Ο Αλέξης και ο Στουρνάρας…

Ο Στουρνάρας μ’ αρέσει.

Ο Αλέξης όχι.

Αν δεν υπήρχε ο Στουρνάρας (στη συγκεκριμένη συγκυρία) θα έπρεπε να τον εφεύρουμε.

Αν δεν υπήρχε ο Αλέξης, θα είχαμε ήδη ξεπεράσει τη κρίση.

Τόσο απλά.

Ο Στουρνάρας στήριξε τις άοκνες προσπάθειες του Σαμαρά, και μαζί με δυο τρεις άλλους, έβαλε πλάτη για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως χώρα σε μια δύσκολη εποχή, τότε που βασίλευε το χάος, ο αγαναΧτισμός, η στείρα άρνηση, τα σαμποτάζ, η δραχμολαγνεία, οι μπαχαλάκηδες,  κλπ,  και που κάθε μέρα κινδυνεύαμε να γίνουμε η Σομαλία του Βορρά.

Με τη σφραγίδα του σύριζα.

Σε μια εποχή δηλαδή όπου κυριάρχησε ο «τσιπρισμός», το τελευταίο και πιο φαιδρό στάδιο του γιαλαντζί βαλκάνιου αριστερισμού που μας δέρνει.

Γι αυτό και μόνο χαλάλι του του Στουρνάρα, κι ας περνάει καλά εκεί που είναι σήμερα.

Χώρια που όποιος τον γνωρίσει από κοντά αμέσως συνειδητοποιεί ότι πρόκειται περί ενός απλού, ευχάριστου, χαρούμενου ανθρώπου, ενός χιουμορίστα, που παρά το πλούσιο βιογραφικό του, παρά τις ευθύνες,  δεν το  παίζει καθόλου, και ούτε έχει αυτοκρατορικές συνήθειες όπως κάποιοι άλλοι «παχύδερμοι» της εξουσίας, ονόματα δεν λέω, όλοι καταλαβαίνουμε.

Γιατί θυμήθηκα τον Στουρνάρα έτσι στα ξαφνικά;

Διότι χτες τον επισκέφθηκε στη Τράπεζα της Ελλάδος ο Τσε Παπάρα!!!!!

Ο ίδιος δηλαδή που τον περασμένο Μάιο, τυφλωμένος από το εγώ του (λόγω των αποτελεσμάτων στις ευρωεκλογές) είχε προειδοποιήσει τον πρωθυπουργό «να μη διανοηθεί» να προχωρήσει στον διορισμό του Στουρνάρα ως νέου διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, «δίχως τη συμφωνία του μεγαλύτερου κόμματος» της χώρας. (Εδώ ταιριάζει η γνωστή λαϊκή παροιμία: Έκανε η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο…)

«Δεν νομιμοποιείσαι» (ή κάπως έτσι) είπε με το στραβό στόμα του από τη μαγκιά, στον Σαμαρά, κουνώντας του και το δάχτυλο…

Κλασικά βέβαια ο μεγάλος τον έγραψε κανονικά, και προχώρησε στον διορισμό του Στουρνάρα στην Τ. τ. Ε.

Και πολύ καλά έκανε… σιγά μη τρόμαζε από τον σερσερή της Κουμουνδούρου.

Έτσι λοιπόν, στα πλαίσια του ολοκληρωμένου προγράμματος κυβιστήσεων που έχει ξεκινήσει ο σύριζας, με λαμπρό παράδειγμα την «κόκκινη» Ρένα (που έγινε πουά), και την όψιμη θρησκοληψία και ευλάβεια του μεγάλου τιμονιέρη, ο δήθεν μαρξιστής ανώτατος χέφε των συνιστωσών (του χάους) πραγματοποίησε χθες επίσκεψη στο γραφείο του Στουρνάρα… νομιμοποιώντας τον.

Ξεχνώντας τις μεγαλοστομίες της περασμένης άνοιξης.

Αυτός είναι φίλοι μου ο Αλέξης, ο πρώην καταληψίας που θέλει να γίνει πρωθυπουργός ευρωπαϊκής χώρας.

Αυτός που θα μας βγάλει από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, την ευρωζώνη,  μπορεί και από τον ΟΗΕ!

Στα λόγια…

Διότι στις πράξεις, ένα ακόμη ανθρωπάκι είναι που κυνηγά τη καρέκλα, και που μπροστά του μέχρι και ο Κατσανέβας ή και ο Πολύδωρας φαντάζουν ηγέτες παγκόσμιας κλάσης.

Χώρια ο Γιακουμάτος.

Τι να λέμε;

Strange Attractor