Η προσπάθεια απεξάρτησης της Ευρώπης και η αντίδραση της Ρωσίας.

 “Η Ευρώπη έχει χάσει το τραίνο για την εξασφάλιση μακροχρόνιας προμήθειας ενεργειακών πόρων, καθώς ο αγωγός της Σιβηρίας θα κατευθυνθεί προς ανατολάς”, είπε ο Alexey Miller, πρόεδρος του ενεργειακού ρωσικού γίγαντα Gazprom.

Η πρόσφατη συμφωνία αξίας 400 δισ. δολαρίων εξασφαλίζει για τα επόμενα 30 χρόνια φυσικό αέρια στην Κίνα και είναι μια “μαύρη μέρα για την Ευρώπη”, είπε. Ας μην υπάρχει καμία παρεξήγηση, πρόσθεσε, ακόμα δεν έχουμε εισχωρήσει στην Ασία και μελλοντικά αυτό θα έχει επιπτώσεις στις τιμές του φυσικού αερίου στην Ευρώπη.

Τόνισε δε ότι τα 38 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου (η συμφωνία Ρωσίας - Κίνας που ξεκινά από το 2018) είναι περισσότερο από το 100% του LNG (Liquefied natural gas) που πωλείται παγκοσμίως.

Δεν θα βρει η Ευρώπη τέτοια παραγωγή στην αυλή της, τόνισε.
Τα λόγια αυτό εν μέρη δείχνουν την δυσαρέσκεια της Ρωσίας σχετικά με τη στάση που έχει υιοθετήσει η Ευρώπη στο θέμα του προβλήματος της Ουκρανίας.

Επίσης δείχνουν τη δυσαρέσκεια των Ρώσων όσον αφορά την προσπάθεια της Ευρώπης για απεξάρτηση των ενεργειακών της αναγκών από τη Ρωσία.
Στην προσπάθεια για απεξάρτηση, ο Jose Manuel Barroso ζήτησε από τον πρόεδρο της Ρωσίας να του δώσει αναλυτικά δεδομένα σχετικά με την ροή του φυσικού αερίου, από και προς την Ουκρανία, προκειμένου η Ευρώπη να βρει μια μακροχρόνια λύση για την απεξάρτηση της από την Ρωσία.
Το παιχνίδι της απεξάρτησης όμως είναι πιο περίπλοκο.

Πρόσφατα η Gazprom τόνισε ότι θα συνεχίσει να προμηθεύει την Ουκρανία, μόνο για τις ποσότητες φυσικού αερίου που έχει έως σήμερα πληρώσει, αφού δεν έχει βρεθεί λύση για τα χρέη ουκρανικών επιχειρήσεων προς την Gazpron τους τελευταίους μήνες.
Ο λόγος που αυτό έχει την σημασία του είναι διότι αν διακοπεί η τροφοδοσία φυσικού αερίου προς την Ουκρανία, αυτό ενδεχομένως να διακόψει και την ροή προς την Ευρώπη.

Είναι κάτι που έχει γίνει και το 2009 και αναλυτές στην Ευρώπη φοβούνται ότι μπορεί να γίνει ξανά. 

Περίπου το 50% του φυσικού αερίου που κατευθύνεται στην Ευρώπη περνάει από την Ουκρανία.
Η Ευρώπη ουσιαστικά δεν έχει σχέση με την Ουκρανία.

Αγοράζει αέριο από την Ρωσία, και μέσω αγωγών μεταφέρεται στην Ευρώπη. Αλλά με την ρευστότητα στην Ουκρανία, κανείς δεν είναι σίγουρος τι επιφυλάσσει η επόμενη μέρα, διότι νομικά μιλώντας, κανείς δεν είναι πλέον εξασφαλισμένος με την Ουκρανία.
Η Ευρώπη βέβαια έχει πολλές εναλλακτικές επιλογές στην προσπάθεια της για απεξάρτηση από την Ρωσία, μεταξύ άλλων είναι να καίει λιγνίτη για τις ενεργειακές της ανάγκες.

Λίγο πολύ αυτό έχει κάνει τελευταία, καθώς η πυρηνική καταστροφή της Fukushima στην Ιαπωνία έχει ανεβάσει τις τιμές του LNG και πολύ μεγάλες ποσότητες κατευθύνονται πλέον προς την Ιαπωνία.

Γιώργος Καισάριος

Capital.gr