Οι Φωτόπουλοι της ζωής μας…

Στην Ελλάδα, όπως  όλα τα πράγματα, έχει ξεφτιλιστεί και ο άλλοτε ιερός θεσμός του συνδικαλισμού.

Και δεν χρειάστηκε ιδιαίτερη προσπάθεια για να γίνει κάτι τέτοιο.

Άρκεσαν μια δυο δεκαετίες πλήρους ισοπέδωσης των πάντων, προκειμένου και αυτή η ευγενής κατάκτηση του εργαζόμενου ανθρώπου να καταλήξει στη χώρα μας ένας ακόμη τραγέλαφος.

Με κύριο εκπρόσωπό του τον πολύ … Φωτόπουλο, που αποτελεί ίνδαλμα για άλλους λιγότερο προβεβλημένους συνδικαλιστές.

Έτσι, η συνδικαλιστική ιδιότητα έγινε διαβατήριο για προσωπικές φιλοδοξίες, η συνδικαλιστική δραστηριότητα ταυτίστηκε με παραγοντισμούς και πλούσια ζωή κάποιων εις βάρος του συνόλου, και γενικά σήμερα συνδικαλισμός σημαίνει αναχρονισμός, άρνηση, και κυρίως προστασία και κάλυψη των συντεχνιών, και της κάθε είδους παραβατικής συμπεριφοράς των μελών τους, αφού το ένα χέρι νίβει το άλλο, και τα δυο μαζί … φτύνουν τη κοινωνία…

Και δεν είναι τυχαίο ότι ο στρεβλός αυτός συνδικαλισμός άνθησε και μεγαλούργησε κυρίως στον δημόσιο τομέα μας, όπου η ατιμωρησία αποτελεί κεκτημένο δημοκρατικό δικαίωμα, και όπου οι μεγαλοσυνδικαλιστές απολαμβάνουν εξουσίες, τιμές, και προνόμια μεγαλύτερα των εκάστοτε υπουργών, όντας πολλές φορές ισόβιοι, και πάντα ανεξέλεγκτοι.

Και όλα αυτά με αντάλλαγμα την πώληση προστασίας στους διάφορους ανεπαρκείς, στους αργόμισθους, και γενικά σε όσους ψηφοφόρους τους χρήζουν προστασίας από την… πραγματικότητα.

Ο συνδικαλισμός εν ολίγοις έγινε μια αναχρονιστική δύναμη που αυτοτροφοδοτείται, και που δεν είναι πλέον τίποτα άλλο παρά μια ακόμη (ισχυρή) τροχοπέδη στην όποια πρόοδο.

Για αυτό πάμε κατά διαόλου, και για αυτό έχουμε το δημόσιο που έχουμε.

Και για αυτό εν όψει καύσωνα η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ απειλεί να κατεβάσει τους διακόπτες, διότι όπως είπε εκπρόσωπός της σε πάνελ «ο Σαμαράς κατέβασε τον διακόπτη της δημοκρατίας»!!!!!!

Ένα μικρό παράδειγμα των παραπάνω είναι κι αυτό που είδαμε ντάλα καλοκαιριάτικα πριν από μερικές μέρες, όπου οι αντίστοιχοι «Φωτόπουλοι» των αεροδρομίων προκήρυξαν 48ωρη απεργία όχι για κανέναν σοβαρό λόγο, αλλά διότι «πρέπει η ΥΠΑ να χρηματοδοτηθεί άμεσα και να εκπονήσει ένα μακροπρόθεσμο υλοποιήσιμο σχέδιο ανάπτυξης…. μπλα μπλα».

Τώρα το ανακάλυψαν… εν μέσω φουλ τουριστικής σεζόν.

Απειλούν μάλιστα με μηνύσεις τον αρμόδιο υπουργό, ο οποίος παρεμπιπτόντως είναι κι αυτός (όπως και οι ίδιοι)  προερχόμενος από το βαθύ Πασόκ. Αλλά μάλλον δεν τους είναι πλέον χρήσιμος, αφού τώρα αλληθωρίζουν προς Αλέξη μεριά.

Περίεργα πράγματα. 

Τελικά η απειλή της απεργίας δεν πραγματοποιήθηκε και αυτό διότι ο εν λόγω υπουργός τους έκανε μια αριστοτεχνική τρίπλα, μη προσφεύγοντας στη δικαιοσύνη προκειμένου να κηρυχτεί παράνομη και καταχρηστική η απεργία, οπότε τους στέρησε το δικαίωμα να το παίξουν επαναστάτες (εκ του ασφαλούς) και άρα ανέκρουσαν πρύμνα, μαζεύοντας τα, και απλά απειλώντας την πολιτική ηγεσία με κατάρες και  μηνύσεις!

Μιλάμε για τους ίδιους «αγωνιστές» που δεν διστάζουν να προπηλακίσουν συναδέλφους τους, όταν εκείνοι δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις τους…

Πίσω όμως απ όλα αυτά τα παιχνίδια επαναστατικής γυμναστικής, πέρα από το φλερτ προς τον Τσίπρα, είναι και κάτι άλλο πολύ πιο σοβαρό.

Το σχέδιο της κυβέρνησης να ιδιωτικοποιηθούν κάποια  αεροδρόμια της χώρας. Όπως έγινε με το «Ελ. Βενιζέλος» το 2001, το οποίο έκτοτε βραβεύεται συνεχώς.

Και το σχέδιο αυτό είναι του Πασόκ, άσχετα αν τότε (επί ΓΑΠ και Ρέπα) δεν εξέφραζαν καμία αντίρρηση  οι συνδικαλιστές αυτοί.

Σήμερα όμως ξεσαλώνουν.

Εναντίον των κακών ιδιωτών που θα πάρουν τα ασημικά μας, και θα στερήσουν τον λαουτζίκο από τα δωρεάν και δημόσια αεροδρόμια.

Λες και τα εισιτήρια είναι κι αυτά τσάμπα.

Ξεχνώντας τεχνηέντως, η αγνοώντας λόγω ασχετοσύνης ότι αυτό που ισχύει στα σημερινά δημόσια αεροδρόμια είναι ούτως ή άλλως προς όφελος των «κακών» ιδιωτών, τους οποίους ο (φορολογούμενος) λαός επιδοτεί από το υστέρημά του.

Για να το πω απλά, στα ιδιωτικά αεροδρόμια όλου του κόσμου, οι αεροπορικές εταιρίες, οι εταιρίες χάντλινγκ, και γενικά όλοι οι ιδιώτες που δραστηριοποιούνται εκεί, πληρώνουν χρυσάφι τα πάντα.

Και αυτό είναι λογικό αφού ως επιχειρηματίες κερδοσκοπούν.

Πληρώνουν την χρήση του αεροδρομίου, την στάθμευση των αεροπλάνων, τους χώρους που έχουν για γραφεία, για γκισέ, τους ιμάντες μεταφοράς αποσκευών, τα ραντάρ, τις εν γένει υποδομές, κλπ. κλπ.

Και τα πληρώνουν πανάκριβα.

Στα δικά μας δημόσια αεροδρόμια (πλην Αθηνών που είναι ιδιωτικό) όλα αυτά τους παραχωρούνται από το κράτος σχεδόν δωρεάν, ή με ένα γελοία χαμηλό συμβολικό τίμημα.

Τα δε αεροσκάφη πηγαινοέρχονται κι αυτά σχεδόν τσάμπα, αφού έχουμε τα χαμηλότερα αερολιμενικά τέλη της Ευρώπης, χώρια που εδώ και μερικά χρόνια με πολιτικές αποφάσεις καταργούνται ή μειώνονται στο μισό τα διάφορα ούτως ή άλλως πάμφθηνα τέλη χρήσης των κρατικών αερολιμένων προκειμένου να ελκύσουμε τουρισμό.

Ναι αλλά οι ιδιωτικές εταιρίες συνεχίζουν να κερδίζουν, κάνοντας σχεδόν δωρεάν χρήση των υποδομών των αεροδρομίων, τις οποίες οι φορολογούμενοι συνεχίζουμε να πληρώνουμε πανάκριβα.

Οπότε έχουμε το εξής παράλογο: Οι σοσιαλισταράδες συνδικαλιστές μας που θέλουν δημόσια (μπορεί και λαϊκά) αεροδρόμια, και που μάχονται (στον ύπνο τους) τους κακούς ιδιώτες, στην ουσία υπερασπίζονται τα συμφέροντα των ιδιωτών, αφού δωρεάν και δημόσια αεροδρόμια σημαίνει απλά να μη πληρώνουν τίποτα οι ιδιώτες που τα χρησιμοποιούν.

Δηλαδή, για να το πω αλλιώς, τα αεροδρόμιά μας ήδη τα εκμεταλλεύονται οι κακοί ιδιώτες, απλά εμείς τους επιδοτούμε κι αυτοί απλά … κερδίζουν.

Το παραπάνω είναι τόσο απλό, που δύσκολα γίνεται κατανοητό.

Σε κάποιους δε μοιάζει με διαφορική εξίσωση.

Και όποιος αμφιβάλλει ας σκεφτεί το εξής: Είναι μήπως πιο φτηνά τα εισιτήρια στα 30 τόσα δημόσια αεροδρόμια, από αυτά του ιδιωτικού Ελ. Βενιζέλος;

Σαφώς και όχι.

Διότι όλα αυτά τα δημόσια έργα υποδομών κλπ που απολαμβάνουν σχεδόν δωρεάν οι ιδιωτικές εταιρίες στα κρατικά αεροδρόμια, δεν τους κάνουν να μειώσουν τις τιμές τους, αλλά απλά ως μάγκες επιχειρηματίες καρπώνονται την διαφορά προς όφελός τους.

Τόσο απλά. 

Άρα, όλοι αυτοί που κόπτονται για και δημόσια αεροδρόμια, απλώς παίζουν το παιχνίδι των ιδιωτών, που τους συμφέρει να συνεχίσει το ισχύον καθεστώς, και να πληρώνουν από καθόλου ως ελάχιστα.

Κι αυτό όποιος το κατάλαβε το κατάλαβε.

Τελικό συμπέρασμα; Ο «Φωτοπουλισμός» είναι το τελευταίο στάδιο του ρεμπελοσυνδικαλισμού, και το όπλο στη φαρέτρα των ιδιωτών, τους οποίους δήθεν μάχεται.

Strange Attractor

Antinews

ΥΓ- Η διαφορά προς τα πάνω της τάξης των 8-12 ευρώ που επιβαρύνει κάθε εισιτήριο του «Ελ. Βενιζέλος» είναι τέλος αεροδρομίου, το λεγόμενο ασφαλειόσημο, το οποίο χρεώνεται ο επιβάτης για να πληρώνονται οι ιδιωτικές εταιρίες σεκιούριτι του συγκεκριμένου αεροδρομίου.

Στα υπόλοιπα (κρατικά) αεροδρόμια, την ασφάλεια την έχει η αστυνομία, ενώ στα μεγάλα (Ρόδος, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο,  κ.ά) την έχουν ιδιωτικές εταιρίες σεκιούριτι που όμως τις πληρώνει το κράτος, δηλαδή όλοι εμείς οι χαχόληδες φορολογούμενοι, είτε ταξιδεύουμε αεροπορικώς είτε όχι.