Η Ρένα και ο όρκος της.

Όταν θέλοντας να εντυπωσιάσεις και να κάνεις τη διαφορά, ακόμη και από τους δικούς σου, αυτοδιοικητικούς αιρετούς παράγοντες και καταφεύγεις να βρεις λύση στο παρελθόν και σε «ιδεολογήματα του βουνού», τότε επιβεβαιώνεται με τον καλύτερο τρόπο η λαϊκή ρήση: «η καλή η μέρα από το πρωί φαίνεται», τότε παρουσιάζεται ευκρινώς και μάλιστα μεγαλοπρεπώς ο λαϊκίστικος λόγος και ο επαναστατικός, ανατρεπτικός σχεδιασμός, που έχεις κατά νου να εφαρμόσεις στα νέα σου καθήκοντα.

Το θέμα των ημερών λοιπόν είναι η αυτοσχέδια «πολιτική ορκωμοσία» της κ Ρένας Δούρου.

Πριν αρχίσω την αναλυτική προσέγγιση του θέματος, κρίνω αναγκαίο να επισημάνω ότι η ορκωμοσία είναι μια διαδικασία, η οποία δεν είναι μια αναγκαστικά επιβαλλόμενη διοικητική πράξη, ούτε είναι μια απλή και τυπική διαδικασία, δημόσιας συνάντησης…

Είναι μια δημόσια ουσιαστική και υπεύθυνη πράξη με την οποία δηλώνουμε και δεσμευόμαστε ηθικά, απέναντι πρώτα στον εαυτό μας, αλλά και απέναντι σε αυτούς που μας εμπιστεύθηκαν και μας εξέλεξαν στη όποια θέση ευθύνης.

Είναι παραδεκτό και κατοχυρωμένο το δικαίωμα στον καθένα που κατέχει δημόσιο αξίωμα είτε με εκλογή, είτε με διορισμό, να επιλέξει τον τρόπο της ορκωμοσίας του, αν δηλαδή αυτός θα είναι πολιτικός ή θρησκευτικός.

Όπως είναι αναμφίβολα απολύτως θεμιτές και σεβαστές οι θρησκευτικές επιλογές και πεποιθήσεις του κάθε πολίτη.

Καθίσταται επομένως επιτακτικό και επιβεβλημένο τη στιγμή που συγκροτούμε όλοι μας μια συντεταγμένη πολιτεία και κοινωνία, η οποία λειτουργεί με νόμους και κανόνες, η κάθε επιλογή μας, το τι λέμε και προπάντων το τι κάνουμε να κινείται στα κανονιστικά και επιτρεπτά πλαίσια αυτών, δείχνοντας με αυτό τον τρόπο σεβασμό και αποδοχή.

Με το πρόσχημα και τη δικαιολογία της μη αποδοχής του θρησκευτικού όρκου δεν σημαίνει ότι εκχωρείται το δικαίωμα να κατασκευάσεις τον δικό σου πολιτικό όρκο και να συμπεριλάβεις μέσα, τα όποια ανέφικτα και ξεχασμένα ιδεολογήματα διαθέτεις στο ιδεολογικοπολιτικό σου ντουλάπι.

Είναι πολιτικά άστοχο, αυτοδιοικητικά πρωτόγνωρο και κοινωνικά απαράδεκτο να προσπαθούν κάποιοι να επιβάλλουν νέα πολιτικά ήθη και με αυθαίρετους και αυτοσχέδιους κανόνες να προσπαθούν να σκιαγραφήσουν την αυριανή αυτόνομη λειτουργία τους στον δημόσιο πολιτικό και αυτοδιοικητικό τους βίο.

Ο όρκος που αυθαίρετα, ετσιθελικά και μάλιστα χωρίς καμία παρατήρηση ή επισήμανση από κάθε αρμόδιο, επέλεξε να δώσει η νεοεκλεγμένη περιφερειάρχης της Αττικής κ. Δούρου ανέφερε επί λέξει τα εξής: «Δηλώνω στην τιμή και στην συνείδησή μου, να είμαι πιστή στο Σύνταγμα, να είμαι πιστή στην πατρίδα, να εκπληρώνω τίμια και ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου, σεβόμενη την αρχή ότι όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό και ασκούνται από τον λαό. Ορκίζομαι».

Όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε ο όρκος αυτός δεν είναι συμβατός με αυτόν που η πολιτεία καθόρισε ως πολιτικό όρκο και συνεπώς μη θρησκευτικό όρκο και αναφέρεται στη σχετική εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών.

Δεν γνωρίζω αν η ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών θα αποδεχθεί τον όρκο αυτόν ως σωστά γενόμενο. Εκτός αν, άλλα ανέφερε η κ. Ρένα στην ομιλία της και άλλα υπέγραψε μετά.

Οπότε υπερισχύει αυτό που υπογράφεις και όχι αυτό που ισχυρίζεσαι προφορικά.

Πρέπει να επισημανθεί ότι στην εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών υπήρχε επίσης πρόβλεψη ότι εάν κάποιος αιρετός δεν πιστεύει σε καμία θρησκεία ή σε θρησκεία που δεν επιτρέπει όρκο, δηλώνει τα αναφερόμενα στον όρκο στην τιμή και στη συνείδησή του με τον εξής τρόπο : «Δηλώνω στην τιμή και στη συνείδησή μου να είμαι πιστός στην πατρίδα, να υπακούω στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω τίμια και ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου».

Σε αντίθεση με τον θρησκευτικό όρκο που αναφέρει τα εξής:

«Ορκίζομαι να είμαι πιστός στην Πατρίδα, να υπακούω στο Σύνταγμα και στους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου».

Ποιο όμως ήταν το μήνυμα που θέλησε να στείλει η κυρία Δούρου και με ποιόν αποδέκτη με την προχθεσινή της ορκωμοσία;

Ο όρκος της δεν ήταν ένας από τους γνωστούς πολιτικούς όρκους, αλλά αυτοσχέδιος, που φάνηκε καθαρά ότι ως βασικό σκοπό είχε να «καλύψει» το ανάμεικτο πολιτικοϊδεολογικά ακροατήριο της, όπως επίσης να κρατήσει ζωντανό το κίνημα των μπαχαλάκηδων και όλων αυτών που δεν συμφωνούν με τους νόμους και προσπαθούν με κάθε τρόπο και μέσο να τους παρακάμψουν.

Ο όρκος της κ. Ρένας Δούρου δεν ταυτίζεται με τα όσα ορίζει η ελληνική ευνομούμενη πολιτεία και δεν συνάδει με τα όσα η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού αποδέχεται και εγκρίνει.

Με τα οποιαδήποτε φκιασίδια που μπορείς αυθαίρετα να βάλεις δε μπορείς να αλλάξεις τον σκοπό του όρκου και να τον κάνεις πολιτικό μανιφέστο επιδιώκοντας να σταλθεί μήνυμα αυτόνομισης και αυθαίρετων πράξεων.

Συνεπώς η κ. Ρένα δεν είχε ως σκοπό να δώσει όρκο τιμής και συνείδησης, αλλά να αναγγείλει έστω και στα λόγια πριν την ανάληψη των καθηκόντων της, την επανάστασή της, με αυτόν τον ιδιότυπο και πρωτόγνωρο όρκο.

Θα μπορούσε όμως όλα αυτά, τα οποία θέλησε αυθαίρετα και εντέχνως να παρουσιάσει ως όρκο η κύρια Περιφερειάρχης να τα διατυπώσει στην ομιλία της ως ιδεολογικοπολιτικά στοιχεία, προκειμένου να αιτιολογήσει για το πώς θα λειτουργήσει στα νέα της καθήκοντα.

Η διαγραφή της φράσης «και τους νόμους», δείχνει πολύ καθαρά και τις προθέσεις της, αλλά και τις διαθέσεις τόσο τις δικές της όσο και του κόμματος στο οποίο ανήκει.

Γνωρίζει όμως ότι η συντεταγμένη πολιτεία λειτουργεί με νόμους και κανόνες και ότι δεν εκβιάζεται, ούτε παρακάμπτεται, με τα αυτοσχέδια επαναστατικά, μέσω όρκου, τσιτάτα.

Ο λαός της Αττικής δεν συμφωνεί με επιλογές και πρακτικές που δυναμιτίζουν το κλήμα της ενότητας και της κοινής προσπάθειας να βγούμε ως χώρα από το τέλμα.

Δεν σε ψήφισε κυρία Ρένα για να ορκιστείς - δεσμευτείς ότι θα κάνεις την Αττική αρένα.

Αναμένουμε σύντομα, με την ανάληψη των καθηκόντων της η νέα περιφερειάρχης να αρχίσει να απαγκιστρώνεται από τον κόσμο του ονείρου και του ανέξοδου λόγου, προκειμένου να οδηγηθεί με ομαλή προσγείωση στην σημερινή πραγματικότητα που βιώνουμε.

Ο Επιφορικός