Λαέ ντροπή σου για την εκλογή σου…

Το πολυαναμενόμενο έργο «Η Κεντροαριστερά» κάνει πρεμιέρα στις 26 Μαΐου. Το συμπεραίνω επειδή τελευταία αρκετοί, ο ένας μετά τον άλλον, σπεύδουν να πιάσουν θέση, αφήνουν το σακάκι τους στην καρέκλα, λένε στον διπλανό ένα «έρχομαι, κράτα μου τη θέση» και τρέχουν για ενισχύσεις.

Ενδεχομένως η ταινία να τελειώσει χωρίς να έχουν δει ούτε ένα καρέ της και να πλασαριστούν στην καρέκλα λίγο πριν ανάψουν τα φώτα έχοντας άποψη για το έργο.

Γνωρίζω κριτικούς κινηματογράφου –«προοδευτικούς» πάντα εννοείται - που σταδιοδρόμησαν τοιουτοτρόπως.

Πλησιάζει η πρεμιέρα, όλο αυξάνονται οι θεατές.

Από τον κ. Κουβέλη με την κ. Κοππά και τη ΔΗΜΑΡ τους μέχρι τον κ. ΓΑΠ, τον κ. Λοβέρδο και τις παρέες που ντύθηκαν «πολιτική κίνηση» και συγκρότησαν την «ΕΛΙΑ» όλοι σπεύδουν να πιάσουν θέση για την επικείμενη συζήτηση.

Έχουν μάλιστα έτοιμη και την ημερήσια διάταξη. Θα είναι βέβαια με «προοδευτικό πρόσημο» και θα έχει προηγηθεί προσεκτικό face control για το ποιοι θα συμμετάσχουν.

Τίποτα δηλαδή δεν έχει αλλάξει από τον παλιό καλό καιρό που τσακώνονταν στα κομματικά λαγούμια περί «ανανέωσης» ή «ορθοδοξίας» του αριστερού κινήματος, ενώ έξω πλημμύριζε τις πλατείες το πράσινο πλαστικό σημαιάκι.

Είναι έτοιμοι να διασταυρώσουν ξανά τα μαλακά πλέον ξίφη τους, για το πώς θα έπρεπε να είχε γυριστεί η ταινία, με πρωταγωνιστή Σουλτς ή Φέρχοφσταντ, Μπόμπιο ή Γκίντενς, ενώ απέξω θα καλπάζουν οι παράφρονες γαλάζιοι, μαύροι και κόκκινοι καβαλάρηδες.

Τελευταίος προσήλθε και ο κ. Βενιζέλος να μας θυμίσει αείμνηστους δημιουργούς μας και να θέσει το ακροατήριο προ των ευθυνών του: « Ή εγώ ή το χάος» μας είπε, προσαρμόζοντας στο σήμερα το αξέχαστο σύνθημα των ΚΝΙτών της γενιάς του που μετά τις εκλογές του ’77 φώναζαν «ΛΑΕ ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΣΟΥ»!

Πράγματι ο λαός, όπως και ο θεατής, χρειάζονται μάλωμα όταν δεν καταλαβαίνουν «το μεγαλείο της δημιουργίας σου».

Τον ευχαριστούμε που διέλυσε και τις τελευταίες αμφιταλαντεύσεις μερικών από εμάς.

Μοναδική πλέον ελπίδα η κάλπη στις 25 Μαΐου να βγάλει ακόμα πιο ισχυρό το ΠΟΤΑΜΙ ώστε αυτό να αναδειχθεί στην κύρια δύναμη του χώρου της κοινής λογικής για να συνεχίσει αυτό που μέχρι τώρα έκανε.

Να αγνοήσει δηλ. προσκλήσεις και καλέσματα από τέτοιους ομοτράπεζους για «ισότιμους διαλόγους» με «προοδευτικά πρόσημα» και να παραμείνει, καταπώς του καταλογίζουν, «απολιτίκ» και «χωρίς θέσεις».

Ας τα χαρίσει στους «υπερπολιτίκ» και πλήρεις «θέσεων» οι οποίοι μας έφεραν εδώ που βρισκόμαστε χωρίς να έχουν αρθρώσει ως τώρα μια λέξη αληθινής αυτοκριτικής και συγγνώμης.

Και ας φτιάξει εξαρχής το δικό του πολιτικό αλφάβητο.

Σε διαφορετική περίπτωση αυτό που προτείνουν ως «διάλογο» οι παλιές αυτές «πολιτίκ» καραβάνες, είναι ο τρόπος τους να σε κάνουν μια χαψιά.

Αφήνοντάς σε μάλιστα να πιστεύεις ότι τους καταβρόχθισες.

Σωτήρης Γκορίτσας

Athens Voice