν απλούστατη και θαρρώ στον πυρήνα της συγκυρίας: «Τι είναι προτιμότερο για τη χώρα, τώρα που τυπικά λήγει το μνημόνιο; Ακριβό χρήμα από τις αγορές αλλά δίχως επιτήρηση ή φτηνό χρήμα από την Ευρώπη αλλά με τρόικα;».

Ομολογώ ότι περίμενα να ταχθεί υπέρ του δεύτερου, πλην αυτός φρόντισε να με αφήσει κατάπληκτο με την απάντηση του:

«Το δίλημμα τρόικα ή αγορές δεν υπάρχει. Η ύπαρξη τρόικας και επιτήρησης είναι προϋπόθεση για να βγει η χώρα στις αγορές. Αν δεν υπάρχει τρόικα στην Αθήνα, η Ελλάδα δεν πρόκειται να πάρει ούτε ευρώ από τις αγορές.».

Η έκπληξή μου ήταν ειλικρινέστατη: «Μα εδώ μας λένε άλλα.».

Απάντησε με χειρουργική ψυχρότητα: «Σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό της χώρας σας κοροϊδεύει. Ο Σαμαράς υπόσχεται χρηματοδότηση της χώρας δίχως μνημόνια και επιτήρηση. Αυτό δεν γίνεται. Ο Τσίπρας υπόσχεται ανάσχεση της κρίσης χωρίς καν χρηματοδότηση. Αυτό είναι ταινία του Χάρι Πότερ.».

Ξαναρώτησα: «Αν όμως υπάρξει δραστική μείωση του χρέους, όλα αυτά δεν αλλάζουν;».

Η απάντησή του ήταν το ίδιο κατηγορηματική με την πρώτη: «Η μείωση του χρέους και η τρόικα πάνε κι αυτά μαζί.».

Μη αντέχοντας άλλο την ασφυκτική αίσθηση αδιεξόδου που απέπνεαν τα λόγια του, έκανα και την τρίτη ερώτηση: «Μα τότε οδηγούν την Αθήνα να γίνει Κίεβο. Αυτό συμφέρει τους Ευρωπαίους;».

Η απάντησή του με σόκαρε: «Δεν τους συμφέρει, αλλά δεν θα καθορίσουν τη σημερινή πολιτική τους από την ελάχιστη πιθανότητα να γίνει η Αθήνα Κίεβο και η Ελλάδα Ουκρανία. Αν συμβεί, θα δουν τι θα κάνουν, αλλά πριν συμβεί δεν πρόκειται να κάνουν κάτι διαφορετικό απ’ το σημερινό. Αν γίνει κάτι εξτρεμιστικό, θα διαχειριστούν τις ζημιές από τους κλυδωνισμούς στα χρηματιστήρια και το τραπεζικό τους σύστημα και μετά θα κάτσουν στη γωνία να μας βλέπουν να σφαζόμαστε, περιμένοντας να τους ξανακαλέσουμε, κάτω από πολύ χειρότερους για την Ελλάδα όρους».

Δημήτρης Καμπουράκης

Protagon