Η εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, «Στον ενικό»
είναι το πιο ενδιαφέρον concept που λέμε στα νέα ελληνικά, που εμφανίστηκε στην
ελληνική τηλεόραση στον τομέα των πολιτικών εκπομπών.
Την παρακολουθώ όποτε μπορώ γιατί θεωρώ ότι
είναι ένας δείκτης σε ότι αφορά τους πολίτες και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν
τον πολιτικό ζωντανά σε ένα στούντιο, όταν παίρνουν την ευθύνη του μικροφώνου
και ξέρουν ότι τους βλέπει όλη η Ελλάδα. Σε πρόσφατη εκπομπή που προσκεκλημένος
ήταν ο Άδωνις Γεωργιάδης, ήμουν σίγουρος ότι θα είχε ενδιαφέρον.
Τι είχα, τι έχασα, δήλωσα συμμετοχή και
επελέγην!
Με κάλεσαν από την παραγωγή, μου είπαν να
βρίσκομαι στο στούντιο 80 λεπτά νωρίτερα πριν την έναρξη και να έχω μαζί μου
την ταυτότητα μου.
Έφτασα στο star channel, χωμένο στην Κάτω
Κηφισιά, σε κάτι στενά δρομάκια ανάμεσα σε εταιρείες και χωράφια.
Στην πύλη βρίσκονται 2 φύλακες και ένα ντομπερμαν.
Στην αρχή νόμιζα ότι θα μπορούσα να παρκάρω στο
υπόγειο του κτιριακού συγκροτήματος αλλά ο φύλακας μου υπέδειξε να παρκάρω
απέξω.
Εμ, είλωτες και αφεντικά όλοι ένα;
Αφού έγινε ο πρώτος έλεγχος διασταύρωσης του
ονόματος μου, μπαίνω στη ρεσεψιόν, κάμερες παντού, οθόνες να προβάλλουν φυσικά
το star και εκεί με περίμενε μια κοπέλα με τη λίστα των ονομάτων.
Επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά τα στοιχεία μου
και μου υπέδειξε να καθίσω σε μια αριθμημένη καρέκλα όταν θα έμπαινα στο
στούντιο.
Ο λόγος ήταν γιατί από το κοντρόλ έχουν
αντιστοιχίσει τα στοιχεία με τις καρέκλες και έτσι εμφανίζεται το κρόουλ «Λάκης
Κουτρουλάκης, 16 ετών, δημόσιος υπάλληλος» όταν παίρνει κάποιος το λόγο.
Πέρασα και τον έλεγχο του αεροδρομίου με την
κλασική πύλη για μεταλλικά αντικείμενα και η κοπέλα μας οδήγησε στο υπόγειο.
Εκεί είχε μια αίθουσα αναμονής, έναν αξιοπρεπή μπουφέ με δύο σερβιτόρους
παρακαλώ, καθίσματα και καναπέδες.
Παρατηρούσα τον κόσμο που περίμενε και ήταν κάθε
καρυδιάς καρύδι. Νέοι, μεσήλικες, ηλικιωμένοι, περισσότεροι άνδρες, κάποιοι
συζητούσαν μεταξύ τους και 20 λεπτά πριν ξεκινήσει η εκπομπή μας επέτρεψαν να
περάσουμε, να καθίσουμε στο στούντιο.
Το στούντιο της εκπομπής είναι μεγάλο αν και δεν
πολυφαίνεται από την τηλεόραση.
Στην οροφή βρίσκονται πάνω από 200 προβολείς με
τους ενισχυτές να κρέμονται με συρματόσχοινα, σαν ένα φουτουριστικό εργοστάσιο
και ακολούθησαν τα κλασικά ελληνικά: Αχ ποιον αριθμό μου είπατε;
Το 25 είναι αριστερά ή δεξιά;
Οι αριθμοί είναι στις καρέκλες ε;
Μπορώ να αλλάξω θέση για να φαίνομαι;
Καθίσαμε και μας πλησίασε ο floor manager για το
σχετικό φροντιστήριο όπως κάνουν στο θέατρο.
Όχι σκουπίδια σε θάλασσες και ακτές, μη μιλάτε
χωρίς το μικρόφωνο γιατί θα ακούγεστε στο στούντιο αλλά όχι στην τηλεόραση,
κλείστε τα κινητά σας – εκεί κάποιος τον παρακάλεσε να τα έχουμε στο αθόρυβο.
Με βαριά καρδιά το δέχτηκε αλλά μας εξήγησε ότι
αν κάποιος μιλάει και ταυτόχρονα χτυπήσει το κινητό έστω και στο αθόρυβο, θα
κάνει παρεμβολή.
Το πάνελ άρχισε να προσέρχεται με πρώτο κάποιον
Λεωνίδα Καλιδώνη ιατρικού ρεπορτάζ, την Πηνελόπη Γαβρά της πάλαι πότε ΕΡΤ, και
τον Στάθη Σταυρόπουλο αρθρο-σκιτσογράφο, ποιας άλλης, της Real. Έφτασε και η
Πόπη Τσαπανίδου. Όπως ακριβώς τη βλέπεις και το πρωί.
Με τις 18 ποντες γόβες της, το σέξι εφαρμοστό
ταγιέρ, χαμογελαστή, αεράτη και πρόσχαρη.
Μας χαιρέτησε και άρχισε τις αγκαλιές και τα
φιλιά με τους συντελεστές τις εκπομπής και τα βλέμματα όλων στράφηκαν πάνω της.
Αν σκεφτείς ότι αυτή η γυναίκα είναι μητέρα
τριών παιδιών και ο χρόνος δείχνει τα σημάδια του, όμως δεν παύει να είναι γοητευτική
και με μπριο.
Ήρθε και ο Άδωνις, χωρίς πολλά πολλά, κάθισε και
αμέσως ασχολήθηκε με τα δύο iphone του.
Είμαι απολύτως σίγουρος πως το ένα το έχει
αποκλειστικά για το τουιτερ. Άναψαν πάνω από 30 προβολείς και προς στιγμή μας
τύφλωσαν. Αν τύχει να πας ποτέ στο στούντιο, μη βάλεις βαριά ρούχα! Θα σκάσεις!
Ευτυχώς είχε καλό κλιματισμό αλλιώς θα στάζαμε
όλοι από τον ιδρώτα.
Τελευταίος μπήκε ο Χατζηνικολάου, ένας
πραγματικός κοσμοπολίτης.
Χαιρέτησε έναν έναν τους προσκεκλημένους του στο
πανελ και ήρθε και σε μας. Ψηλός, ενθυμούμενος τα μπασκετικά μου, στο 1,87 τον
κάνω, με ωραίο παράστημα, κομψός και χαμογελαστός.
Πριν ξεκινήσει η εκπομπή μας έλεγε ότι όλοι τον
κατηγορούσαν γιατί σε μια συνέντευξη του στον Real με τον Άδωνι στο ραδιόφωνο,
του επιτέθηκε για τις πολλαπλές εμφανίσεις του στα ΜΜΕ και αμέσως μετά τον
κάλεσε στον Ενικό. Σιγά ρε παιδιά, δεν τον πήρα από το υπουργείο.
Τέτοια ώρα που τον κάλεσα, από την Ευγενία τον
πήρα!
Θεός! Συμπλήρωσε δε, πως αυτοί που τον
κατηγορούσαν που ξανακάλεσε τον Άδωνι, ήταν αυτοί που του έστειλαν πρώτοι
ερωτήσεις για τη συγκεκριμένη εκπομπή!
Στο σημείο που κάθεται, στα πόδια του βρίσκεται
και ένα μόνιτορ με 4 παράθυρα για να ρίχνει μια ματιά στον ανταγωνισμό. Mega
ANT1, Alpha και ΣΚΑΙ αν θυμάμαι καλά. Αφού μας είπε ότι και ο floor manager,
περί μικροφώνου, ακούσαμε τον χρόνο να μετράει αντίστροφα για την έναρξη της
εκπομπής. Στην αρχή χάρηκα γιατί στο πάνελ ήταν μόλις τέσσερεις νοματαίοι γιατί
ήλπιζα να μη γίνει χάβρα.
Εις μάτην.
Στο πρώτο ημίχρονο της εκπομπής ο Γεωργιάδης
ντύθηκε στα SS [Όχι μην πάει ο πονηρός σου νους σε κάτι κακό αλλά στα δύο
μεγάλα σίγμα της κυβέρνησης, τον Σαμαρά και τον Στουρνάρα] και οι πολλοί
βάραγαν έναν.
Τις περισσότερες φορές δεν καταλαβαίναμε και τι
ακριβώς έλεγαν γιατί μίλαγαν τρεις και τέσσερεις μαζί. Γήπεδο.
Άρχισα να βαριέμαι καθώς ο θόρυβος με κούραζε.
Τα ίδια και τα ίδια.
Το μνημόνιο, φτωχολογιά, κάντε υπομονή και ο
ουρανός θα γίνει πιο γαλανός. Ο Καλιδώνης μίλησε όλες και όλες 3 φορές και ο
Γεωργιάδης τον συνέτριψε.
Μα είναι δυνατόν, να είσαι στο ιατρικό ρεπορτάζ
και να μην ξέρεις να ρωτήσεις με σωστά στοιχεία;
Η Γαβρά είχε μια ισχνή, αναιμική παρουσία και
ημιεπιτίθετο και αυτή αφού προηγουμένως έπαιρνε θάρρος από τον Στάθη. Ειδικά
αυτός ήταν ιδιαίτερα επιθετικός έως κακεντρεχής, ο Άδωνις δεν μάσησε, όταν του
είπε ότι ο κομμουνισμός είναι ολοκληρωτισμός και ενώ είχαν μια γερή κόντρα,
ανεξήγητα ο Στάθης σταμάτησε και έμεινε σιωπηλός.
Η Πόπη ξαναείπε τη ρητορεία των πρωινάδικων και
την κόλλησε στον τοίχο όταν στην ερώτηση της «μας εμφανίζονται ξαφνικά τα ψιλά
γράμματα του μνημονίου» -πείτε μου ένα από τα ψιλά γράμματα, δεν είχε τι να
απαντήσει.
Αφού μίλησαν για ένα θέμα που ακούγεται στα
μαζικά μέσα επιρροής κάθε λίγο και λιγάκι περί μνημονίου και δανειστών και
χρεοκοπίας και ξανά μανά, την κουβέντα μονοπώλησαν οι διαξιφισμοί του πάνελ.
Στα διαλείμματα, ο κόσμος κατέβαινε από τις
θέσεις του είτε για ένα τσιγάρο στα πεταχτά, είτε για να ξεμουδιάσει, είτε για
να πιάσει γνωριμίες.
Τρία πηγαδάκια γύρω από την Πόπη ( δεν πιστεύω
να είχες απορία επ’αυτού ) τον Χατζηνικολάου και τον Άδωνι. Πρώτη μακράν σε
φωτογραφίες με το κοινό φυσικά η Πόπη.
Σε ένα διάλειμμα ο Γεωργιάδης μάλωσε τον
Καλιδώνη.
«Τι είναι αυτά που λες, έρχεσαι εδώ αδιάβαστος,
είσαι στο ιατρικό ρεπορτάζ, και δεν ξέρεις τι σου γίνεται και σε έχω για σοβαρό
παιδί» ο άλλος να προσπαθεί κάτι για να δικαιολογήσει αλλά εκεί επενέβη ο
Χατζηνικολάου «Σε παρακαλώ Λεωνίδα, όχι αυτά στα διαλείμματα.
Δεν είναι σωστό. Θέλω ο καλεσμένος στο διάλειμμα
να ξεκουράζεται» με το κύρος του, η κουβέντα τελείωσε άμεσα. Κάποιοι που ήταν
εκνευρισμένοι πλησίασαν τον Άδωνι, όχι απειλητικά αλλά με ένταση, αλλά εκεί
επενέβη η κοπέλα ας την πω ταξιθέτρια αλλά όλο και κάποιον τίτλο στην αγγλική
γλώσσα θα διαθέτει.
Την παρατηρούσα. Ακροβολισμένη και επιφορτισμένη
με ρόλο πυροσβεστικό. «Ελάτε, ελάτε, δεν είναι σωστό, καθήστε και μόλις πάρετε
το μικρόφωνο να του τα πείτε».
Κάποιος από το πάνελ πέταξε «άντε ρε μας
κοροϊδεύεις, να σηκωθούμε να φύγουμε όλοι ως ένδειξη διαμαρτυρίας».
Ο διπλανός του, τον ρώτησε: «θα κάνεις την
αρχή;» «Μα ναι, φυσικά και θα την κάνω» είπε ο γενναίος θεατής αλλά έκατσε
μέχρι τέλους και ζήτησε τον λόγο άλλες τρεις φορές μετά τη μια που μίλησε.
Κάποιος είχε μαζί του μπουκάλι με νερό. Μια ώρα
μετά, το πήρε χαμπάρι η ταξιθέτρια και του το πήρε σχεδόν δια της βίας.
Ο τύπος απόρησε αλλά του εξήγησε κάποιος ότι
φοβούνται μη μετατραπεί η εκπομπή από πολιτική σε άθλημα του στίβου, τις
ρίψεις.
Λες και αν κάποιος θέλει να πετάξει κάτι δεν
μπορεί να βγάλει μερικά κέρματα από το πορτοφόλι του.
Ας μην είναι δίευρα, κάνουν και τα σεντς.
Ήταν και ένας τύπος, τρελό καρτούν. Τον
παρακολουθούσαμε από τα μόνιτορ, όποτε ήταν ο Χατζηνικολάου δίπλα του και τον
έβαζαν αναγκαστικά στο πλάνο, έκανε κάτι περίεργες γκριμάτσες, με χαμόγελα και
thumbs up χειρονομίες. Κορυφαία ήταν η στιγμή που αποφάσισε να βγει από το
στούντιο. Αποχώρησε μπουσουλώντας για να μην τον τραβήξουν οι κάμερες και η
είσοδός του ήταν υπερπαραγωγή.
Συνεννόηση μεταξύ floormanager και κάμεραμαν.
Τοίχο, τοίχο, σιγά σιγά, πίσω από την κάμερα σε
θέση εικονολήπτη. Έσκυψε, γονάτισε, χαμογέλασε, σηκώθηκε, φιλιά στην Πόπη,
πέρασε και διήνυσε μια απόσταση πέντε μέτρων σε δύο λεπτά!
Εν τέλει μάλλον βαρέθηκε ο σκηνοθέτης και στα
τελευταία του βήματα έκανε ένα γενικό πλάνο και από την οθόνη σου τον είδες να
κάθεται.
Οι πολίτες δεν βρέθηκαν εκεί για να ρωτήσουν
αλλά για να αγορεύσουν. Προφανώς για να πάρουν την επόμενη τους φίλους τους
τηλέφωνο και να τους ρωτήσουν αν βγήκαν καλά και αν τα έχωσαν όπως πρέπει.
Μερικοί ήταν λες και είχαν μπει στην μπρίζα από πριν και συνεχώς μουρμούραγαν
και όταν τους δόθηκε ο λόγος ξεσπάθωσαν.
Όταν η συζήτηση πήγε στο κομμάτι της υγείας, οι
τόνοι έπεσαν εκτός από ένα ρεσιτάλ υβρεολογίου του Στάθη Σταυρόπουλου για μια
ακόμα φορά λες και πάει για υποψήφιος βουλευτής.
Στα της υγείας ο Άδωνις τους κατάπιε όλους για
πρωινό. Μπουμπούκος ξεμπουμπούκος, αλλά για τα θέματα του τομέα του είναι άρτια
καταρτισμένος. Πλάκα είχε όταν ένας φυσικοθεραπευτής του παρέθεσε στοιχεία για
τις πενιχρές αποζημιώσεις του ΕΟΠΠΥ-ΙΚΑ-ΠΕΔΥ, όπως θέλεις πες το, ο Γεωργιάδης
παραδέχθηκε ότι έχει δίκιο και όταν ο τύπος του αντέτεινε «ωραία, τι να το κάνω
που έχω δίκιο και τι θα κάνουμε τώρα;» πετάχτηκε ο Χατζηνικολάου και του είπε:
Θα παραμείνετε αδικημένοι.
Οι περισσότεροι πάντως διηγήθηκαν την προσωπική
τους ιστορία σε ότι αφορά την υγεία, πούλησε και λίγο δράμα ο υπουργός καθότι
έχασε ο ίδιος τη μητέρα του από καρκίνο και στα διαλείμματα, ασχολήθηκε
προσωπικά – εκτός από το twitter – με δύο από αυτούς. Μίλησε και ο Πατούλης.
Άλλη αγόρευση από κει, χωρίς σταματημό.
Η κούραση η ίδια.
Η Πόπη δε, έκανε νοήματα στον Χατζηνικολάου, να
τον σταματήσει και του έγνεφε «άντε θέλουμε και να κοιμηθούμε!» Ωραία τύπισσα.
Άνετη και φερόταν σαν στο σπίτι της. Και τεντώθηκε, και χασμουρήθηκε, και τα
πε, και χαμογελούσε. Όλοι οι άλλοι ήταν στημένοι λες και είχαν καταπιεί σπαθί.
Εκεί που μου έκανε αρνητική εντύπωση ο υπουργός, ήταν πως δεν κοιτούσε τους
άλλους. Ούτε τους πολίτες, ούτε όποιον του μιλούσε αλλά το βλέμμα του ήταν
καρφωμένο στην απέναντι κάμερα. Εντάξει, στον τηλεθεατή μιλάς αλλά ρε αδερφέ
μην κοιτάς μονίμως μια οθόνη!
Με τις πολλαπλές αγορεύσεις λοιπόν, φτάσαμε κατά
τις 03:10 να το λήξουμε. Ρεκόρ για τον ενικό.
Δεν πήρα το μικρόφωνο γιατί δεν ένοιωσα πως είχα
κάτι συγκλονιστικό να πω. Μου άρεσε όμως ως εμπειρία.
Πως αλλάζουν πάντως οι καιροί.
Παλιότερα οι πολίτες μόλις έβλεπαν πολιτικό τον
κολάκευαν και τον έγλειφαν. Τώρα συναγωνίζονται ποιος θα τα χώσει πιο σφοδρά
και ποιος θα κράξει περισσότερο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου