Το «αντισυστημικό» παπάκι πάει στη ποταμιά…

Από χθες η Ελλάδα ασχολείται –και λόγω Media φυσικά- με το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη, του δημοσιογράφου με το σακίδιο που αποφάσισε να εγκαταλείψει τη δουλειά του για να σώσει τη χώρα από τις επάλξεις της Κεντροαριστεράς.

Πολλοί πλέον, είτε μιλώντας σοβαρά είτε κάνοντας χιούμορ αναρωτιούνται γιατί ο Θεοδωράκης διέβη τον Ρουβίκωνα.

Γιατί αφήνει μια καλή καριέρα με, σίγουρα, πολλά λεφτά, με ισχυρές διασυνδέσεις στο χώρο της πολιτικής, των μέσων ενημέρωσης και των επιχειρηματιών.

Είναι πράγματι απορίας άξιον πώς εγκαταλείπεις τη δουλειά που σου δίνει και ψωμί και παντεσπάνι για να σώσεις την Ελλάδα.

Ίσως εμείς που δεν έχουμε φράγκο να το βλέπουμε διαφορετικά, όμως, το να αποφασίζει κάποιος να πολιτευτεί εγκαταλείποντας τα μέσα επιβίωσής του είναι τουλάχιστον περίεργο.

Ή μπορεί και να μην είναι αν από πίσω κρύβονται συγκεκριμένα συμφέροντα που θέλουν έναν δικό τους άνθρωπο στο πολιτικό σύστημα.

Έναν άνθρωπο που είναι συμπαθής, έχει μια καλή καριέρα, γυρνά όλη την Ελλάδα και κάνει ωραία μονταρισμένα ρεπορτάζ τα οποία αρέσουν σε συγκεκριμένους κύκλους της χαζοαριστεράς, των δήθεν προοδευτικών, της ψευτοκουλτούρας και ταυτόχρονα των οπαδών της γλυκανάλατης δημοσιογραφίας που δεν τα βάζει με το σύστημα, αλλά το εκμεταλλεύεται για να πλουτίσει.

Γιατί όποιος μας πει σε πιο σημείο της καριέρας του ο «Πρωταγωνιστής» έγινε γροθιά στο μαλακό υπογάστριο του συστήματος τότε εμείς να τον ψηφίσουμε και με τα δυο χέρια.

Αν μας πει ποια συνέντευξή του έβγαλε ειδήσεις που συγκλόνισαν την κοινωνία τότε να πάρουμε πίσω όσα γράψαμε.

Μην τρελαθούμε και τελείως ότι ο Θεοδωράκης είναι αντισυστημικός επειδή δεν φοράει κοστούμι και κυκλοφορεί σε όλη την Ελλάδα με ένα σακίδιο;

(Αλήθεια, γιατί δεν ονόμασε το κόμμα του «Το σακίδιο»;).

Έχουν σημασία ορισμένα γεγονότα που πρέπει να επισημανθούν.

Το πρώτο είναι ότι μόλις την περασμένη Δευτέρα ο Σταύρος Θεοδωράκης πέρασε την πόρτα του ομίλου Πήγασος και συνομίλησε για αρκετή ώρα με τον Φώτη και στη συνέχεια με τον Γιώργο Μπόμπολα.

Να φανταστούμε ότι δεν πήγε να δώσει αυτοπροσώπως την παραίτησή του, αυτό μπορούσε να το κάνει στο διευθυντή του στο Mega και στα Νέα.

Ένα δεύτερο γεγονός είναι ότι η ανακοίνωση του κόμματος «Το Ποτάμι» έγινε –εντελώς τυχαία- μόλις μαράθηκε η «Ελιά».

Με το που η μουχρίτσα προσέβαλε την «Ελιά» της Κεντροαριστεράς, παρουσιάστηκε το σιγανό ποταμάκι του Θεοδωράκη για να ποτίσει λίγο έναν χώρο που μοιάζει με την έρημο Σαχάρα.

Τόσο τυχαίο που το νέο κόμμα είχε μέχρι και το σύμβολο έτοιμο;

Κατά του συντηρητισμού, υπέρ της Ευρώπης και κατά του παλαιοκομματισμού, είναι τα στοιχεία που συνθέτουν το «Ποτάμι», ότι έλεγε και η «Ελιά».

Μήπως είναι λοιπόν μια «σφήνα» που είχε προετοιμαστεί από συγκεκριμένα κέντρα επειδή δεν «τράβαγαν» οι υπόλοιποι;

Πόσο συμπτωματικό είναι άραγε ότι την περασμένη εβδομάδα ο κ. Θεοδωράκης έγινε ευρέως γνωστός για την υπόθεση με το Φαρμακονήσι;

Κάποιος δικαστής (αμφιβάλλουμε κι αν υπάρχει) έκανε ήρωα τον δημοσιογράφο γιατί του απαγόρευσε το ρεπορτάζ για τον πνιγμό των μεταναστών λες και επρόκειτο για το πιο αποκαλυπτικό θέμα όλων των εποχών.

Λες και ο Θεοδωράκης θα γινόταν ο νέος… Βούλτεψη ή ο Μπέρτσος που έφεραν στο φως τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη.

Αφού βρήκε ο κ. Θεοδωράκης φιλόξενο βήμα στο Mega και σε άλλα μέσα ενημέρωσης, κατήγγειλε όσους θέλουν να τον φιμώσουν.

Κάθισαν λοιπόν όλοι οι Έλληνες να δουν το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ και είδαν μια… σούπα.

Λίγο δάκρυ, λίγο καταγγελία, λίγο γλείψιμο των λιμενικών και ένα καλό μοντάζ και βγήκε το θέμα.

Αμ δε γίνεται έτσι η αποκαλυπτική δημοσιογραφία, ούτε στήνονται οι νέοι σωτήρες της Ελλάδας με γλυκανάλατες εκπομπές.

Η ουσία είναι ότι η «ξαφνική» παρουσία του «Ποταμιού» στην πολιτική σκηνή προκαλεί προβληματισμό σε πολλούς χώρους. Κυρίως στο ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ οι οποίοι φοβούνται ότι οι νέοι και άφθαρτοι που θα ακολουθήσουν τον κ. Θεοδωράκη, θα ροκανίσουν τα ποσοστά τα δικά τους.

Αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει προβληματισμός διότι ο δημοσιογράφος απευθύνεται στους νέους, τους απογοητευμένους, όσους έχουν σιχαθεί το πολιτικό σύστημα και τα ίδια πρόσωπα που υπηρετούν το σύστημα.

Εκεί ακριβώς που θέλησε δηλαδή να χτυπήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, εκεί απ’ όπου παίρνει μεγάλο μέρος της δημοσκοπικής του δύναμης, αλλά δεν τα κατάφερε γιατί δεν μπορεί να συνταιριάξει Σταλινικούς, Μαοϊκούς, Πασόκους, αντιευρωπαϊστές και ευρωπαϊστές.

Υπ’ αυτή την έννοια το «παπάκι που πάει στην Ποταμιά» μπορεί να κάνει ζημιά στον κ. Τσίπρα, στον κ. Βενιζέλο, στον κ. Κουβέλη και σε όσους εκσυγχρονιστές θέλουν ξαναβγούν στο προσκήνιο.

Ίσως ο μόνος που μπορεί να κοιτά με διαφορετική ματιά το νέο εγχείρημα είναι ο κ. Σαμαράς ο οποίος είναι στη λογική «αφήστε όλα τα λουλούδια ν’ ανθίσουν». Όμως, πολύ ασχοληθήκαμε με το «Ποτάμι».

Αν θα… μπαζωθεί γρήγορα θα το κρίνει ο ελληνικός λαός που ξέρει και κρίνει. Διότι πώς θα κρίνεις έναν άνθρωπο που τον βλέπεις στην τηλεόραση, είναι συμπαθής, κάνει ωραίες εκπομπές αλλά από πίσω του έχει άλλες πλάτες. Εργάζεται σε καρασυστημικά μέσα ενημέρωσης, εξυπηρετεί τους νταβατζήδες της ενημέρωσης που δεν έχουν ούτε άδεια για τα κανάλια τους και που χρωστάνε της Μιχαλούς.

Αλήθεια, για όλους αυτούς ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης θα βρει χρόνο να ασχοληθεί κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας; 

Antinews