Καλώς ήλθε το δολάριο…

Διάβαζα ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ στο Bloomberg με τίτλο «Οι πόρνες κερδίζουν περισσότερα στη Βενεζουέλα πουλώντας δολάρια παρά με το σεξ», όπου περιγράφεται ανάγλυφα η σημερινή ζωή στη Βενεζουέλα.

Θα παραθέσω ορισμένα αποσπάσματα από το ρεπορτάζ του Ανατόλι Κουρμανάεφ, το οποίο βρήκα πολύ διαφωτιστικό.

«Η άφιξη του υπό λιβεριανή σημαία φορτηγού πλοίου με Ουκρανούς, Αραβες και Φιλιππινέζους ναύτες σημαίνει ένα πράγμα για την Ελενα: δολάρια. Και τα δολάρια είναι ο βασιλιάς στη Βενεζουέλα, όπως λέει η 32χρονη πόρνη.

Μόλις πληροφορήθηκε ότι το πλοίο θα έφτανε στο Πουέρτο Καμπέλο, μάζεψε τα πράγματά της και ξεκίνησε για να καταλύσει στο μπουρδέλο Blue House.

Η απόσταση είναι 450 χιλιόμετρα από τον τόπο διαμονής της, αλλά η Ελενα κάνει τη διαδρομή πολύ συχνά, τώρα που η οικονομία της Βενεζουέλας συρρικνώνεται, το μπολιβάρ (σ.σ.: το εθνικό νόμισμα) κατρακυλά και οι τιμές ανεβαίνουν…

Οι πόρνες διπλασιάζουν τα χρήματα που παίρνουν για τις υπηρεσίες τους (60 δολάρια την ώρα), λειτουργώντας σαν ανταλλακτήρια συναλλάγματος στο Πουέρτο Καμπέλο, όπου η αγοραπωλησία συναλλάγματος στους δρόμους είναι παράνομη, αλλά η πορνεία δεν είναι. Τα δολάρια στη μαύρη αγορά αξίζουν έντεκα φορές περισσότερο από την επίσημη σχέση ανταλλαγής και όπου τα δολάρια είναι δυσεύρετα σε μια οικονομία η οποία εισάγει το 70% των αγαθών που καταναλώνει».

Στη μαύρη αγορά ένα δολάριο ανταλλάσσεται με 71 μπολιβάρ σήμερα, ενώ πριν από έναν χρόνο ήταν μόνο 23 μπολιβάρ. Αυτή είναι η συνεισφορά του προέδρου Πέδρο Μαδούρο.

Η επίσημη σχέση ανταλλαγής, που χρησιμοποιείται μόνο για την εισαγωγή φαρμάκων και τροφίμων, είναι 6,3 μπολιβάρ για ένα δολάριο.
«Η έλλειψη δολαρίων μετατρέπει τη Βενεζουέλα σε μια κοινωνία δύο ταχυτήτων, όπως η Σοβιετική Ενωση και η Κούβα, σύμφωνα με τον Στιβ Χάνκε, καθηγητή της Εφαρμοσμένης Οικονομίας στο Johns Hopkins University.

Αυτοί που διαθέτουν δολάρια, όπως οι πόρνες, οι οδηγοί ταξί, οι τουριστικοί πράκτορες και επαναπατριζόμενοι μπορούν να προστατευθούν από τον πληθωρισμό ανταλλάσσοντας τα δολάριά τους και παίρνοντας συνεχώς περισσότερα μπολιβάρ.

Οι υπόλοιποι απλώς βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο να φθίνει.
Η πορνεία είναι η μοναδική αναπτυσσόμενη δραστηριότητα στο μεγαλύτερο λιμάνι της Βενεζουέλας.

Το μπουρδέλο Blue House είναι καθαρό και καλοδιατηρημένο με πάτιο και κουζίνα, όπου τα κορίτσια έχουν τρία γεύματα την ημέρα.

Εξω οι πλατείες και οι δρόμοι του υπό κατάρρευση αποικιακού κέντρου βρωμάνε από τους υπονόμους και τα βουνά των σκουπιδιών».
Οταν τελείωνα το κείμενο αυτό, βρήκα ένα ενδιαφέρον άρθρο του Τάκη Μίχα στο Protagon.gr της 27/8/2014, που συμπληρώνει το θέμα.

Λέει, μεταξύ άλλων, ότι στη Βενεζουέλα πολλά αγαθά επιδοτούνται από το κράτος και διατίθενται στην αγορά σε πολύ χαμηλές τιμές.

Λόγω όμως της οικονομικής εξαθλίωσης που υπάρχει εκεί, πολλοί αγοράζουν τα προϊόντα για να τα εξαγάγουν σε γειτονικές χώρες με σημαντικό κέρδος.

Ετσι, ο λαοφιλής πρόεδρος Μαδούρο, εκτός από το να κλείνει τα σύνορα της χώρας του τη νύχτα με 17.000 στρατιώτες, σκέφτηκε και ένα εξαιρετικά δημοκρατικό μέτρο για να περιορίσει το λαθρεμπόριο.

Θα παίρνουν τα δακτυλικά αποτυπώματα όσων ψωνίζουν στα σούπερ μάρκετ για να ελέγχουν τις ποσότητες που αγοράζουν!
Νομίζω ότι πήραμε μια γεύση από τον «παράδεισο» που λέγεται Βενεζουέλα.

Να όμως που ο Αλέξης Τσίπρας, σε συνέντευξή του στο λατινοαμερικάνικο κανάλι Telesur, στις 12 Ιουνίου 2012, μας προτρέπει: «Η Βενεζουέλα αποτελεί ένα μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσουμε ώστε να αφήσουμε πίσω το καπιταλιστικό μοντέλο που κυριαρχεί σήμερα στην Ευρώπη. Ο Ούγκο Τσάβες πέτυχε σημαντικά πράγματα για τη χώρα του με ειρηνικό τρόπο. Προχώρησε στην εθνικοποίηση των φυσικών παραγωγικών πόρων. Και το έκανε ενώ δεχόταν διαρκώς επιθέσεις από το μεγάλο κεφάλαιο».
Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι αυτά τα λόγια λέχθηκαν πριν από δύο χρόνια και ότι σήμερα τα πράγματα άλλαξαν. Δεν είναι όμως έτσι.

Μετά τις πρόσφατες διαδηλώσεις εναντίον του Μαδούρο, τον Ιανουάριο του 2014, όπου είχαμε αρκετούς νεκρούς, το τμήμα Εξωτερικής Πολιτικής και Αμυνας του ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε ανακοίνωση, η οποία, μεταξύ άλλων, έλεγε τα ακόλουθα: «Οι νοσταλγοί της οπισθοδρόμησης και της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης δεν έχουν καταθέσει τα “όπλα”.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει την ολόθερμη αλληλεγγύη του στους προοδευτικούς, δημοκρατικούς και σοσιαλιστικούς δρόμους που διανύει η χώρα και ο λαός της σε συνθήκες δημοκρατίας και προόδου».
Εύχομαι να μη βρεθούμε κάτω από αυτές τις «συνθήκες δημοκρατίας και προόδου», ώστε να υποχρεωθούμε να μιμηθούμε τα κορίτσια του Blue Black και να φωνάξουμε «Καλώς ήλθε το δολάριο», περιμένοντας τα ναυτάκια για να εξασφαλίσουμε τα προς το ζην!

Ανδρέας Δρυμιώτης

Καθημερινή