Στην Ελλάδα…

Το παρακάτω κείμενο είναι σχόλιο του «Πίθηκα» σε ανάρτηση του Antinews,  που νομίζω πως μας περιγράφει με ακρίβεια.

Στην Ελλάδα:
1.)Αν είσαι ελεύθερος επαγγελματίας, σε θεωρούν απατεώνα.
2.)Αν είσαι επιστήμονας, σε θεωρούν φαντασμένο που σε σπούδασαν με τους δικούς τους φόρους, και όχι με τα 20αρια σου στις Πανελλαδικές.
3.)Αν είσαι ιδιωτικός υπάλληλος, σε θεωρούν τσιράκι του καπιταλισμού και ανίκανο που δεν "τρούπωσες" κι εσύ στο Δημόσιο…

4.)Αν είσαι στρατιωτικός, σε θεωρούν χουντικό και απαιτούν η προσωπικότητα και ο λόγος σου να τελειώνουν στην πύλη του στρατοπέδου.
5.)Αν είσαι εφοπλιστής , σε θεωρούν μεγάλο λαμόγιο που πίνεις το αίμα της κοινωνίας.
6.)Αν είσαι ξενοδόχος, σε θεωρούν παρτάκια επιχειρηματία που ψευτοδουλεύεις.
κλπ.

Αντιθέτως, στην Ελλάδα υπάρχουν τρεις κατηγορίες πολιτών που δεν τις αγγίζει κανείς και ενίοτε αγιοποιούνται από την κοινή γνώμη:
1.)Οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Πρόκειται για άτομα της ήσσονος προσπάθειας και μικροαστούς αφισοκολλητές που αγνοούν τις λέξεις ευγένεια, αγώνας και προσφορά και όμως αν τους αγγίξεις ξεσηκώνεται ο ντουνιάς.
2.)Οι αγρότες-κτηνοτρόφοι.
Πουθενά στον κόσμο δεν θα βρεις πιο ευτραφείς αγρότες από ότι στην Ελλάδα.

Στα χέρια δεν έχουν κάλλους, στα πόδια δεν έχουν κρυοπαγήματα, στην πλάτη δεν έχουν τσιμπήματα από έντομα, αλλά έχουν από τα πιο ακριβά τζιπάκια, σπίτια που μοιάζουν με τις βίλες της Βούλας και άπλετο ζεστό χρήμα στην άκρη από τις παχυλές επιχορηγήσεις της ΕΕ.

Από μαγκιά σκίζουν, στο κλείσιμο των δρόμων με τρακτέρ έχουν την πρωτοκαθεδρία και αποτελούν εδώ και χρόνια τον καλύτερο εργοδότη των λαθρομεταναστών.
3.)Τελευταίοι και καλύτεροι, οι συνταξιούχοι μας...
Στην Ελλάδα ο μέσος συνταξιούχος είναι 58 χρονών, συνήθως πρώην δημόσιος υπάλληλος και κύριος των πιο αντιπαραγωγικών επενδύσεων(πχ εξοχικά, ομόλογα δημοσίου, στεγαστικά δάνεια).
Μέσα στα 3.000.000 συνταξιούχους που καλούνται να θρέψουν 2.000.000 εργαζόμενοι θα βρεις από εύθυμες αλλοδαπές χήρες μέχρι 25αρες άγαμες θυγατέρες που εξασφαλίστηκαν από το Ελληνικό Δημόσιο λόγω ενός καλού γάμου.

Από 50ηδες πρώην υπαλλήλους ΔΕΚΟ με σκανδαλώδεις εθελουσίες μέχρι Αεροπαγίτες με 3 παχυλά εφάπαξ.

Από πρώην μπαταχτσήδες ανασφάλιστους μέχρι αιώνιους ανέργους που απλά κατάφεραν και έμειναν ζωντανοί μέχρι την κρίσιμη ηλικία συνταξιοδότησης, που το Ελληνικό Ασφαλιστικό Σύστημα ακόμη δεν έχει προσδιορίσει.
Κι όμως, ενώ η μαύρη τρύπα των ασφαλιστικών ταμείων απειλεί την ύπαρξη της Ελλάδας, δυστυχώς μέσα στις τόσες μεταρρυθμίσεις, οι όποιες μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό είναι αμελητέες.
Ως πολίτες του 21ου αιώνα, ως ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας που στηρίζουμε την προσπάθειά της απέναντι στους ψυχοπαθείς λαϊκιστές και στους λαοπλάνους, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ τον άμεσο εξορθολογισμό του ασφαλιστικού συστήματος και την εύλογη οριοθέτηση του ποσοστού επί του ΑΕΠ που μπορούν να τρωγοπίνουν οι συνταξιούχοι με το δικό μας ιδρώτα.
Πχ αντί να ξοδεύουμε το 40% του ΑΕΠ σε συντάξεις , μπορούμε να το θέσουμε στο 8%, που μάλιστα είναι και πιο πάνω από το μέσο όρο των λοιπών κρατών της υφηλίου.
Ας φάνε από αυτό και σε όσους φτάσει!
Δεν αντέχουμε πια να ταϊζουμε το κηφηναριό των συνταξιούχων.
Θέλουμε οι φόροι μας να πηγαίνουν σε παραγωγικές επενδύσεις και όχι στο βρόντο!

Πίθηκας