Ο μεγάλος τρόμος των σημερινών Γερμανών,
εξαιτίας του οποίου η Μέρκελ (και σία) υποστηρίζει με πάθος την δημοσιονομική
πειθαρχία και την λιτότητα, είναι ο πληθωρισμός.
Δεν τους φοβίζει η ύφεση αυτή καθ αυτή, αλλά ο οικονομικός εφιάλτης της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, όταν για να αγοράσει κάποιος ένα καρβέλι ψωμί χρειάζονταν δισεκατομμύρια.
Δεν τους φοβίζει η ύφεση αυτή καθ αυτή, αλλά ο οικονομικός εφιάλτης της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, όταν για να αγοράσει κάποιος ένα καρβέλι ψωμί χρειάζονταν δισεκατομμύρια.
Ο υπερπληθωρισμός τότε οδήγησε σε μάχες στους
δρόμους, σε πολιτική, οικονομική, και
κοινωνική αστάθεια, με μόνη κατεύθυνση τις σκοτεινές πολιτικές ατραπούς.
Και όλοι γνωρίζουμε στα χέρια ποίου κατέληξε η Γερμανία, λίγο μετά…
Και όλοι γνωρίζουμε στα χέρια ποίου κατέληξε η Γερμανία, λίγο μετά…
Ο κόσμος ολόκληρος ακόμη γλείφει τις πληγές που του προκάλεσε ο Αδόλφος, οι οπαδοί του, και γενικά ο Β` παγκόσμιος πόλεμος.
Η εκτύπωση χρήματος δεν λειτούργησε τότε, και πολύ πιθανόν να μην λειτουργήσει και σήμερα.
Αν το νέο χρήμα (ποσοτική χαλάρωση) ήταν το κλειδί για την οικονομική ανάκαμψη και επιτυχία, τότε θα μπορούσαμε απλά να τυπώνουμε φρέσκα ευρώ, και να γίνουμε απαξάπαντες εκατομμυριούχοι…
Στην πραγματικότητα όμως δεν θα άλλαζε τίποτα. Ο πραγματικός πλούτος θα παρέμενε ο ίδιος.
Αυτό που θα συνέβαινε θα ήταν η απαξίωση του νομίσματος, και η αναξιοπιστία του όλου οικονομικού συστήματος.
Αυτό μας το έχει διδάξει η ιστορία.
Το 1919, ένα αμερικανικό δολάριο αντιστοιχούσε σε 12 γερμανικά μάρκα.
Το 1923 ένα δολάριο αντιστοιχούσε σε 4 τρισεκατομμύρια (!!) μάρκα.
Κυκλοφορούσε μάλιστα τότε ένα ανέκδοτο, ότι αν άφηνε κάποιος ένα καρότσι γεμάτο με μάρκα στο δρόμο την νύχτα, οι κλέφτες θα έπαιρναν το καρότσι και θα άφηναν τα χρήματα στο πεζοδρόμιο…
Strange
Attractor
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου