Ο μνημονιακός Νετανιάχου και ο αντιμνημονιακός Πούτιν!

Πότε θα γίνουν άραγε εκλογές;

Μη(μ)πως τον Οκτώβριο όπως ακούγεται όλο και περισσότερο στην πολιτική πιάτσα;

Ίσως τον Φεβρουάριο μετά από ενδεχόμενη ανεπιτυχή εκλογή νέου προέδρου.

Εκτός φυσικά αν ο Σαμαράς βγάλει άσους από το μανίκι και βρει του 180 βουλευτές που ψάχνει, κατορθώνοντας να εξαντλήσει την τετραετία. Κανείς δεν ξέρει...

Το μόνο σίγουρο είναι πως η πόλωση ανάμεσα σε «μνημονιακούς» και «αντιμνημονιακούς» (γελοιωδέστατος διαχωρισμός κατά την ταπεινή μου άποψη άλλα τι να κανείς...) θα συνεχίσει να αυξάνεται με φρενήρεις γεωμετρικούς ρυθμούς.

Το κακό σε τούτη την ιστορία είναι πως η εμμονή αυτή ενός μεγάλου κομματιού του ελληνικού λαού λειτουργεί ως γάγγραινα, μολύνοντας χώρους που δεν θα μπορούσε κανείς να φανταστεί.

Μια light και μάλλον διασκεδαστική εκδοχή παρατηρήσαμε στον τελικό του πρόσφατου Μουντιάλ όπου πολλοί μνημονιακοί υποστήριξαν με ενθουσιασμό την «Γερμανία της Μέρκελ» που πέτυχε ό,τι πέτυχε με «σκληρή δουλειά» ενώ οι αντίπαλοι αντιμνημονιακοί λάτρεψαν με πάθος την ομάδα του λαού και της φτωχολογιάς, Αργεντινή.

Όταν όμως η συζήτηση πάει στις δραματικές εξελίξεις που συγκλονίζουν τελευταία τον πλανήτη μας, τα χαμόγελα παγώνουν.

Ήδη η χώρα του Μαραντόνα και του Μέσι έγινε θέμα αντιπαράθεσης (όχι φυσικά για ποδοσφαιρικούς λόγους) στην ελληνική βουλή (!) με τους μεν να πανηγυρίζουν για την περαιτέρω εξαθλίωση ενός λαού που έχει τραβήξει τα πάνδεινα τα τελευταία 15 χρόνια και τους δε να προσπαθούν να μας πείσουν πως οι Αργεντινοί, λόγω της γενναιότητας και της υπερηφάνειάς τους είναι οι πιο ευτυχισμένοι και πλούσιοι άνθρωποι του κόσμου.

Το παιχνίδι σκληραίνει όταν υπάρχουν πόλεμοι και νεκροί.

Μόνο προβληματισμό μπορεί να προκαλέσει η λατρεία που τρέφει ένα μεγάλο κομμάτι του λεγόμενου αντιμνημονιακου μπλοκ στον Βλαντιμίρ Πούτιν.

Ένα θλιβερό συνονθύλευμα από αριστερούς και ακροδεξιούς συμπατριώτες μας επικροτεί χωρίς δεύτερη κουβέντα κάθε κίνηση του φιλόδοξου και φιλοπόλεμου Ρώσου δικτάτορα με τους πρώτους να τον θεωρούν (μόνο και μόνο λόγω καταγωγής) ως τον άνθρωπο που θα επαναφέρει τον «υπαρκτό κομμουνισμό» επί γης και τους δεύτερους να εκσπερματώνουν στην ιδέα πως ένας ορθόδοξος ηγέτης τρίζει τα δόντια του στους Αμερικανούς και τους ευρωπαίους σιωνιστές. Έτσι, οι - τραμπούκοι και κάφροι – «φιλορώσοι αυτονομιστές» που καταρρίπτουν για πλάκα αεροπλάνα της πολιτικής αεροπορίας βαπτίζονται αντάρτες, μαχητές που μάχονται τον ναζισμό σε μια τυφλή υιοθεσία της χυδαίας προπαγάνδας του Κρεμλίνου.

Είπαμε: Οποίος κινείται εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι φίλος μας.

Δε πα να σκοτώνει άμαχους, να φυλακίζει πολιτικούς αντιπάλους, να δηλητηριάζει δημοσιογράφους.

Δημοκράτες είστε και φαίνεστε, ρε!

Δυστυχώς και η άλλη πλευρά (η οποία όσο να' ναι διακρινόταν μέχρι τώρα για την μετριοπάθειά της) διαθέτει τον αντί-Πούτιν της.

Το όνομα αυτού: Βενιαμίν Νετανιάχου!

Πριν από λίγες μέρες, σε μια διαδήλωση υπέρ της Παλαιστίνης ο Αλέξης Τσίπρας φόρεσε παλαιστινιακή μαντίλα.

Παραδοσιακά, η Αριστερά σε αυτή τη χώρα έχει επιλέξει την πλευρά των Παλαιστινίων στο μεσανατολικό ζήτημα και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ φάνηκε συνεπής (έστω και με ελαφρώς άκομψο τρόπο) σε αυτή την παράδοση.

Τι το ήθελε όμως...

Αμέσως είδαμε κόσμο και κοσμάκη να ακολουθεί με θρησκευτική ευλάβεια τη γραμμή της Ακροδεξιάς νυν κυβέρνησης του Ισραήλ.

Είναι πραγματικά λυπηρό να βλέπεις προοδευτικούς κατά τ’ άλλα ανθρώπους να υποστηρίζουν πως «το Ισραήλ έχει δικαίωμα να αμυνθεί» ή πως «η Χαμάς φταίει που χρησιμοποιεί άμαχους ως ασπίδες» τη στιγμή που στη Γάζα οι ισραηλινές δυνάμεις σφαγιάζουν καθημερινά γυναικόπαιδα για πλάκα.

Προφανώς η ισραηλινό-Παλαιστινιακή διένεξη αποτελεί ένα ιδιαιτέρως περίπλοκο ζήτημα, πράγματι η Χαμάς είναι μια ακραία τρομοκρατική οργάνωση και όντως οι τελευταίες εξελίξεις έχουν προκαλέσει ένα ανεξέλεγκτο κύμα άθλιου αντισημιτισμού.

Το γεγονός είναι όμως πως αυτά την στιγμή ο Νετανιάχου σκοτώνει εν ψυχρώ παιδάκια κάτι που δεν είναι δυνατόν να αγνοήσουμε μόνο και μόνο για να σταθούμε απέναντι στον, εντός ελληνικής επικράτειας, δήθεν ιδεολογικό μας αντίπαλο.

Επαναλαμβάνω πως δεν έχω ιδέα ποτέ θα γίνουν οι εκλογές.

Ο μανιχαϊσμός, όμως, των δυο πλευρών με τρομάζει.

Η ισοπέδωση θα συνεχιστεί μέχρι τελικής πτώσης και η νεοελληνική καφρίλα έχει πια ξεπεράσει τα εθνικά μας σύνορα...

Θανάσης Χειμωνάς

Athens Voice