Είχα χθες βράδυ μια εκ βαθέων αναλυτική συζήτηση
με τον φίλο μου τον Παραβάτη, για τις πολιτικές εξελίξεις, και για τις επερχόμενες
εκλογές.
Όχι τόσο για τις αυτοδιοικητικές, που ποσώς μας ενδιαφέρουν, όσο για τις ευρωεκλογές,
που λόγω της κρίσης που ακόμη περνάμε είναι κι αυτές (όπως και οι προηγούμενες)
άκρως σημαντικές για τη συνέχεια.
Ή μάλλον για το ποίου είδους συνέχεια θέλουμε να
έχουμε ως χώρα.
Με τον Παραβάτη διαφωνούμε σε πολλά πράγματα,
πλην όμως συμφωνούμε απόλυτα στην ανεπάρκεια και επικινδυνότητα του Σύριζα, και
δη του Αλέξη του αγγλομαθή (αυτού με το στραβό το στόμα).
Και αν και προερχόμενος από την κεντροαριστερά,
είχα καταφέρει αργά αλλά σταθερά να τον πείσω για την αναγκαιότητα στήριξης του
Σαμαρά.
Και σε ένα βαθμό το είχα καταφέρει, αφού όντας
σκεπτόμενος είχε αντιληφθεί τι ακριβώς παίζεται, και πόσο απαραίτητος είναι ο
Σαμαράς για την συνεχιζόμενη πολιτική σταθερότητα και οικονομική μας ανάκαμψη…
Μέχρι που μπήκε στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ η σάρα
και η μάρα, με αποτέλεσμα ο φίλος μου, σκεπτόμενος γαρ, να κάνει πίσω και να
μου δηλώσει … ποταμίσιος.
Κάτι που είχα προβλέψει ότι θα γίνει σε
μεγαλύτερη κλίμακα, από αυτό εδώ το μπλογκ.
Ότι δηλαδή οι υποψηφιότητες Ράγιου, Ζαγοράκη,
Μαυρομμάτη και λοιπών, μπορεί να φέρουν τις ψήφους κάποιων Μάο Μάο, αλλά
δυστυχώς θα αποξενώσουν και θα στρέψουν αλλού αρκετούς σκεπτόμενους, που σε
αυτή τη φάση τους έχει ανάγκη ο Σαμαράς.
Φευ… οι σκεπτόμενοι τρομάξανε και την κάνουν για
αλλού.
Κάτι που καθημερινά επιβεβαιώνεται γύρω μου.
Διότι άψογη η Γιαννόπαπα, και προσωπικά θα της το
ρίξω μονοκούκι, αλλά ποιος την γνωρίζει;
Ενώ την Σπυράκη, τον Κίρτσο, τον Βουσμάνο κλπ τους
ξέρει και η κουτσή Μαρία, με αποτέλεσμα κάποιος μη νεοδημοκράτης που θέλει να
στηρίξει Σαμαρά, αυτό που βλέπει (χωρίς να το πολυψάξει) είναι οι μαϊντανοί...
και άρα την κάνει με πηδηματάκια, για να μην γίνει «συνένοχος στο έγκλημα», που
στη προκειμένη περίπτωση είναι να μας εκπροσωπούν στο Στρασβούργο κάποιοι
πολλαπλώς ανεπαρκείς (ας μη λέω ονόματα).
Τέλος πάντων… εγώ τα λέω και τα γράφω, αλλά
ποιος μ’ ακούει εκεί που πρέπει;
Κανείς!
Πάμε παρακάτω…
Οι γκαγκά και γενικά οι πρώην (βολεμένοι)
Πασόκοι πυκνώνουν τις τάξεις του Σύριζα.
Οι δε τελευταίοι των Μοϊκανών, παραμένουν στο
Πασόκ, που σήμερα είναι απλά μια συνιστώσα της Ελιάς, δίνοντας μάχες
οπισθοφυλακής με τους Παπανδρεϊκούς, και στηρίζοντας όπως όπως τον Μπένυ, που η
πολιτική του μοίρα στάθηκε ανάξια των φιλοδοξιών του.
Με αποτέλεσμα να εκλιπαρεί για ψήφους,
κινδυνολογώντας ότι αν εξαφανιστεί το ήδη ημιθανές κόμμα του, τότε θα
κινδυνέψει η κυβερνητική σταθερότητα.
Και άρα, κατά τον Μπένυ, όλοι μας θα πρέπει να
στηρίξουμε την Καϊλή, και τους άλλους αμετανόητους που παραμένουν στο άλλοτε
πανίσχυρο Πασόκ… ονειρευόμενοι επιστροφή στη κουτάλα.
Ξεχνώντας όμως να μας πει ότι κι αν ακόμη καταποντιστεί
στις κάλπες το Πασόκ, η κοινοβουλευτική του ομάδα παραμένει ενεργή, και μπορεί
να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει.
Και άρα εκεί θα φανεί το πολιτικό τους μέγεθος.
Και άρα έωλες οι «απειλές» απελπισίας του Μπένυ.
Από κει και πέρα, ο μεγάλος αστάθμητος
παράγοντας θα είναι το Ποτάμι, για την εκλογική ισχύ του οποίου σηκώνουν
άπαντες ψηλά τα χέρια, ακόμη και οι δημοσκόποι, οι οποίοι έχουν μπερδευτεί.
Εν κατακλείδι, αν νικήσει έστω και με διαφορά
τρίχας η ΝΔ, όλα βαίνουν καλώς, παίρνει τα επάνω του ο Σαμαράς, και ξεκινάει
ανανεωμένος την νέα προσπάθεια που έχει υποσχεθεί για μια νέα Ελλάδα.
Ο δε Τσίπρας θα είναι για λύπηση, αφού θα τον
φάνε τα συντρόφια του σε χρόνο ρεκόρ.
Κάτι ανάλογο θα συμβεί ακόμη και αν βγει μπροστά
ο Σύριζα, με διαφορά ως και 3-4 μονάδες.
Ο μόνος τρόπος για να διασωθεί ο Αλέξης, είναι
αν έχει χαζέψει εντελώς ο λαός μας και τον βγάλει πρώτο με μεγάλη διαφορά.
Κάτι που αποκλείω να γίνει.
Στην απευκταία περίπτωση που γίνει κάτι τέτοιο,
ή ο Αλέξης θα τηρήσει τις υποσχέσεις του και θα πάμε για σοβαρές εθνικές και άλλες περιπέτειες,
ή θα αποδειχτεί τζούφιος και γιαλαντζί επαναστάτης,
και τότε θα κινδυνεύσει να την κάνει νύχτα από καμιά ταράτσα με ελικόπτερο,
αφού η οργή των πουλημένων ψηφοφόρων του θα είναι εκρηκτική.
Εν ολίγοις, και σε γενικές γραμμές, προβλέπω
επικράτηση του Σαμαρά, και μια ευνοϊκή μετεξέλιξη της χώρας σε κάτι καινούργιο
και σαφώς πιο αποτελεσματικό.
Οπότε, και για να το κλείνω, ιδού τα ποσοστά που
προβλέψαμε πάνω στα τσίπουρα με τον Παραβάτη, και επειδή σκρίπτα μάνεντ, τα
δημοσιεύω για να μένουν παρακαταθήκη, και εδώ είμαστε στις 26 του μηνός να τα
ξαναδούμε στη πράξη…
Έχουμε λοιπόν και λέμε:
Ο Παραβάτης
προβλέπει για τις ευρωεκλογές τα εξής ποσοστά:
ΝΔ
26%
Σύριζα
25%
Ποτάμι
10%
Χ.Α.
9%
Ελιά
7%
ΚΚΕ
6%
Αν.Ελ.
5%
ΔΗΜΑΡ 3%
Κατσανέβας, Πολύδωρας, Καζάκης, και λοιποί
περίεργοι 9%
Όσο για εμένα, προβλέπω:
ΝΔ
24%
Σύριζα
23%
Ποτάμι
15%
Χ.Α.
8%
ΚΚΕ
6.5%
Ελιά
5.5%
ΔΗΜΑΡ 5%
Αν. Ελ.
4%
Λοιποί περίεργοι 9%
Να σημειώσουμε πως αν τυχόν συμβεί κάποιο «πολιτικό»
ή άλλο ατύχημα (μαύρος κύκνος) ως την 25η Μαίου, τότε τα παραπάνω δεν ισχύουν.
Όπως επίσης θα πρέπει να δούμε τι μέλει γενέσθαι όσον αφορά στην
συμμετοχή η μη της Χ.Α. στις εκλογές, αφού όλα είναι ρευστά σε αυτό το μέτωπο.
Με σαμαρικούς χαιρετισμούς…
Strange Attractor
Σαν πολύ απαγοητευμένο σε βλέπω και πολύ ... αισιόδοξο για το Ποτάμι. Βολεύει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τα ποσοστά που δίνεις δεν κάνεις λάθος, απλά λες ψέμματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε ο Σαμαράς δεν τα πιστεύει αυτά τα ποσοστά. χαχαχαχ
Να κάνω και τις δικές μου προβλέψεις; ΝΔ 25, ΣΥΡΙΖΑ 27, ΠΟΤΑΜΙ 11, ΧΑ 10, ΕΛΙΑ 6, ΚΚΕ 7, ΑΝΕΛ 4, ΔΗΜΑΡ 2, ΛΟΙΠΟΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ 8.
ΑπάντησηΔιαγραφή