Ο δύσκολος δρόμος της δημιουργίας…

Το βασικό πολιτικό πλεονέκτημα, που έχουν οι Δήμοι σε σχέση με την κεντρική διοίκηση, είναι ότι οι πολίτες νιώθουν ότι «ανήκουν» περισσότερο σε έναν συγκεκριμένο δήμο στην καθημερινή τους ζωή, από ό,τι στο κράτος ή ακόμα περισσότερο σε μεγαλύτερες πολιτικές «οντότητες», όπως για παράδειγμα την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτό δίνει μεγαλύτερες δυνατότητες για συμμετοχή των πολιτών στα «κοινά» σε τοπικό επίπεδο, πράγμα που συνεπάγεται την εμβάθυνση των δημοκρατικών θεσμών.

Φιλοδοξία, για μια άλλη αντιμετώπιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι να συνεχιστεί –όπως ξεκίνησε η «Αυτοδιοικητική Πρωτοβουλία»- ο ουσιαστικός και παραγωγικός διάλογος ανάμεσα σε ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στην αυτοδιοίκηση, επιστήμονες, παραγωγικούς φορείς και πολίτες.

Ο διάλογος αυτός θα πρέπει να καταλήξει σε μία σύγχρονη απτή πρόταση για την καθημερινότητα. Εισάγοντας νέες έννοιες αλλά και αναθεωρώντας θεσμούς και πρακτικές που έχουν ξεπεραστεί.

Δεν πρέπει να φοβόμαστε την επιχειρηματικότητα, αλλά αντίθετα την επιδιώκουμε, μέσα από ένα ισχυρό θεσμικό πλαίσιο προς όφελος των πολιτών.

Δεν μπορεί να δαιμονοποιούμε τις επενδύσεις στο φυσικό πλούτο, αλλά με γνώμονα τη βιώσιμη ανάπτυξη και την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων με σεβασμό στο περιβάλλον.

Να αποστρεφόμαστε τη γραφειοκρατία και να προτάσσουμε την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, προς όφελος της ελεύθερης και άμεσης πρόσβασης του πολίτη στης υπηρεσίες της Αυτοδιοίκησης.

Να αποκρούσουμε το φανατισμό, την οπαδοποίηση και τον παραταξιακό πατριωτισμό στις τοπικές κοινωνίες.

Δεν μπορεί να φέρουμε την πρόοδο αν συγκροτούμε «στρατούς» προσωπικών, οικογενειακών ή κομματικών συμφερόντων.

Κι εν κατακλείδι, θα πρέπει ο Πολίτης να μπει στο κέντρο του προβληματισμού. Να του κατατεθούν προτάσεις, ρεαλιστικά προγράμματα και υλοποιήσιμα σχέδια δράσης.

Έτσι ώστε, να μπορεί ο πολίτης-δημότης να είναι ελεύθερος να εκλέξει, αλλά να ξέρει ότι δεν θα είναι ελεύθερος από τις συνέπειες των επιλογών του.

Δημήτρης Μιχαλέλης