Η σκόνη των ευρωσκεπτικιστών…

Ο (τέως) γραμματέας κ. Μπαλτάκος σε ιδιωτική του συνομιλία με βουλευτή ισχυρίζεται ότι παρενέβησαν υπουργοί για την άσκηση δίωξης σε βουλευτές ενώ δεν υπήρχαν στοιχεία.

Πρέπει να κληθεί να αποδείξει την ακρίβεια των λεγομένων του.

Οι δικαιολογίες του είναι έωλες.

Αρκετοί που έχουν όφελος αν είναι αληθή τα θεωρούν δεδομένα και διαμαρτύρονται παρά τη διάψευση των άλλων εμπλεκομένων δικαστικών και υπουργών.

Ετσι, η Χρυσή Αυγή ισχυρίζεται ότι αποτελεί υποκείμενο πολιτικής δίωξης.

Αν για κάποιο λόγο δεν μπορεί να αποδείξει τα λεγόμενά του, η αδυναμία απόρριψής τους δεν σημαίνει ότι αυτά ισχύουν.

Εν ολίγοις: το ότι δεν μπορώ να αποδείξω ότι δεν υπήρξε παρέμβαση της Δικαιοσύνης, δεν σημαίνει, όπως νομίζουν πολλοί συνωμοσιολόγοι, ότι υπήρξε. Ετσι και ο ΣΥΡΙΖΑ, ισχυριζόμενος ότι δεν μπορεί να αποδείξει (ή να πειστεί) ότι δεν υπήρξε παρέμβαση στη Δικαιοσύνη, ζητά την τιμωρία των αρμοδίων υπουργών.

Τελευταία ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να αποδείξει (ή να πειστεί) ότι δεν ήταν σε γνώση του πρωθυπουργού οι πρωτοβουλίες Μπαλτάκου.

Αρα μπορεί να ήταν και σε γνώση του.

Ατράνταχτη λογική! Ο W. G. Bush, ισχυριζόμενος ότι δεν μπορούσε να αποδείξει ότι το Ιράκ δεν έχει χημικά όπλα, διέταξε την επέμβαση στο Ιράκ.

Με βάση την απλή αρχή ότι ψήφος και χρήμα δεν έχουν οσμή, οι ψηφοφόροι της ΧΑ αποτελούν διεκδικούμενο τμήμα του εκλογικού σώματος από τα υπόλοιπα κόμματα. Θεωρούνται από τη ΝΔ παραστρατημένα παιδιά. Πιθανόν να είναι, με όρους Δεξιάς - Αριστεράς.

Ομως, οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ Δεξιάς - Αριστεράς μετατράπηκαν σε διαχωριστικές γραμμές άλλου τύπου.

Πρώτη φορά στις εκλογές του 2012 εκλογείς σκέπτονταν να ψηφίσουν κόμματα βασισμένοι στην τομή που ονομάστηκε «αντιμνημόνιο». ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΧΑ, ΚΚΕ αποτελούσαν εν δυνάμει κοινή επιλογή μέρους του εκλογικού σώματος, όταν σε άλλες εποχές η πιθανότητα επιλογής ενός θα απέκλειε αυτόματα τα άλλα.

Σήμερα οι κρισιμότερες ευρωεκλογές αποτελούν αντικείμενο μιας εσωτερικής διαμάχης περί του τίποτα.

Κανείς δεν ασχολείται με όλη τη σκόνη των διαφόρων «Ευρωσκεπτικιστών». Νομίζουν οι αφελείς, μπας και πάρουν μερικές ψήφους, ότι Ευρώπη χωρίς ενιαία πολιτική μπορεί να υπάρξει με την επίκληση εθνικών ιδιαιτεροτήτων!

Ασφαλώς ψήφοι και χρήμα δεν έχουν οσμή.

Η ανοχή στη ρητορική που οδήγησε στην επιλογή όμως θα δώσει οσμή και θα μολύνει και τις υπόλοιπες ψήφους...

Θόδωρος Χατζηπαντελής

Έθνος