6.10.14

Αμφιπολιτικές αμφισημίες…



Αριστερός φίλος διανοούμενος με ρώτησε, γελώντας, «τι βόμβα ετοιμάζεις για τον Τσίπρα το Σάββατο;».
Του απάντησα ότι η ανατροφή μου δεν μου επιτρέπει να κτυπάω τα καημένα όταν έχουν υποστεί τέτοιο κάζο – όπως η πρόταση ψήφου εμπιστοσύνης.
Πού αιφνιδίως τον άφησε χωρίς λόγο ύπαρξης. (Η συνομιλία είναι αυθεντική, ακριβώς).



Τι να πει κανείς πλέον για αυτόν τον επηρμένο νέο, που μάζεψε από υποστηρικτές της «ένοπλης πάλης» μέχρι κουφιοκεφαλάκηδες «οικονομολόγους», οι οποίοι δηλώνουν ότι «το χρέος μας το χρωστάνε εκείνοι που μας το δάνεισαν» (!!) και φαντάσθηκε ότι έγινε …ιστορικό πρόσωπο.
Φτάνει…


Ας ασχοληθούμε με ένα πολύ σοβαρότερο – και διαχρονικό – ζήτημα, όσο και αν μοιάζει με πυροτέχνημα της επικαιρότητας.
Το ζήτημα είναι η Αμφίπολη, αλλά όχι ακριβώς.
Στοιχειώδης αυτογνωσία δεν μου επιτρέπει «γνωμάτευση» περί της ταυτότητας του μνημείου και εικασίες περί των «ενοίκων».
Άλλο είναι το θέμα…
Το θέμα είναι η πατριωτική έξαρση γύρω από τις φαντασιώδεις προσδοκίες περί Μεγάλου Αλεξάνδρου (μόνο που δεν είπε κάποιος ότι πιθανώς να είναι ο τάφος της … γοργόνας αδελφής του!) και τα, ως εκ τούτου, συμπεράσματα ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική, αν είναι δυνατόν να χρειάζεται τεκμηρίωση, και το σοβαρότερο μήπως – και ώ! τι φρίκη!
Πιθανόν ο Τύμβος να είναι Ρωμαϊκός!!!!
Συνέβη βλέπεται να έχει γίνει εκεί κοντά μία από τις πιο σημαντικές μάχες της Ιστορίας.
Μία μάχη με καθοριστικά αποτελέσματα για την ιστορία της Οικουμένης, με χιλιάδες νεκρούς.
Η Μάχη των Φιλίππων (τοποθεσία), εμφύλια σύρραξη μεταξύ Ρωμαϊκών λεγεώνων.
Με εμβρίθεια και μεγάλη προσοχή προσπαθούν να αναγνωρίσουν εάν το μνημείο είναι Ρωμαϊκό ή Ελληνικό.
Με συγχωρείτε, αλλά εδώ γελάω.
Σαν να ερευνά κανείς εάν ο Ναός του Ολυμπίου Διός, μπροστά στα μάτια μας, στην επιφάνεια, είναι Ελληνικός. Τον έχτισε όμως ο Αδριανός. Ρωμαίος αυτοκράτορας περισσότερο Έλληνας – στον πολιτισμό, την ψυχή (και τα γένεια) από πολλούς συγχρόνους συμπατριώτες μας.
Όπως και ο νικητής της μάχης των Φιλίππων Οκτάβιος.
Δίπλα ακριβώς στον Παρθενώνα υπάρχει, στο έδαφος, ένας κομψός περίστυλος ναός, ελληνικότατης μορφής.
Ο ναός αυτός είναι «έτοιμος» προς αναστύλωση, από δεκαετίες.
Στο μάτι του αδαούς είναι θέμα μιας εβδομάδος.
Ουδέποτε θα ανεγερθεί. Είναι ο ναός της «Ρώμης και Αυγούστου».
Αλλά εάν το ερώτημα ήταν εάν το μνημείο – οποιοδήποτε μνημείο ή έργο τέχνης – είναι Ελληνικό ή π.χ. αραβικό, δεν υπάρχει θέμα έρευνας. Φαίνεται αμέσως.
Το ίδιο εάν υπάρχει θέμα εάν είναι κινεζικό, περσικό ή των Ζουλού.
Με κίνδυνο να με κατασπαράξουν, θα γράψω ότι παρομοίως η διαφορά μεταξύ των Ελληνικών αγαλμάτων και της βυζαντινής εικονογραφίας δεν χρειάζεται έρευνα.
Η απέχθεια όμως προς οτιδήποτε ρωμαϊκό, ως «ξένο», είναι εμπεδωμένη από αιώνες. Υποθέτω διότι οι Ρωμαίοι ήταν …καθολικοί (άρα κακοί) ακόμη και προ Χριστού.
Η απέχθεια προς την Δύση είναι εντονότατο, σημερινό, πρόβλημα της Ελλάδας. Στο επίπεδο του πολιτισμού και της διανόησης μας στέρησε τον Διαφωτισμό και τον ορθολογισμό, κρατώντας μας δεμένους στον πρώιμο μεσαίωνα της «καθ’ ημάς ανατολής».

Εξ ίσου σοβαρό όμως είναι ότι, σε αντίθεση των φανερών γεωπολιτικών μας συμφερόντων, μας τοποθετεί σε αναξιόπιστους συμμάχους της Δύσης με κατανόηση στους καταπιεσμένους τζιχαντιστές και άλλους μουσουλμάνους.
Προς τι η έρευνα του Τύμβου αν είναι ελληνικός ή ρωμαϊκός;
Ποία η διαφορά;
Δεν είναι όλα τα ρωμαϊκά, αντίγραφα των ελληνικών;
Πόσα ελληνικά (αντίγραφα) αγάλματα βλέπει κανείς στο Μουσείο του Βατικανού; (Και πόσα εδώ;)
Δεν είναι ο πολιτισμός του κόσμου Ελληνορωμαϊκός;
Έτσι δεν τον λένε όλοι;
Όλη η τέχνη της αναγέννησης δεν είναι εμπνευσμένη από τα διασωθέντα («κλεμμένα») ελληνικά και αυτή η Αναγέννηση η ίδια, αναγέννηση του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος;
Το κύμα του φιλελληνισμού που κατέκλυσε την Ευρώπη – και βοήθησε την Επανάσταση, δεν οφείλεται, σε ένα βαθμό, στην ανακάλυψη των ερειπίων από τους περιηγητές και την μελέτη των κειμένων από τους Ευρωπαίους λόγιους, κυρίως μετά τον 18ο αιώνα;
Τι ψάχνετε αν ο Τύμβος είναι Ελληνικός ή Ρωμαϊκός. Δικός μας είναι.

Τηλέμαχος Μαράτος
Δημοσιεύθηκε στην Εστία 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου