Ρένα... Περόν!

Απ' όσα διαβάζουμε και ακούμε η παρουσία της Ρένας Δούρου στην ορκωμοσία της, ο τρόπος που κινήθηκε και ο τρόπος που εμφανίστηκε μπροστά στα κανάλια ούτε λίγο ούτε πολύ χαρακτηρίζεται ως... επαναστατικός.

Ο πολιτικός όρκος, οι παραπομπές στη Γαλλική Επανάσταση όπου οι εξουσίες προέρχονται από το λαό για το λαό, η σφιγμένη γροθιά, το χέρι στην καρδιά και οι επευφημίες του παλαιού κουεδαριού στο κλειστό των Άνω Λιοσίων, θεωρούνται από κάποιους κάτι περίπου σαν... τον ξεσηκωμό των προλετάριων.

Μάλιστα η Δούρου ούτε που θα φανταζόταν τέτοια δημοσιότητα όταν πριν μερικά χρόνια παρακαλούσε μια δουλίτσα στο δημόσιο ή λίγο νωρίτερα όταν ήταν χωμένη για τα καλά στην εξουσία ως μέλος του υπουργείου Εθνικής Άμυνας επί Ακη Τσοχατζόπουλου.

Η εικόνα της στο κλειστό των Άνω Λιοσίων παρέπεμπε στην Εβίτα Περόν της Αργεντινής αλλά χωρίς τον Περόν στο πλευρό της. Εκτός κι αν αυτός ήταν ο Αλέξης.

Καμιά 200αριά «συντρόφια» χειροκροτούσαν σε κάθε της φράση, επιδοκίμαζαν κάθε της γκριμάτσα, την αποθέωσαν που έδωσε πολιτικό λόγο. Και όλοι μαζί έστησαν ένα τρελό αριστερό πάρτι σαν κι αυτά που έστηναν παλιότερα σε διαμερίσματα των Εξαρχείων όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήτανε στο 2% κι όλοι αυτοί φορούσαν τρεις βδομάδες σερί το ίδιο αμπέχωνο.

Από προχθές οι «αριστεροί» του ΣΥΡΙΖΑ ζουν ένα όνειρο. Μια «δικιά» τους είναι πρωθυπουργός της Αττικής, δεν είναι και λίγο πράγμα. Και η Δούρου δεν θα τους χάλαγε το χατίρι.

Έστησε την παράστασή της όμορφα κι ωραία και κέρδισε τα λεπτά της επαναστατικής δημοσιότητας που πάντα ήθελε.

Ως εδώ όμως.

Όσοι νομίζουν ότι η Δούρου και οι όμοιοί της είναι οι πολιορκητές του συστήματος, αυτοί που θα φέρουν τη μεγάλη αλλαγή στη χώρα είναι γελασμένοι.

Εντάξει, είπαμε να το ανατρέψουμε το σύστημα αλλά όχι με τη Δούρου στην κεφαλή της μάχης. Έλεος, δεν μπορεί να έχει πέσει τόσο χαμηλά και η επανάσταση και η Ελλάδα.

Από αύριο όμως τέρμα τα ψέματα και οι τζάμπα μαγκιές.

Η εξουσία δεν είναι ταγάρι να το φορά όποτε και όπως θέλει.

Μπήκε στο χορό, χόρεψε, την επέλεξαν οι πολίτες είναι καιρός να δείξει ότι είναι ικανή.

Αν δε μπορεί ας αφήσει τους άλλους να κάνουν τη δουλειά.

Θέλει διαφάνεια η κ. Δούρου; Μαζί της; 

Θέλει να πολεμήσει τους νταβατζήδες; Κι εμείς να τη στηρίξουμε.

Θέλει λογοδοσία και το λαό μαζί της; Βεβαίως.

Αν όμως αρχίσει τις ανοησίες με δήθεν λαϊκές συνελεύσεις, λαϊκή εξουσία, κάθοδο στο λαό και τέτοια ψευτοαριστερά συνθήματα καλύτερα να πάει σπίτι της από το τώρα.

Αν είναι να μας λέει ότι θα πολεμήσει το σύστημα και την ίδια στιγμή τα έχει κάνει πλακάκια με τις «σκιές» του συστήματος τότε χαθήκαμε.

Διότι κυρία Δούρου και κύριε Τσίπρα δεν είναι ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και οι βουλευτές το σύστημα.

Οι άλλοι είναι, οι «κρυφοί» επιχειρηματίες και δημοσιογράφοι που ασκούν την εξουσία χωρίς κανείς να το ξέρει.

Ας αφήσουν λοιπόν τις ανοησίες περί λαϊκής εξουσίας και κυβέρνησης του βουνού που θέλει να μας κάνει η Δούρου και οι σύντροφοί της να πιστέψουμε ότι στήνουν σιγά – σιγά.

Αλίμονο, λοιπόν, από τους επαναστάτες.

Ποιος θα μας προστατέψει από αυτούς; 

Antinews