Ήταν πολλοί, ήταν ανεξάρτητοι… κλπ.

Ο πολιορκητικός κριός της κυβέρνησης κατάφερε να σπάσει τα τείχη των Ανεξάρτητων Ελλήνων.

Η αγωνία του Πάνου Καμμένου για το μέλλον του κόμματός του είναι μεγάλη, ενώ υποχωρούν και τα σενάρια ενδεχόμενης κυβερνητικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ για το μέλλον.

Από την επομένη των Εθνικών Εκλογών του 2012 διαφαίνονταν αρκετά καθαρά δύο πράγματα: το ένα ήταν ότι οι κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων δεν θα έφταναν μέχρι το τέλος της θητείας τους με την ίδια σύνθεση.

Το άλλο ήταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα δέχονταν τεράστιες πιέσεις και ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις θα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τους αποδεκατίσουν…

Στην περίπτωση των ΑΝΕΛ, εδώ και αρκετό καιρό φαίνεται ότι τα καταφέρνουν. Ξηλώνουν το κόμμα σαν πουλόβερ, τραβώντας κάθε τόσο την κλωστή.

Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύεται ότι δεν ήταν τελικά τόσο εύκολο.

Η μοναδική του απώλεια μέχρι σήμερα, είναι ο βουλευτής Β’ Αθήνας Πέτρος Τατσόπουλος, ο οποίος πριν δεν είχε καμία σχέση με την αριστερά.

Προσέγγισε τον ΣΥΡΙΖΑ μετά την περίοδο των μεγάλων συγκεντρώσεων της πλατείας Συντάγματος και αποτέλεσε προσωπική επιλογή του Αλέξη Τσίπρα. Ατυχής, προφανώς, όπως προέκυψε εκ των πραγμάτων.

Σήμερα ο Πέτρος Τατσόπουλος σαν να προσπαθεί να δικαιώσει όσους τον αντιμετώπιζαν εξαρχής με καχυποψία, εκφράζεται θετικά για την «Ελιά» και το «Ποτάμι», με τα οποία υποτίθεται ότι μέχρι πρότινος ήταν απέναντι. Ωστόσο, συμπεριφέρεται σαν να ήταν πάντα εκεί.

Άξιο απορίας είναι επίσης το γεγονός ότι απέκτησε εκπομπή σε ένα κανάλι που έχει άμεση σχέση με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και διοικείται από τον άνθρωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του, τον Δ. Παναγιωτάκη - άτυπο ταμία του ΠΑΣΟΚ όταν ανέλαβε την ηγεσία ο Ευ. Βενιζέλος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από το κανάλι αυτό μισθοδοτούνται, κατά δήλωσή τους, και στελέχη του ΠΑΣΟΚ-συνεργάτες του Ευ. Βενιζέλου.

Για την ώρα, όμως, η υπόθεση Τατσόπουλου είναι μια μικρή παρένθεση για τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχει προκαλέσει καμία σοβαρή ζημιά.

Στους Ανεξάρτητους Έλληνες, αντιθέτως, το πλήγμα είναι ήδη βαρύ.

Στο Μέγαρο Μαξίμου οι συνεργάτες του πρωθυπουργού δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους για τις νέες ανεξαρτητοποήσεις.

Στην πραγματικότητα, αυτές ήταν όχι μόνο αναμενόμενες, αλλά και προαναγγελθείσες από καιρό.

Η ικανοποίηση της κυβέρνησης είναι διπλή.

Ο ένας λόγος είναι ότι διαλύουν ένα κόμμα που προέκυψε από τη μήτρα της Ν.Δ και διατηρούν την προσδοκία ότι οι ψηφοφόροι του θα επιστρέψουν σε αυτήν.

Ο άλλος λόγος είναι ότι αυτό στερεί πιθανούς κυβερνητικούς συμμάχους στον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι ΑΝΕΛ μετράνε ήδη 5 βουλευτές λιγότερους από όσους είχαν όταν ξεκίνησαν (Κ.Μαρκόπουλος, Γ.Κουράκης, Γ.Νταβρής, Χρ.Γιαταγάνα, Κ.Γιοβανόπουλος) και οι πληροφορίες λένε ότι υπάρχουν περίπου άλλοι τόσοι έτοιμοι.

Ας μην ξεχνάμε ότι πολλοί από αυτούς που έφυγαν διαφωνούσαν εντόνως με την προοπτική κυβερνητικής συμμαχίας με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Εξίσου όμως αρνητικοί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, που ο πρόεδρός των ΑΝΕΛ βλέπει θετικά, είναι και άλλοι βουλευτές, από αυτούς που παραμένουν.

Καθόλου τυχαία δεν είναι όσα έχει αποκαλύψει η Ραχήλ Μακρή, (που βλέπει κι αυτή θετικά μια συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ) για τον πόλεμο που δέχθηκε από ορισμένους συνάδελφους της.

Ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων ανησυχεί πλέον σοβαρά και δεν γνωρίζει μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο «αντίπαλος».

Χωρίς να δίνει περαιτέρω εξηγήσεις, μιλά για «ασφυκτικές πιέσεις» που δέχονται οι βουλευτές του «με κάθε τρόπο».

Όλα αυτά όμως ήταν αναμενόμενα από την πρώτη στιγμή. Η ευάλωτη κοινοβουλευτική ομάδα των ΑΝΕΛ ήταν σίγουρο ότι θα δεχόταν πολιορκία και τα αποτελέσματά της είναι πλέον προφανή.

Ήταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός, άλλωστε, ο Αντώνης Σαμαράς, που όταν τον ρωτούσαν οι δανειστές αν υπάρχει κίνδυνος να χάσει την κυβερνητική πλειοψηφία τους καθησύχαζε, μιλώντας για «μαξιλαράκια» και για πρόθυμους βουλευτές να βοηθήσουν αν παραστεί ανάγκη.

Το σίριαλ αυτό θα έχει ενδιαφέρουσα συνέχεια και ενόψει της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας, αφού αν η κυβέρνηση θέλει να αποφύγει πρόωρες εθνικές εκλογές, θα κάνει τα πάντα για να εξασφαλίσει την απαραίτητη πλειοψηφία.

Και τότε θα χρειαστεί να βγουν στο φως όλοι οι «πρόθυμοι».

Βασιλική Σιούτη

The Press Project