Στον σκουπιδοτενεκέ…

Φυσικά και δεν είναι ζήτημα χρημάτων.

Η εναέρια μετακίνηση του αντιπροέδρου και υπουργού των Εξωτερικών.

Από Σκόπελο προς Βρυξέλες και τούμπαλιν.

Οπου κάθε ώρα πτήσης κοστίζει περί τα έξι χιλιάρικα euros.

Ας πούμε λοιπόν ότι το ταξιδάκι κόστισε στον ελληνικό κορβανά περί τα τριάντα χλιάρικα!

Peanuts!

Με μια βασική προυπόθεση.

Να διεκπεραίωνε σπουδαία αποστολή.

Για το παρόν και το μέλλον της Ψωροκώσταινας.

Πρωτίστως για τους ρακένδυτους και τα συνήθη υποζύγια.

Σ αυτή την περίπτωση, όχι τριάντα αλλά και ένα εκατομμύριο.

Συμφωνείτε;

Το έκανε; Μπα!

Αυτό το σενάριο αφορά σε ταινία επιστημονικής φαντασίας.

Η φυσική του παρουσία, όχι μόνο του Βενιζέλου αλλά και κάθε κυβερνητικού αξιωματούχου εκλαμβάνεται, από τα εκατομμύρια των τρομοκρατημένων ελλήνων πολιτών, ως ταξίδι αναψυχής.

Κάτι σαν δημόσιες σχέσεις.

Δηλαδή χειραψίες, ασπασμοί και τα τοιαύτα.

What do you do? Very well, and you? The same. When are you coming to Greece? Soon!

Κάπως έτσι
Το ζήτημα λοιπόν έχει να κάνει με στοιχειώδη ευαισθησία.

Κοινωνική. Ανθρώπινη.

Εστω και υποκριτική.

Εστω και σκηνοθετημένη.

Που σημαίνει ότι αποφασίζω να πετάξω προς Βρυξέλες ως κοινός θνητός.

Και μάλιστα στην οικονομική θέση. Ετσι.

Ως χειρονομία.

Ως πράξη με σημειολογικό μήνυμα.

Κάνω, τάχα μου, ότι έχω συναίσθηση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Οτι κι εγώ έχω μερίδιο ευθύνης.

Γι αυτή την επικών διαστάσεων καταστροφή!
Οτι τέλος πάντως δεν ανήκω στην κατηγορία των παχύδερμων.

Των κυνικών.

Των αμοραλιστών.

Των φιλοτομαριστών.

Οτι συναισθάνομαι τον πόνο του διπλανού μου.

Των ψηφοφόρων μου.

Τέτοια πράγματα!
Ομως από την άλλη, τον καταλαβαίνω.

Που μας έχει γραμμένους.

Που ίχνος απ όλα αυτά δεν του πέρασε από το μυαλό του.

Καταλαβαίνω το πλάτος, το μήκος και το εύρος της κοινωνικής του αναισθησίας. Το οποίο, μάλιστα, στηρίζεται με την εξής απίστευτη δικαιολογία. Οτι έτσι, μ αυτή την ιδιωτική πτήση, κατάφερε να εξασφαλίσει τριών ημερών διακοπές με την οικογένειά του.

Θα μου πείτε κι αν τις έχανε τι θα συνέβαινε;

Χέστηκε η φοράδα στ αλώνι!
Ελικρινής, μέσα στον κυνισμό του.

Τον συγχαίρω.

Ομως εκείνους που δεν καταλαβαίνω, είναι όλους αυτούς που εξακολουθούν και ψηφίζουν Βενιζέλο.

Αλλοτε ως ΠΑΣΟΚ και άλλοτε ως «Ελιά».
Αφού μας έχει χεσμένους. Sorry αλλά έτσι το λέει ο λαός.

Αφού επιδεικνύει τον φιλοτομαρισμό του.

Αφού το βόλεμά του υπεράνω όλων.

Αφού λοιπόν ουδεμία σχέση μ εσένα, τότε γιατί τον ψηφίζεις και τον στηρίζεις;
Στην θέση σου; Στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση; Φούμο.

Πετάει εκείνος με το «Εμπραέρ»; Πέταξε κι εσύ τον πολιτικό Βενιζέλο στο καλάθι των αχρήστων.

Οπως και στις αμερικανικές ταινίες.

Kill me? Kill you!

Δημήτρης Δανίκας

Πρώτο Θέμα