Και μετά την ομιλία του Αντώνη Σαμαρά, τι;

Ήταν μία καλή ομιλία, η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά, στην 79^η ΔΕΘ.

Όμορφα δομημένη, ξεκίνησε από την καθημερινότητα που πονά, με την αναγγελία ελάφρυνσης κάποιων δυσβάσταχτων φόρων, συνέχισε με τα μεγάλα θέματα της Ελλάδας και κατέληξε στην ουσία: την αλήθεια που πρέπει να λέγεται στους πολίτες, όσο σκληρή και να είναι αυτή.

Από όλους τους πολιτικούς, ο Αντώνης Σαμαράς έχει το δικαίωμα να λέει ότι έχει τη λιγότερη ευθύνη για την κατάντια της πατρίδας μας, 10 χρόνια ήταν στην δική του πολιτική αφάνεια, αλλά αυτά τα 10 χρόνια δόμησε μέσα του το όραμά του για τη Νέα Ελλάδα.

Και έχει το δικαίωμα να λέει την αλήθεια…

Θα έλεγα ότι ήταν εξαιρετικά ευγενικός με τους υπόλοιπους συναδέλφους του πολιτικούς.

Πουθενά, σε κανένα σημείο της ομιλίας του δεν κατέδειξε τους υπεύθυνους της παρταλοποίησης της Ελλάδας, από την δεξιά και την κεντροαριστερά, αλλά και τον αριστερό συνδικαλισμό, παρα μόνον εξέφρασε την αηδία του για την Ελλάδα της μεταπολίτευσης, τους χθες και της αρπαχτής και φυσικά κατέδειξε ξεκάθαρα τις θεμελιώδεις διαφορές του με εκείνους που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει εκείνο το Ελληνικό μοντέλο του χθες.

Όπου η ελάχιστη προσπάθεια ήταν το κεκτημένο και το μέγιστο κέρδος σε όλα, το ζητούμενο.

Η ομιλία είχε αντίκτυπο στους πολίτες που στο σύνολο αγωνιούσαν για την επόμενη μέρα των φόρων.

Οι ειδήσεις εκεί στράφηκαν, τις μειώσεις των φόρων ανέφεραν, αλλά δυστυχώς, πέρα από τις αναφορές και στα θέματα που αφορούσαν στην αντιπολίτευση, όπως τα ανέπτυξε ο Αντώνης Σαμαράς, κανείς δεν ανέλυσε, δεν σχολίασε, δεν έδωσε ουσιαστική βαρύτητα στα «στρατηγικά» σημεία της ομιλίας.

Αυτό δεν με κατέπληξε, το περίμενα.

Εμείς οι Έλληνες έχουμε μάθει να κοιτάμε την επόμενη ακριβώς ημέρα και όχι τα επόμενα χρόνια.

Τα 2/3 της ομιλίας του Αντώνη Σαμαρά, προέβαλαν ένα προς ένα όλα τα θεμέλια που θέλει να βάλει για την Ελλάδα της Ανάπτυξης.

Ακόμη και ιδιαίτερη αναφορά στην Βόρεια Ελλάδα έκανε ο Π/Θ, κανέναν όμως δεν άκουσα να σχολιάζει αυτό.

Θα μου πείτε, θα μπορούσα να περιμένω κάποιο σχόλιο από την βαλκανοποιημένη Θεσσαλονίκη;

Κοιτώντας απλά από την τηλεόραση (δεν ήμουν από τους τυχερούς να λάβω πρόσκληση για να μπω στη σάλα, βλέπετε για το κόμμα της ΝΔ, τέτοια τύχη έχουν μόνον οι παράγοντες, οι τοπάρχες και φυσικά όλοι αυτοί που διαγκωνίζονται να είναι πάντα με την εξουσία, όψιμοι υποστηρικτές του κάθε Σαμαρά), μου έκανε εντύπωση ότι στο ακροατήριο, ελάχιστα νέα πρόσωπα είδα.

Βέβαια, τα μετρημένα στα δάχτυλα τους ενός χεριού νέα πρόσωπα, ευτυχώς είναι άφθαρτα, καθαρά και πολλοί ποντάρουμε σε αυτά, ότι θα φέρουν επιτέλους νέα πνοή σε οργανισμούς και Ιδρύματα που ξεφτιλίστηκαν τα τελευταία 10 χρόνια.

Δεν είδα λοιπόν πολλά φρέσκα πρόσωπα, με λάμψη και ορμή στο βλέμμα. Σαμαρικούς ταλιμπάν που θα έλεγα, έτοιμους να πάρουν τα σημεία της ομιλίας του Αντώνη Σαμαρά και να αρχίσουν να τα υλοποιούν από την επόμενη στιγμή. Θα μου πείτε, μα καλά στο χέρι τους είναι;

ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ!

Όλοι αυτοί οι παράγοντες, από τις θέσεις που κατέχουν, κατείχαν και θα κατέχουν, έχουν την απόλυτη δύναμη να σπάσουν τα αυγά και να κάνουν την ομελέτα στην βαλκανοποιημένη Θεσσαλονίκη!

Τόσα μα τόσα χρόνια, όλοι αυτοί οι παράγοντες, μηρυκάζουν το μετρό της πόλης, την μετακίνηση της ΔΕΘ, την υλοποίηση της Ζώνης Καινοτομίας, τη σημασία του ΟΛΘ, την τεχνολογική ανάπτυξη της περιοχής στη Θέρμη, τις αγροβιοτεχνολογίας και της άνδρωσης ερευνητικών ινστιτούτων, σύγχρονων επιχειρήσεων και νέων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων όπως αυτό του διεθνούς πανεπιστημίου.

Και ένα σωρό άλλα θέματα.

Θέματα που προχωρούν με ρυθμούς χελώνας, κουραστικά αργά.

Και δε φταίει ο Αντώνης Σαμαράς για αυτό!

Όταν κάποιος θέλει, τα πετυχαίνει όλα! Αρκεί να έχει συγκεκριμένο σχέδιο, καταγεγραμμένο, υποστηριζόμενο από όλους και με μια εισήγηση που σπάει κόκαλα.

Νομίζετε ότι ο Αντώνης Σαμαράς και ο κάθε Αντώνης Σαμαράς θα έβαζε βέτο σε ένα ολοκληρωμένο συμπαγές σχέδιο ανάπτυξης της Β. Ελλάδας και της Θεσσαλονίκης ειδικότερα;

Θα ήταν τόσο αφελής να μη δώσει σημασία σε μία εισήγηση με χρονοδιάγραμμα, δράσεις συγκεκριμένες και παραδοτέα;

Δυστυχώς όμως, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αυτή η βαλκανοποιημένη πόλη δεν έχει να δείξει τίποτε οργανωμένο πέραν αποσπασματικών ευχολογίων, μελετών επί μελετών, η πλειοψηφία των οποίων αφορά σε μετακινήσεις οργανισμών, εγκαταστάσεις ζωνών και ανάδειξης σημασίας λιμανιών, μαρινών και μετώπων της παραλίας.

Είναι πραγματικά αστείο να μιλάμε για το ότι η Ζώνη Καινοτομίας δημιούργησε μετά από 7 ολόκληρα χρόνια, σε ένα ξένο κτήριο – όχι σε δικό της – ένα “hub” για νέες καινοτόμες επιχειρήσεις όταν μόλις πρόσφατα αναβάθμισε το site της και επιτέλους κατέγραψε, σε πολύ γενικές γραμμές, πώς και γιατί μπορεί κάποια επιχείρηση να εγκατασταθεί στη ζώνη (η οποία «σύντομα» θα αποκτήσει δικό της χώρο...).

Και πέρα από αυτό, μου είναι αδιανόητο μία ολόκληρη περιοχή της Ελλάδας να περιμένει το ΕΣΠΑ για να βρει ελατήρια ανάπτυξης. Και να διαγκωνίζονται πάλι όλοι να έχουν μερίδιο, ή καλύτερα να έχουν χώρο για διεκδίκηση κονδυλίων ΕΣΠΑ.

Αυτό που με στεναχωρεί πιο πολύ όμως είναι ότι κανένας από όλους τους παράγοντες της Β. Ελλάδος, ναι αυτούς που βλέπαμε να κάθονται στις πρώτες σειρές των καθισμάτων στην ομιλία του Π/Θ (πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων, το τονίζω αυτό), δεν μου έδωσε ποτέ την αίσθηση ότι έχει την πυγμή να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι, να απαιτήσει, ακόμη και από τον Αντώνη Σαμαρά, και να διεκδικήσει.

Και δεν είναι ο φόβος προς το πρόσωπο του Π/Θ, (η στόφα αυτού του ανθρώπου είναι τέτοια που μπορεί να αξιολογεί σωστά κάτι που αξίζει και περιέχει ένα ουσιαστικό σχέδιο), που τους κάνει να μην χτυπούν το χέρι στο τραπέζι, αλλά είναι ίσως η μόνη φορά που συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν να προτείνουν κάτι ουσιαστικό.

Γιατί αν είχαν, θα είχαν και τα κότσια να παραιτηθούν από κάθε μορφή εξουσίας και παραγοντισμού! 

Αλλά βλέπετε, αυτή η καταραμένη Γενιά του πολυτεχνείου, έχει μπολιάσει όλους μας με το χειρότερο μικρόβιο: αυτό του Εξουσιαστή!

Χωρίς όραμα, παρά μόνο με μία επιθυμία: να είναι εσαεί Εξουσιαστής!

Αν ήμουν εκεί μέσα, στην ομιλία του Αντώνη Σαμαρά, ως παράγοντας, θα είχα χαρτί και μολύβι μαζί μου. Και θα σημείωνα.

Όλα αυτά τα σημεία στρατηγικής που κατέθεσε ο Π/Θ. Ένα – ένα! Σημειώνοντας και τον συμβολισμό και τη φόρτιση της στιγμής που τα κατέθετε ο Αντώνης Σαμαράς.

Και μετά, στο γραφείο μου, αυτό του «εξουσιαστή», θα ξαναδιάβαζα την ομιλία και θα σημείωνα ξανά! Κι άλλα σημεία!

Με πείσμα και προσοχή και στην παραμικρή λεπτομέρεια!

Και με αυτές τις σημειώσεις και οδηγό την ομιλία του Π/Θ, θα έκανα το σχέδιό μου.

Από το δικό μου μετερίζι!

Με βήματα και δράσεις βασισμένα σε μία ομιλία Πρωθυπουργού της χώρας. Και με αυτή ως μπούσουλα, ακολουθώντας κάθε σημείο, θα μπορούσα να διεκδικήσω ακόμη και από τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά!

Και να του πω: ορίστε το σχέδιό μου Πρόεδρε, ορίστε και η ομιλία σου!

Το ένα δίπλα στο άλλο!

Ορίστε και το σχέδιό μου για να συμβάλω κι εγώ με ένα ελάχιστο ποσοστό στην ανάπτυξη, όπως εσύ την οραματίζεσαι και έδωσες το πλαίσιό της.

Τοπικά, εδώ στη Β. Ελλάδα!

Και θα ήμουν σίγουρος θα πετύχαινα αυτό που ήθελα από τον συγκεκριμένο Αντώνη Σαμαρά.

Αλλιώς, απλά θα υπέβαλα την παραίτησή μου...

Νεύτων

ΥΓ. Ευχάριστη έκπληξη η κίνησή σου Πρόεδρε να περπατήσεις και να καθίσεις για έναν καφέ σε κατάστημα της πόλης μου.

Και να συνομιλήσεις με δυο –τρεις απλούς πολίτες εκεί.

Κέρδισες και δεν έχασες. Είμαι σίγουρος!