Οι... αντισυστημικοί και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αναρωτιέμαι για τον επόμενο «αντισυστημικό» της χώρας που θα βγει να στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά τον Δ. Γιαννακόπουλο (γιο του μεγαλοφαρμακοβιομήχανου) και την κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου, είναι θέμα χρόνου να εμφανιστεί κάποιος άλλος μεγαλοπαράγοντας να δηλώσει τη συμπάθειά του για τον ενδεχόμενο (με πολλές πιθανότητες) αυριανό νικητή των εκλογών.

Δεν αποκλείω να προέρχεται από τον ΣΕΒ, από την Ένωση Εφοπλιστών ή από οπουδήποτε αλλού…

Ωστόσο, κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτά δεν έχουν καμία ιδιαίτερη σημασία. Εκτός από τον αποκαλυπτικό χαρακτήρα αυτών των κινήσεων (που επιβεβαιώνουν τη διάθεση όλων αυτών να συνδέουν τις όποιες δραστηριότητές τους με την εκάστοτε εξουσία), δεν βρίσκω κανέναν σοβαρό λόγο ώστε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ να δείχνει αμήχανος.

Γιατί αυτό συνέβη: αρκετοί φίλοι και στελέχη του, έδειξαν μια εμφανή αμηχανία να διαχειριστούν τις... αντισυστημικές κορώνες της κ. Αγγελοπούλου.

Έως τώρα, αυτό που εμφανίζεται ως πρόβλημα (η προσέγγιση δηλαδή διαφόρων τέτοιων παραγόντων προς το συγκεκριμένο κόμμα), δεν είναι πρόβλημα.

Θα αποκτήσει τέτοιον χαρακτήρα, αν το ίδιο το κόμμα το επιτρέψει.

Αν, δηλαδή, ανοίξει τις πόρτες του σε τέτοιου είδους συμφέροντα για οποιονδήποτε λόγο.

Νομίζω πως δεν έχει λόγο να το κάνει, εκτός αν επιθυμεί να διαιωνίσει ένα μεγάλο μέρος των αιτιών που οδήγησαν τη χώρα ως εδώ.

Και τα δύο προαναφερόμενα ονόματα συνδέονται με τέτοιες αιτίες.

Ας θυμηθούμε τον τρόπο που λειτουργούν οι εγχώριες φαρμακοβιομηχανίες, ας θυμηθούμε και τα ιλιγγιώδη ποσά που δαπανήθηκαν για να ζήσουμε τον υποτιθέμενο μύθο των Ολυμπιακών.

Δεν τα λέω εγώ αυτά. Τα ίδια τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν μιλήσει και για τα φάρμακα και για τις σπατάλες που έγιναν το 2004.

Δεν βρίσκω σοβαρό λόγο, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ να «υιοθετήσει» τέτοιου είδους λογικές.

Βέβαια, υπάρχει πάντα η άποψη ότι όταν σε παινεύουν οι εχθροί σου πρέπει ν' ανησυχείς.

Και, θεωρητικά τουλάχιστον, αν όχι ως εχθροί, τουλάχιστον από ιδεολογικής και πολιτικής πλευράς, οι συγκεκριμένοι βρίσκονται απέναντι. Όχι απαραίτητα λόγω του αντισυστημικού χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ (για τον οποίο δεν είμαι και τόσο σίγουρος, κάτι που άλλωστε αυτονόητα είναι ασύνδετο μ' ένα κόμμα εξουσίας), αλλά επειδή σε όλα αυτά τα συμφέροντα (και φυσικά όχι μόνο σ' αυτά), βρίσκονται και οι αιτίες για τη σημερινή κρίση.

Οικονομικά συμφέροντα και άμμετρες φιλοδοξίες, που προσέγγισαν τις κυβερνήσεις των προηγούμενων χρόνων και με τις οποίες συμπορεύτηκαν με αμοιβαίο όφελος.

 Όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ τα καταγγέλει χρόνια τώρα, ε;

Είναι στο χέρι του συγκεκριμένου κόμματος ν' αποδείξει ότι η άποψη αυτή δεν ισχύει.

Αν και κάποια δείγματα, σε διαφορετικό επίπεδο, έχουμε ήδη δει και δεν βεβαιώνουν ότι πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι.

Αναφέρομαι σε πρώην πολιτικούς, συνδικαλιστές και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που συμμετείχαν στο πολύχρονο πάρτι και βρήκαν στρωμένα χαλιά να τους περιμένουν στην Κουμουνδούρου.

Αναφέρομαι σε καιροσκόπους μιντιάρχες και δημοσιογράφους που κατά κάποιο τρόπο «υιοθετήθηκαν» από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αναφέρομαι σε κάθε είδους προσκολυόμενους σε εξουσίες, οι οποίοι δεν βρήκαν κλειστές πόρτες από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Για να δούμε τι θα συμβεί και με τους... αντισυστημικούς!

Γιάννης Παντελάκης

Protagon