Η Ρένα, το μπεγλέρι, και η δημόσια διοίκηση…

Όλοι πλέον ξέρουμε, γενικώς αλλά και από τον περίγυρό μας, ότι η πλειοψηφία των πρώην σκληροπυρηνικών και μη Πασόκων έχουν μεταφερθεί εν χορώ ιδεολογικά (και σε πολλές περιπτώσεις και οργανωτικά) στο νέο μεταμοντέρνο Πασόκ, δηλαδή τον «ριζοσπαστικό» Σύριζα.

Αφήνοντας πίσω τους τον Μπένυ να τρώγεται με τον Γιωργάκη και τον Χρυσοχοϊδη για… μπούρδες.

Και τον πάλαι ποτέ μεγάλο στοχαστή Χάρη (δια τούτο λέγω) Καστανίδη να ονειρεύεται μια νέα κεντροαριστερά της πλέριας δημοκρατίας (και της κονόμας)

Επίσης ξέρουμε, ότι η κυριότερη μερίδα των σημερινών υποστηρικτών και εν δυνάμει ψηφοφόρων του Αλέξη είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Κυρίως όλοι αυτοί που έχοντας πλήρη αυτογνωσία, φοβούνται για τη θεσούλα τους, αφού όντας ανεπαρκείς ή και αργόμισθοι, τρέμουν μη τυχόν με αφορμή τη τρόικα, και τις μεταρρυθμίσεις, βρεθούν ξαφνικά στο δρόμο…

Οπότε τι κάνουν;

Στηρίζουν με νύχια και με δόντια όποιον τους υποστηρίζει στο καθισιό, ακόμη και αν αυτός είναι ο όψιμος ευσεβής Αλέξιος, που ανάμεσα σε όλα τα άλλα, έχει κάνει σημαία του την πάση θυσία διάσωση του στρεβλού δημόσιου τομέα μας, αφού από αυτόν ζει στη πολιτική πούδρα, και μαζεύει ψηφαλάκια.

Ο Σύριζας είναι άφθαρτος, δεν έχει κυβερνήσει ποτέ, οπότε ότι και να λέει απομένει να αποδειχθεί στη πράξη οψέποτε ο σοφός λαός τον στείλει στο Μαξίμου.

Έχουμε όμως ήδη τα πρώτα δείγματα σοβαρής ριζοσπαστικής σοσιαλιστικής διακυβέρνησης, έστω και σε χαμηλότερο κυβερνητικό επίπεδο…

Μιλάω για το Ρενάκι, την περιφερειάρχη με το βαμμένο ξανθό μαλλί, που όλοι πήραμε ένα δείγμα του πραγματικού της χαρακτήρα τότε που διέταζε με ύφος τους συνυποψηφίους της να κάνουν όλοι ένα βήμα πίσω.

Αυτήν με το συραμμένο χαμόγελο, που προσωπικά μου θυμίζει την Ντόρα (μπρρρρ….) σε μια πιο χάι εκδοχή.

Και που μετά τα στρατιωτικού τύπου παραγγέλματα, την είδαμε να ορκίζεται σε δικούς της Θεούς (και δαίμονες), και που σήμερα διοικεί την Περιφέρεια με το μπεγλέρι της.

Και όπως όλα δείχνουν, η πολιτική της συμπεριφορά  αποτελεί προπομπό του τι θα δούμε αν ποτέ αναλάβει για τα καλά ο Σύριζας.

Μιλάμε για μια πολιτική συμπεριφορά που βρίθει αλαζονείας, και που παράλληλα χαϊδεύει τα αφτιά των άπειρων αργόσχολων του δημοσίου, που σε πρώτη φάση είναι όσοι τυχεροί βρίσκονται υπό την δικαιοδοσία της Ρένας.

Στον αυτοδιοικητικό δηλαδή δημόσιο τομέα, εκεί όπου χρόνια τώρα γίνεται το έλα να δεις από πλευράς μαϊμού προσόντων, παράτυπων προσλήψεων και μονιμοποιήσεων, αποσπάσεων, μετατάξεων, μετατροπών συμβάσεων, κλπ.

Μιλάμε δηλαδή για ολική  στήριξη από πλευράς Ρένας και επανασύσταση ενός δημοσίου έρμαιου του βαθέως Πασόκ των παραγοντίσκων συνδικαλιστών, των κλακαδόρων, και των αφισοκολλητών, μόνο που αυτή τη φορά το πράσινο έγινε και λίγο κόκκινο….

Απευθυνόμενη λοιπόν με επιστολή της στους εργαζόμενους της Περιφέρειας πριν από δύο εβδομάδες, το Ρενάκι  ανέφερε:

 «η Περιφέρεια της Αττικής ξεκινά μια νέα πορεία... Σε αυτή την πορεία, από την οποία κανείς δεν περισσεύει, συνοδοιπόροι και συμπαραστάτες είσαστε εσείς, οι εργαζόμενοι της Περιφέρειας.

Ο απαραίτητος συνδετικός κρίκος της Περιφέρειας με την κοινωνία και τους πολίτες.

Μακριά από στείρες λογικές δήθεν αξιολογήσεων, που στοχεύουν στις απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων στο πλαίσιο της εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών, απαξιώνοντας έτσι τη λειτουργία του δημόσιου τομέα γενικά και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ειδικότερα, η νέα Περιφερειακή Αρχή πιστεύει και εμπιστεύεται τους εργαζόμενους της Περιφέρειας Αττικής».

Ταρατατζούμ!

Τόσο καλά!

Εν πάση περιπτώσει, επειδή εγώ είμαι κακότροπος και ποταπός, και επειδή πρόσφατα άκουσα και τον μέγα Δραχμαζάνη να τοποθετείται σε πάνελ επί του θέματος (της αξιολόγησης), έχω να πω το εξής:

Ο Σύριζας το έχει πάρει λάθος.

Εσκεμμένα ή μη, δεν γνωρίζω.

Έτσι κι αλλιώς εκεί μέσα δεν γνωρίζει η δεξιά συνιστώσα τι ποιεί η αριστερά… οπότε;

Μιλάει λοιπόν για αξιολογήσεις που θα πλήξουν τους καημένους τους υπαλλήλους που δεν στέκονται σούζα στους προϊσταμένους τους, οι οποίοι είναι κομματικοί εγκάθετοι, και παίζουν το ρόλο του δοσίλογου, και άρα όποιος υπάλληλος αντιστέκεται στη λαίλαπα του μνημονίου, αυτά τα λυσσασμένα σκυλιά της Μέρκελ και του Σαμαρά  θα τον αξιολογήσουν αρνητικά και άρα θα απολυθεί.

Αυτό είναι το συριζέικο σκεπτικό πάνω κάτω (αναμένω διευκρινίσεις από τον Πάντζα).

Ιδού  όμως δυο βασικά λάθη στο παραπάνω σκεπτικό, που εκτός από τα πρωτοκλασάτα στελέχη του Σύριζα, τα αναπαράγουν καθημερινά και απλοί υπάλληλοι, οι οποίοι ως ζαλισμένοι και έμφοβοι δικαιολογούνται, οι παράγοντες όμως του Σύριζα όχι.

Πρώτο λάθος: Καλώς ή κακώς η κυβέρνηση ανέκρουσε πρύμνα και νομοθέτησε ότι οι αξιολογήσεις ΔΕΝ θα παίξουν κανένα ρόλο στην υπαλληλική κατάσταση κανενός, ακόμη και αν κριθεί ανεπαρκής ή άχρηστος.

Άρα άκυρος ο φόβος.

Δεύτερο λάθος και ενδεικτικό της ερασιτεχνικής αντίληψης του Σύριζα: Ολόκληρη η δημόσια διοίκηση αυτή τη στιγμή διοικείται από κομματικούς εγκάθετους μεν, πλην όμως όχι του Σαμαρά ή της ΝΔ, αλλά του βαθέως Πασόκ (που τώρα είναι Σύριζα).

Και αυτό διότι οι τελευταίες κρίσεις στο δημόσιο έγιναν επί ΓΑΠ!!!

Επί Πασόκ!

Αυτό το ξεχνούν και το παρακάμπτουν τεχνηέντως όλοι οι νυν αγαναΧτιστές, είτε γιαλαντζί αριστεροί είτε μεσοχωρίτες, είτε πσαικαζμένοι.

Και οι τελευταίες κρίσεις έγιναν με το παλιό κλασικό σύστημα προαγωγών, όπου αν κάποιος ήταν αφισοκολλητής, ή είχε γνωστό τον μπατζανάκη κάποιου στελέχους (Πασόκου), πόσο δε μάλλον βουλευτή κλπ, γίνονταν πάραυτα τμηματάρχης, διευθυντής, ή και γενικός διευθυντής.

Ναι κύριοι του άφθαρτου Σύριζα: Ολόκληρη η δημόσια διοίκηση σήμερα έχει στις θέσεις ευθύνες της βαμμένους Πασόκους (και νυν δηλωμένους Συριζαίους), που σε μεγάλο βαθμό σαμποτάρουν τη κυβέρνηση Σαμαρά.

Συνεπώς αυτοί που σήμερα καλούνται να αξιολογήσουν τους υπαλλήλους ΔΕΝ είναι σκυλιά της Μέρκελ, αλλά πρώην Πασόκοι και  νυν Συριζαίοι.

Δικοί σας δηλαδή.

Άρα γιατί φωνάζει η Δούρου και ο Δραχμαζάνης και ο κάθε συριζαίος;

Τζερτζελές να γίνεται…  καταστροφολογία, απειλές να αιωρούνται, φόβος,  και άρα εμείς οι φίλοι του απλού λαού Συριζαίοι θα έρθουμε να σας σώσουμε.

Από ποιον άραγε;

ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΣΑΜΑΡΑ: Σήμερα κιόλας να ξεκινήσουν διαδικασίες κρίσεων σε όλο το δημόσιο, μπας και η δημόσια διοίκηση  επιτέλους αναπνεύσει από τη μπόχα που άφησε πίσω του το παλιό κακό Πασόκ.

Και μάλιστα με τον νέο νόμο περί προαγωγών στο δημόσιο, που ψηφίστηκε πριν από μερικούς μήνες, και βάσει του οποίου οι όποιες προαγωγές γίνονται από εξωυπηρεσιακούς αξιολογητές, και συνέντευξη, καθώς και τεστ γνώσεων και δεξιοτήτων υπό την επίβλεψη του ΑΣΕΠ.

Αυτό ήταν μια από τις πολλές μικρές νίκες της κυβέρνησης Σαμαρά, μια πραγματική μεταρρύθμιση, που βάζει τέλος στους ευνοούμενους και στους εγκάθετους.

Για να το πω απλά και να το καταλάβουν όλοι, με το νέο νόμο δεν πα να είσαι ξάδερφος του ίδιου του Σαμαρά; Δεν μπορεί να σε κάνει ούτε τμηματάρχη σε περιφερειακή υπηρεσία του Καστελόριζου.

Και αυτό είναι προς τιμήν της κυβέρνησης που το πέρασε, βάζοντας τέλος σε μια χρόνια αγκύλωση και στρεβλότητα του δημοσίου μας: Την κομματοκρατία, και τις πελατειακές προαγωγές.

Έτσι ξεδοντιάζονται τα κομματόσκυλα και οι συνδικαλιστές εργατοπατέρες.

Οι οποίοι (συνδικαλιστές) παρεμπιπτόντως πνέουν μένεα με το νέο νόμο, αφού δεν προβλέπεται κανένας ρόλος για αυτούς στις κρίσεις, στις οποίες έκαναν ουσιαστικά κουμάντο επί δεκαετίες.

Αν καταφέρει ο Σαμαράς και περάσει και τον νόμο περί συνδικαλισμού… τότε θα μιλάμε για ένα πραγματικά νέο δημόσιο, και ας λέει η Δούρου τα δικά της.

Τσίκι τσίκι λοιπόν προχωρά η χώρα, με ουσιαστική δουλειά και προσπάθεια, και όχι με πομφόλυγες και μπεγλέρια υπό τους ήχους του Πάνου Κιάμου (μέχρι εκεί είναι η κουλτούρα της ξανθιάς).

Strange Attractor