Πως λύνεται το πρόβλημα των ταμείων σε τέσσερις ημέρες…

Το θέμα με το αναλογιστικό έλλειμμα και τα ασφαλιστικά ταμεία στην Ελλάδα του 2014 είναι ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της οικονομίας και της κοινωνίας. Το έλλειμμα ανάλογα με το πόσο θα μειωθούν οι συντάξεις ή η ανεργία, κυμαίνεται ανάμεσα στα 200 και τα 600 δισεκατομμύρια ευρώ για την επόμενη 30ετία.

Ήδη το κράτος αναγκάζεται να συμπληρώνει με έσοδα από φόρους, τα χρήματα που μαζεύονται με τις εισφορές, για να πληρώνονται οι συντάξεις.

Ουσιαστικά τις σημερινές συντάξεις τις πληρώνουν εν μέρει οι φορολογούμενοι, στο ποσόν περί των 10 δις από τα 27 δις που δίδονται σε συντάξεις ετησίως.

Αν υπολογίσουμε από τα πρόσφατα στοιχεία του συστήματος ΗΛΙΟΣ, περίπου 2 δισεκατομμύρια το χρόνο δίνονται σε συνταξιούχους κάτω των 55 ετών, ενώ ως την ηλικία των 65 δίδονται άλλα 7 δις.

Σύνολο η Ελλάδα πληρώνει όσο 3 ΕΝΦΙΑ ετησίως, ή άνω από 7,5-πλάσια από όσο ήταν το Πρωτογενές Πλεόνασμα του 2013 (€1,2δις), σε συνταξιούχους που είναι κάτω από την ηλικία που μπορεί κάποιος να βγάλει νόμιμα σύνταξη σήμερα...
Αν υπολογιστούν και οι 300.000 που έχουν κάνει αίτημα συνταξιοδότησης και καθυστερούν να βγουν οι συντάξεις τους, πιθανά το σύνολο να ξεπερνάει τα 10 δις ετησίως, για συνταξιούχους κάτω από το ηλικιακό όριο της συνταξιοδότησης, που είναι περίπου ίσο με το ποσόν που συνεισφέρει το κράτος σήμερα από φόρους στο συνταξιοδοτικό.
Αν συνεχίσουμε να έχουμε τα ίδια ποσά εσόδων από εισφορές, και εξόδων σε συντάξεις, δηλαδή χονδρικά 17 δις είσπραξη εισφορών και 27 δις απόδοση συντάξεων, το αναλογιστικό μας έλλειμμα στην 30ετία θα είναι 300 δισεκατομμύρια ευρώ!

Φυσικά, ο πληθυσμός μας γερνάει, η ανεργία καλπάζει κοντά στο 30%, και οι μισθοί πέφτουν.

Το 600 δις φαντάζει ρεαλιστικά απειλητικό.
Έτσι είναι ξεκάθαρο γιατί τόσο μανιωδώς το κράτος προσπαθεί να καλύψει αυτό το ετήσιο αναλογιστικό έλλειμμα των 10 δις ετησίως, μειώνοντας τις εκροές του ασφαλιστικού συστήματος (διακοπή συντάξεων θυγατρικής αγαμίας και ψευδούς αναπηρίας και οριζόντιες περικοπές) ενώ η συλλογή των εισφορών επί δικαίων και αδίκων γίνεται πλέον με ναζιστική εμμονή.

Ενώ σύμφωνα με το μνημόνιο και το κοινό περί δικαίου αίσθημα, το κράτος θα έπρεπε να είχε μειώσει τις εισφορές των αυτασφαλισμένων αναλογικά και την πτώση της ιδιωτικής οικονομίας, και τις συντάξεις επίσης, δεν το έκανε.

Οι μειώσεις ήσαν πολύ μικρότερες, ενώ οι αυτασφαλισμένοι που αδυνατούν να πληρώσουν τις υψηλές εισφορές ξεπερνούν τους 450.000 οι οποίοι συνεχίζουν μάλιστα να χρεώνονται για υπηρεσίες υγείας στις οποίες όμως τους απαγορεύεται η πρόσβαση παρανόμως και αντισυνταγματικά.
Το πρόβλημα είναι περίπλοκο, και κατά κύριο λόγο το κράτος αυθαιρετεί ενάντια στους αυτασφάλιστους, συνεισφέροντας τερατωδώς περισσότερους πόρους ανά συνταξιούχο και σε απόλυτους αριθμούς σε ευγενή ταμεία όπως των ΟΤΕ/ΔΕΗ (12-17 χιλιάδες ετησίως ανά συνταξιούχο), ενώ στους αυτασφάλιστους, αν δεν κάνω λάθος, θα δώσει λιγότερο από το 1/5 ανά συνταξιούχο σε συμπλήρωμα.

Το αποτέλεσμα είναι η υπερχρέωση των αυτασφαλισμένων, χωρίς κανένα πραγματικό όφελος για το κράτος, αφού οι αδυνατούντες να πληρώσουν απλά δεν πληρώνουν.
Έτσι συσσωρεύεται ένα έλλειμμα από τη μια πλευρά, και ένα ιδιωτικό χρέος από την άλλη προς τα ταμεία.

Έως 450.000 ασφαλισμένοι στα ταμεία αυτασφάλισης (ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ), σήμερα αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις υπέρογκες εισφορές λόγω μείωσης της δουλειάς τους, και ως τιμωρία μάλιστα έχουν εξαιρεθεί από την πλουτοπαραγωγική διαδικασία της χώρας.
Ταυτόχρονα, απειλούνται με κατασχέσεις της πρώτης κατοικίας τους και των λογαριασμών τους, καθώς και εμποδίζονται να δραστηριοποιηθούν επαγγελματικά λόγω μη ενημερότητας.
Στις περισσότερες χώρες βέβαια, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες είτε δεν πληρώνουν καθόλου εισφορές αν έχουν κάτω από ένα συγκεκριμένο εισόδημα (πχ στην Πορτογαλία αν έχεις εισόδημα ως ελεύθερος επαγγελματίας κάτω από το 6πλάσιο του βασικού μισθού, δεν πληρώνεις τίποτα), είτε πληρώνουν αναλογικά με το εισόδημά τους.
Στην Ελλάδα, το κράτος ζητάει συγκεκριμένο ποσόν εισφοράς ανάλογα με τα χρόνια που δουλεύει κάποιος, ανεξάρτητα αν βγάζει λιγότερο ή περισσότερα από όσα πριν 3, 5, 10 χρόνια.
Το αποτέλεσμα είναι σε όσους δουλεύουν μια 20ετία και πάνω, το κράτος να ζητάει από κάθε μικρομεσαίο όσο τα καθαρά ενός βασικού μισθού, δηλαδή 450 ευρώ το μήνα κεφαλικό φόρο.
Δεδομένων των περιστάσεων, είναι τό ίδιο ως να ζητάει από έναν άνεργο πρώην μισθωτό, ο οποίος δεν δικαιούται και επίδομα ανεργίας, να πληρώνει στο κράτος 450 ευρώ το μήνα, ακόμα και όταν ο μισθός του έχει παύσει καθώς δεν έχει πια δουλειά.
Όχι μόνο δεν μείωσε το κράτος τις εισφορές, με την ευλογία της τρόικας, όπως ήταν μνημονιακή υποχρέωση, αλλά και συνέχισε να υπολογίζει στα ποσά των οφειλών και υπηρεσίες που δεν παρασχέθηκαν, δηλαδή την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Όλα τα παραπάνω μπορούν να λυθούν σε 4 ημέρες, ή λιγότερο!
Αρκεί να υπάρξει πολιτική βούληση.
Η ταλαιπωρία και αδικία κατά εκατομμυρίων Ελλήνων με διώξεις και υπερφορολόγηση, και κατασχέσεις περιουσιών καθώς και ποινικές διώξεις, είναι επιλογή της τρόικας και των κυβερνώντων ώστε να συνεχίσουν να δίνουν συντάξεις σε ανθρώπους που δεν τις δικαιούνται, αλλά ανήκουν στο πελατολόγιο των κυβερνώντων.
Πάμε άλλη μία, όσο πιο απλά μπορώ: Η Ελλάδα και οι Έλληνες υποφέρουν, ώστε μια μικρή μερίδα ανθρώπων (συνταξιούχοι κάτω των 65 ετών) να συνεχίζει να εισπράττει τεράστιες συντάξεις σε ηλικίες που όλοι οι υπόλοιποι υποχρεούμεθα να δουλεύουμε.
Δεδομένου του γεγονότος ότι οι συντάξεις στην Ελλάδα είναι αναδιανεμητικές, δηλαδή δίνω τις εισφορές της Μαίρης στον Πέτρο ως σύνταξη, και επειδή τα ταμεία άδειασαν με το PSI αλλά και λόγω του ότι πάντα έδιναν μεγαλύτερες συντάξεις από τις εισφορές του καθενός, δεν τίθεται θέμα κανείς να πληρωθεί αδίκως λιγότερα από όσα έβαλε στο σύστημα. Και απλά αν υπάρχει πρόβλεψη για μεγαλύτερη σύνταξη σε όσους έβαλαν πραγματικά πολλά χρήματα στο σύστημα, τότε θα λυθεί εκ των προτέρων το θέμα.
Η λύση τόσο του ασφαλιστικού όσο και του αναλογιστικού ελλείμματος μπορεί να δοθεί σε 4 ημέρες, καθώς όλα τα στοιχεία βρίσκονται στο ΗΛΙΟΣ του Υπουργείου Εργασίας και στη ΓΓΠΣ του ΥΠΟΙΚ.
Ημέρα Πρώτη: Το ΥΠΟΙΚ βλέπει πόσοι συνταξιούχοι έχουν εισοδήματα επιπρόσθετα των συντάξεων, όπως με τις άγαμες θυγατέρες. Στέλνει τα στοιχεία αυτά στο Υπουργείο Εργασίας, μαζί με το ποσόν του συνολικού εισοδήματος πλην της συντάξεως.
Ημέρα Δεύτερη: Το Υπουργείο Εργασίας μηδενίζει τις συντάξεις κάτω των 55 ετών εκτός από εκείνες για αναπηρία, και μειώνει τις συντάξεις σε όλους τους υπόλοιπους που είναι κάτω των 65 ετών, ώστε να έχουν μέγιστη σύνταξη 700 ευρώ το μήνα αν δεν έχουν κανένα άλλο εισόδημα, ενώ αν έχουν τότε το συμπληρώνει ως τα 700 ευρώ.

Κατόπιν απελευθερώνει την νόμιμη εργασία σε συνταξιούχους που σήμερα απαγορεύει.

Με μείωση της σύνταξης όμως μόνο κατά το ήμισυ του πιθανού φορολογημένου εισοδήματος από εργασία, που σήμερα εργάζονται έτσι κι αλλιώς με "μαύρα".
Αντίστοιχα στους άνω των 65 ετών, μειώνει τη σύνταξη ώστε να μην ξεπερνάει το πλαφόν των 1200 ευρώ, όμως όποιος έχει άλλο εισόδημα, μειώνει το ποσόν της σύνταξης αναλογικά με εισοδηματικά κριτήρια.

Εφόσον μιλάμε για αναδιανομή, δεν είναι λογικό να παίρνεις από τους φτωχούς, για να δίνεις παραπάνω σε όσους ζουν από τα λεφτά των φτωχών χωρίς να δουλεύουν, και μάλιστα αν έχουν και πρόσθετο εισόδημα!

Κοινωνική Δικαιοσύνη! Εισοδηματικά κριτήρια!
Καταργεί το μηχανισμό για το συνταξιοδοτικό κομμάτι των ταμείων για μείωση του κόστους του κράτους κατά 1-2 δις ετησίως, και πλέον την απόδοση των συντάξεων κάνει το ΥΠΟΙΚ είτε ως πληρωμή στους λογαριασμούς των συνταξιούχων, είτε ως συμψηφισμό με φόρους για το υπόλοιπο εισόδημά τους.
Το κόστος συνταξιοδοτήσεως μειώνεται από 2 δις στους συνταξιούχους κάτω των 55 στα 200-300 εκατομμύρια, και στους 55-65 στα 2,5-3 δις μέγιστο, ενώ στους άνω των 65, μειώνεται από 17 δις ετησίως στα 7-9 δις.

Σύνολο συντάξεων προς πληρωμή ετησίως: 10-12,5 δις από τα 27 που αναδιανέμει σήμερα.
Ημέρα Τρίτη: Ξεχωρίζει η εισφορά υγείας από τη συνταξιοδοτική, ώστε να καλύπτει τα 5 δις του κόστους της υγείας που θα μαζεύει το ΥΠΟΙΚ και θα αποδίδει απευθείας στο Υπουργείο Υγείας.

Το ύψος των σημερινών εισφορών υγείας του ΟΓΑ στα 680 ευρώ ετησίως είναι μια καλή στόχευση.
Το κράτος καταργεί τελείως την συνταξιοδοτική εισφορά (όπως συμβαίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο) και όλοι πλέον οι εργοδότες δίνουν στο χέρι του εργαζόμενου το σύνολο του μικτού μισθού πλην φόρων και της μικρής εισφοράς υγείας που αποδίδει κατευθείαν στο ΥΠΟΙΚ για δρομολόγηση στο Υπουργείο Υγείας.

Η οικονομία εκτοξεύεται, και η ανεργία μειώνεται κατακόρυφα, αυξάνοντας σημαντικά τα έσοδα του κράτους από φόρους εισοδήματος μισθωτών αλλά και εργοδοτών.
Τα 10 δις που ήδη δίνει το κράτος, και οι νέοι φόροι από τη ραγδαία ανάπτυξη της οικονομίας χωρίς ασφαλιστικές εισφορές, υπερκαλύπτουν τα 2,5 δις από τα 10 που δίνει σήμερα το κράτος.

Ας μη ξεχνάμε και την εξοικονόμηση 1-2 δις από την κατάργηση των ταμείων και τους ταλαιπωρίας όλων από αυτά.

Η ανεργία καταπολεμάται, οι τιμές όλων των προϊόντων που κατασκευάζονται στην Ελλάδα πέφτουν, οι εξαγωγές αυξάνονται.
Ημέρα Τέταρτη: Μετατρέπονται όλα τα ταμεία αυτασφάλισης σε ανταποδοτικά και συμπληρωματικά/επικουρικά ταμεία.

Οι οφειλές διαγράφονται, καθώς η οφειλή σε ένα ανταποδοτικό σύστημα είναι προς εαυτόν.

Οι ποινικές διώξεις και οι κατασχέσεις ακυρώνονται όλες.
Όσα πληρώσει καθένας στο σύστημα, τόση πρόσθετη σύνταξη θα λάβει, όποτε θέλει ανάλογα με το κεφάλαιο που έχει συσσωρεύσει, με μια ελάχιστη μηνιαία σύνταξη αξιοπρεπούς διαβίωσης που θα εγγυάται και θα πληρώνει το κράτος, όπως παραπάνω, που θα καλύπτει η κοινωνία με τους φόρους της.

Οι συμπληρωματικές συντάξεις δεν θα λαμβάνονται υπόψιν για τον υπολογισμό του εισοδήματος από το ΥΠΟΙΚ, ώστε να δοθεί τεράστιο κίνητρο για ασφαλιστικές αποταμιεύσεις.

Επίσης έτσι μπορούν να επανέλθουν στην παραγωγική οικονομία 450.000 οι Έλληνες που σήμερα διώκονται.
Τα παραπάνω λύνουν δε σε 4 ημέρες όλα τα προβλήματα τόσο του αναλογιστικού ελλείμματος, όσο και της υπερφορολόγησης, όσο και των χαμηλών μισθών, όσο και της ανεργίας, όσο και της εξαγωγικής ανταγωνιστικότητας των Ελληνικών προϊόντων, όσο και της ελκυστικότητας της χώρας για μεγάλες επενδύσεις σε βιομηχανικές μονάδες μεταποίησης και επεξεργασίας πρώτων υλών, όσο και της δυνατότητας παροχών τεκνοποίησης για να αμβλύνουμε το δημογραφικό!
Το κόστος των τουριστικών υπηρεσιών πέφτει κατακόρυφα καθώς έχουν μεγάλο ποσοστό εργασιακού κόστους, και οι τιμές των τουριστικών πακέτων της Ελλάδας μειώνονται επιτρέποντας στον Ελληνικό τουρισμό να εκτοξευτεί!
Το παραπάνω μείγμα είναι αναπτυξιακά εκρηκτικό!
Με αυτό το μέλλον των επόμενων γενεών των Ελλήνων διασφαλίζεται!
Η Ελλάδα γίνεται ξανά μια χώρα ευτυχισμένων ανθρώπων με δουλειές σε ελάχιστο χρόνο!
Περισσεύουν πόροι από την φορολόγηση της ανάπτυξης για μελλοντική επέκταση σε ελάχιστο εγγυημένο εθνικό εισόδημα!

Και όλα αυτά χωρίς ένα ευρώ από την Ευρώπη.
Με αύξηση του ΑΕΠ αντί για μείωση, λόγω της ανάπτυξης και των νέων επενδύσεων.

Το ερώτημα είναι, τολμάει κανείς;

Αγης Βερούτης 

Capital.gr