Ποιο δημόσιο; Ποια αξιολόγηση;

Για να λέμε την αλήθεια, τουλάχιστον μεταξύ μας, υπάρχουν πάρα μα πάρα πολλά πράγματα που θα έπρεπε να έχουμε κάνει προ πολλού και από μόνοι μας, πλην όμως ως Ελληνάρες που είμαστε δεν … προκάναμε.

Είχαμε άλλες προτεραιότητες βλέπετε…

Πράγματα που άλλες χώρες, ακόμη και δήθεν πιο πίσω από εμάς, τα έχουν λύσει προ δεκαετιών.

Τι να λέμε τώρα; Δεν τα ξέρουμε;

Τέλος πάντων, ανάμεσα στα πολλά που πάει τώρα εσπευσμένα να εφαρμόσει η κυβέρνηση, με την απειλή της τρόικας εννοείται, είναι και το ζήτημα της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων…

Αυτών, που όλοι τους ανεξαιρέτως βαθμολογούνται με άριστα, σε μια «ιεροτελεστία» ρουτίνα, η οποία έχει χάσει κάθε αξιοπιστία και κάθε ουσία εδώ και δεκαετίες.

Εξάλλου, στα πλαίσια της πλέριας δημοκρατίας του Πασόκ, και της ενδεχόμενης επικράτησης του Αλέξη και της τρελοπαρέας του, οι αξιολογήσεις (γενικώς) είναι το «καμτσίκι του αφέντη»!

Το λέει και ο Στρατούλης, όπου βρεθεί και όπου σταθεί.

Το λέει και ο έγκυρος Χρυσόγονος…

Το λέει άλλωστε και η ΑΔΕΔΥ, η προστάτιδα αγία των δημοσίων υπαλλήλων, που συνεχίζει να καλεί τα μέλη της σε αποχή από την αξιολόγηση που υποτίθεται ότι έχει ξεκινήσει.

Και εκεί που θα μπορούσε η κυβέρνηση να πατήσει πόδι, να δείξει πυγμή, έχοντας μαζί της το σύνολο του απλού κόσμου που δεν συμφωνεί με το ακαταδίωκτο και την ατιμωρησία των διάφορων ανεπαρκών κρατικοδίαιτων, ξαφνικά ανακρούει πρύμνα, και κάνει το χατίρι των συνδικαλιστών και των  αγαναΧτιστών, ρίχνοντας νερό στο κρασί της, και αποσυνδέοντας νομοθετικά την αρνητική βαθμολογία με οποιαδήποτε υπαλληλική κύρωση.

Και βεβαίως πολύ καλά κάνει και διασφαλίζει το ότι δεν κινδυνεύει με απόλυση κανείς υπάλληλος λόγω της τυχόν χαμηλής αξιολόγησής του.

Εξάλλου είναι ανθρώπινο.

Φανταστείτε έναν καλοζωισμένο δημόσιο υπάλληλο, που έχει μάθει χρόνια ολόκληρα να τα έχει όλα γραμμένα και να κάθεται, αλλά και να εμφανίζεται όποτε του καπνίσει στην υπΕρεσία για να παίξει πασιέντζες… φανταστείτε τον στα 50 του ενώπιον της … αβύσσου!

Αν τον απολύσεις, είναι σαν να τον δολοφονείς εν ψυχρώ.

Διότι τι τύχη θα έχει ένας τέτοιος στον ιδιωτικό τομέα;

Λυπάσαι δηλαδή τα παιδιά του, και τον κρατάς στη δουλειά, ασχέτως αν δεν κάνει ούτε για βοηθός βοηθού εκπαιδευόμενου σκουπιδιάρη σε ορεινό απομονωμένο χωριό.

Γιατί όμως η κακή βαθμολογία (ή η καλή) να μη συνδέονται τουλάχιστον με την μισθολογική κατάσταση του υπαλλήλου;

Γιατί να παίρνουν όλοι  τα ίδια χρήματα;

Επαρκείς και ανεπαρκείς, δουλευταράδες και ράθυμοι;

Εκεί γιατί έκανε πίσω ο Κυριάκος;

Είναι λογικό να αμείβονται το ίδιο όλοι;

Καλοί και κακοί υπάλληλοι;

Δυστυχώς, όπως και αλλού, έτσι κι εδώ χάσαμε μια ακόμη μικρή ευκαιρία να διορθωθεί κάπως η στρεβλότητα του ελληνικού δημοσίου.

Να αποδοθεί δηλαδή έστω και κάποια δικαιοσύνη, και να πάρουν τα πάνω τους οι δέκα, είκοσι, ή το πολύ τριάντα στους εκατό Δ.Υ. που δουλεύουν ευσυνείδητα, και που κρατούν όρθιο το όλο σαθρό οικοδόμημα του δημοσίου μας.

Οι οποίοι για μια ακόμη φορά θα βλέπουν τους αργόμισθους να «κερδάνε» την παρτίδα.

Εις υγείαν πάντα των κορόιδων.

Και τέλος για να μη το ξεχάσω: Όπως είπε ο Κυριάκος, τις υποχρεωτικές ποσοστώσεις που ισχύουν στην αξιολόγηση, η κυβέρνηση δεν τις καταργεί διότι τις αντιλαμβάνεται ως εργαλείο βελτίωσης της απόδοσης των δημοσίων υπαλλήλων.

Διευκρινίζοντας ότι όσοι βαθμολογηθούν αρνητικά, θα περάσουν ειδικά σεμινάρια και επιμορφώσεις προκειμένου να βελτιώσουν την απόδοσή τους!!!!

Το οποίο εγώ μεταφράζω ως συνέχιση της κοροϊδίας από μέρους τους.

Διότι αν ένας υπάλληλος είναι άχρηστος, όσα σεμινάρια και να περάσει άχρηστος θα παραμείνει.

Και με τα σεμινάρια θα βρει μια ακόμη ευκαιρία να λουφάρει… καταρτιζόμενος.

Εξάλλου, κι αυτό μάλλον το αγνοεί ο Κυριάκος, η επαγγελματική αρνητικότητα πολλών υπαλλήλων δεν είναι αποτέλεσμα εγγενούς ανεπάρκειας, αλλά συνειδητή επιλογή.

Για διάφορους λόγους ο καθένας.

Δηλαδή λουφάρουν επειδή έτσι γουστάρουν.

Και μάλιστα τις περισσότερες φορές λουφάρουν περισσότερο οι έχοντες και τα υψηλότερα τυπικά προσόντα.

Άρα, δεν παίζουν ρόλο οι επιμορφώσεις και τα σεμινάρια, ούτε και θα βελτιώσουν την απόδοσή τους οι βαρύθυμοι και οι τεμπέληδες…  καταρτιζόμενοι σε κάποιο ινστιτούτο.

Απλά θα συνεχίσουν να είναι ανεπαρκείς, και μάλιστα και με τη βούλα της αξιολόγησης.

Έτσι, το μόνο που θα τους τσούξει, λέμε τώρα, είναι αν επηρεαστεί η τσέπη τους.

Τίποτα άλλο.

Για αυτό και θα πρέπει να συνδεθεί η αξιολόγηση με την μισθολογική κατάσταση των υπαλλήλων.

Απλά πράγματα δηλαδή, που όμως θέλουν βούληση για να γίνουν.

Και ας ωρύεται ο σύριζας...

Και ας φωνάζει ο Στρατούλης.

Strange Attractor