Θρησκευτικός πόλεμος εν όψει …

Θα μπορούσαμε να πάμε μακρύτερα και να φτάσουμε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και στη δημιουργία τεχνητών κρατών στη Μέση Ανατολή για να είναι στα μέτρα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, αλλά ας μην το παρακάνουμε.

Ας αρκεστούμε στη δεκαετία του 1980, όταν οι δυτικοί και ιδιαίτερα οι αμερικανοί εξόπλιζαν τον Σαντάμ Χουσεϊν, ακόμη και μέσω Ελλάδας, για να κάνει πόλεμο με το Ιράν.

Τότε δεν τους ενοχλούσε η χρήση χημικών από την πλευρά του…

Αργότερα, τα πράγματα άλλαξαν, καθώς το Ιράκ έγινε υπολογίσιμη δύναμη στην περιοχή, υπό το αυταρχικό και συχνά ανελέητο καθεστώς βέβαια του ίδιου Σανταμ Χουσεϊν και κάτι τα πετρέλαια της περιοχής, κάτι η ανησυχία του Ισραήλ που έβλεπε να ορθώνει το ανάστημά του ένας αντίπαλος, η Ουάσινγκτον του Μπους του Πρώτου, αποφάσισε να κάνει μία εισβολή για να τον ξεδοντιάσει.

Η αφορμή ήταν η προστασία του Κουβέϊτ που υποτίθεται ότι ο Σαντάμ Χουσεϊν ήθελε να το καταπιεί -υπάρχουν και άλλες εκδοχές, όπως ότι το Κουβέϊτ είχε βρει τρόπο να κλέβει το πετρέλαιο από το υπέδαφος του Ιράκ, αλλά τέλος πάντων-, οπότε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 είχαμε τον πρώτο πόλεμο της ερήμου.

Οι άνθρωποι όμως που ήταν στα πράγματα τότε στην Ουάσινγκτον είχαν στοιχειώδεις γνώσεις ιστορίας και αρκετή αίσθηση της πραγματικότητας, οπότε αρκέστηκαν με την εισβολή στην αποδυνάμωση της στρατιωτικής ισχύος του Σαντάμ Χουσεϊν και δεν προχώρησαν στην ανατροπή του καθεστώτος του.

Στη συνέχεια ο Κλίντον επέλεξε μία στρατηγική συνεχούς ελέγχου μέσω της αεροπορίας για να μη ξαναδυναμώσει στρατιωτικά το Ιράκ, αλλά μετά ήλθε ο απερίγραπτος Μπους ο Β΄ με όλο το ακροδεξιό  και μασαδόρικο σινάφι του (Τσέϊνι, Ράμσφελντ, Γούλφοβιτς, Πέρλ και άλλοι κομπογιαννίτες) που θεώρησαν ότι βρήκαν την ευκαιρία μετά το τρομοκρατικό κτύπημα στη Νέα Υόρκη και την Ουάσινγκτον στις 9 Σεπτεμβρίου του 2001 να επιβάλλουν τη… δημοκρατία στο Ιράκ.

Γέμισαν ψέματα τον κόσμο ότι ο Σαντάμ Χουσεϊν διέθετε Οπλα Μαζικής Καταστροφής και απειλούσε τον πλανήτη, οπότε κατά την άνοιξη του 2003 οι αμερικανοί έκαναν νέα εισβολή στο Ιράκ.

Όπως πλέον είναι γνωστό τώρα, ο Σαντάμ Χουσεϊν δεν είχε Οπλα Μαζικής Καταστροφής και οι αμερικανοί τα έκαναν μαντάρα.

Έκαναν βέβαια μία χαψιά τον δικτάτορα και το καθεστώς του, αλλά δεν φρόντισαν να δημιουργήσουν μία νέα λειτουργική  κατάσταση  στη συνέχεια. Και αυτό γιατί έκαναν την επιχείρηση με λίγες σχετικά δυνάμεις και δεν είχαν κανένα σχέδιο για την επόμενη μέρα.

Τα αποτελέσματα τα ζούμε τώρα, αφού βέβαια μεσολάβησε και η επόμενη μεγάλη βλακεία των δυτικών και όχι μόνο, στην οποία πάλι οι ΗΠΑ έπαιξαν το ρόλο τους. Γιατί αφού ανατράπηκε  το αυταρχικό, αλλά κοσμικό, καθεστώς του Σαντάμ Χουσεϊν και επεκράτησε χάος στο Ιράκ, το ίδιο πήγε να επαναληφθεί με το επίσης αυταρχικό (ίσως λιγότερο από του Σαντάμ Χουσεϊν) και επίσης κοσμικό, καθεστώς του Άσαντ στη Συρία.

Εκεί πρωτεύοντα ρόλο έπαιξαν η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία για να ενισχύσουν τους Σουνίτες και να μειώσουν την επιρροή του Ιράν, αλλά τόσο οι ΗΠΑ, όσο και η Βρετανία με τη Γαλλία έβαζαν όσο μπορούσαν το χέρι τους.

Όλα αυτά τα κωμικά πρόσωπα της Δύσης, γιατί Σαουδική Αραβία και Τουρκία είχαν τους στόχους τους (άλλο αν η εξωτερική πολιτική της Άγκυρας έχει αποδειχθεί πλήρως αποτυχημένη), δεν καταλάβαιναν ότι στις αντικαθεστωτικές δυνάμεις κατά του Άσαντ κυριαρχούσαν οι ακραίοι ισλαμιστές και οι τζιχαντιστές, ότι θύματά τους ήταν και οι χριστιανοί  της χώρας και ότι οι ωμότητές τες ξεπερνούσαν αυτές των δυνάμεων του Άσαντ.

Γι’ αυτό και με την υπόδειξή τους προφανώς τα δυτικά μήντια και ο ΟΗΕ μόνο για τις ωμότητες του τακτικού στρατού της Συρίας ασχολούνταν και όχι με τους  κανίβαλους τζιχαντιστές που έτρωγαν ωμές καρδιές αντιπάλων τους μπροστά στην  κάμερα, ή την εξαφάνιση χριστιανών επισκόπων.

Ήθελαν βλέπετε, να διώξουν την Ρωσία που είχε ναυτική βάση  στην περιοχή, μεταξύ άλλων…

Και έτσι γεννήθηκε η περιβόητη ISIS, το χαλιφάτο δηλαδή των σουνιτών τζιχαντιστών, που περιλαμβάνει μέρος της Συρίας και το μισό Ιράκ. Τώρα όλοι τρέμουν.

Γιατί αποδείχθηκε ότι όλα τα όπλα των προς τους αντικαθεστωτικούς του Ιράκ πήγαιναν σε αυτούς, ότι είχαν πολλά λεφτά από τη Σαουδική Αραβία, τις πετρελαιοπηγές που έχουν στα χέρια τους και τις απαγωγές, οπότε εξοπλίζονταν ακόμη περισσότερο και καλύτερα, ότι αυτοί οι τύποι έχουν  κηρύξει θρησκευτικό πόλεμο προς κάθε κατεύθυνση και ιδιαίτερα κατά της Δύσης, ότι είναι ανελέητοι και ότι είναι έτοιμοι να πεθάνουν ανά πάσα στιγμή. 

Δεν αντιμετωπίζονται δηλαδή όπως έχουν τα πράγματα τώρα και φυσικά, αν ΗΠΑ και Ευρώπη, μαζί με Ρωσία δεν αποφασίσουν να τους αντιμετωπίσουν από κοινού στο πεδίο της μάχης με στρατεύματα.

Παρ’ όλο που λέγονται ακόμη ανοησίες από διαφόρους, όπως ένας αμερικανός στρατηγός και ο ίδιος ο Ολάντ που υποστηρίζουν ότι έπρεπε να γίνει επέμβαση στη Συρία, προφανώς εναντίον του Άσαντ για να μη προκύψει ο ISIS ( η Γαλλία μαζί με την Αγγλία τα σκάτωσαν στη Λιβύη και οι ΗΠΑ στο Ιράκ βέβαια), φαίνεται ότι όλοι ανησυχούν.

Ανησυχούν όχι μόνο για την περιοχή της Μέσης Ανατολής, αν και οι αμερικανοί έχουν δείξει διαθέσεις αναχωρητισμού γιατί γίνονται ενεργειακά αυτάρκεις, αλλά μήπως οι τζιχαντιστές κάνουν εξαγωγή τρομοκρατίας στην Ερώπη και στις ΗΠΑ. Καθώς μάλιστα αρκετοί από αυτούς έχουν μεγαλώσει και έχουν διαβατήρια ευρωπαϊκών χωρών.

Γι΄ αυτό ίσως όλοι μαζί να αποφασίσουν να τους αντιμετωπίσουν, ενδεχόμενο που προϋποθέτει ηρεμία στην Ουκρανία.

Μεταξύ μας, θα πρόκειται περί ενός θρησκευτικού πολέμου βέβαια.

Αν πάλι δεν το κάνουν, το μέλλον για την Ευρώπη, που έχει διαβρωθεί σε αρκετό βαθμό από ισλαμιστές, δεν θα είναι ρόδινο!  

 

Άγγελος Στάγκος 

Reporter.gr